-
赞四君诗四首·其一
古诗《赞四君诗四首·其一》南北朝·常景,长卿有艳才,直至不群性。郁若春烟举,皎如秋月映。游梁虽好仁,仕汉常称病。清贞非我事,穷达委天命。
-
赞四君诗四首·其三
古诗《赞四君诗四首·其三》南北朝·常景,严君情沈静,立志明霜雪。味道综微言,端蓍演妙说。才屈罗仲口,位结李强舌。素尚迈金贞,清标陵玉彻。
-
赞四君诗四首·其四
古诗《赞四君诗四首·其四》南北朝·常景,蜀江导清流,扬子挹馀休。含光绝后彦,覃思邈前修。世轻久不赏,玄谈物无求。当途谢权宠,置酒得闲游。
-
赞四君诗四首·其二
古诗《赞四君诗四首·其二》南北朝·常景,王子挺秀质,逸气干青云。明珠既绝俗,白鹄信惊群。才世苟不合,遇否途自分。空枉碧鸡命,徒献金马文。