南北朝时梁朝诗人
〔南北朝〕刘邈
古诗《折杨柳》南北朝·刘邈,高楼十载别,杨柳擢丝枝。摘叶惊开驶,攀条恨久离。年年阻音息,月月减容仪。春来谁不望,相思君自知。
古诗《万山见采桑人诗》南北朝·刘邈,倡妾不胜愁,结束下青楼。逐伴西蚕路,相携南陌头。叶尽时移树,枝高乍易钩。丝绳挂且脱,金笼写复收。蚕饥日已暮,讵为使君留。
古诗《见人织聊为之咏》南北朝·刘邈,纤纤运玉指,脉脉正蛾眉。振蹑开交缕,停梭续断丝。檐花照初月,洞户垂朱帷。弄机行掩泪,翻令织素迟。
古诗《秋闺诗》南北朝·刘邈,萤飞绮窗外,妾思霍将军。灯前量兽锦,檐下织花纹。坠露如轻雨,长河似薄云。秋还百种事,衣成未暇薰。