隋代诗人
〔隋代〕王申礼
古诗《赋得岩穴无结构诗》隋·王申礼,岩间无结构,谷处极幽寻。叶落秋巢迥,云生石路深。早梅香野径,清涧响丘琴。独有栖迟客,留连芳杜心。
古诗《骢马》隋·王申礼,善马金羁饰,蹑影复凌空。影入长城水,声随胡地风。鞚敛青门外,珂喧紫陌中。行行苦不倦,唯当御史骢。
古诗《赋得马援诗》隋·王申礼,二帝已驰声,五溪还总兵。受诏金鞍动,论功铜马成。唯称聚米势,无惭意苡情。虽谢云台影,犹传千载名。
古诗《赋得高柳鸣蝉诗》隋·王申礼,园柳吟凉久,嘶蝉应序惊。露下緌恒湿,风高翅转轻。叶疏飞更迥,秋深响自清。何言枝里翳,遂入蔡琴声。