-
祭田横墓文
古诗《祭田横墓文》唐·韩愈,贞元十一年九月,愈如东京,道出田横墓下,感横义高能得士,因取酒以祭,为文而吊之。其辞曰:事有旷百世而相感者,余不自知其何心。非今世之所稀,孰...
-
奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏
古诗《奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏》唐·韩愈,【新亭】湖上新亭好,公来日出初。水文浮枕簟,瓦影荫龟鱼。【流水】汩汩几时休?从春复到秋。只言池未满,池满强交流。【竹洞】竹洞何年有?公初斫竹...
-
古风
古诗《古风》唐·韩愈,今日曷不乐,幸时不用兵。无曰既蹙矣,乃尚可以生。彼州之赋,去汝不顾。此州之役,去我奚适。一邑之水,可走而违。天下汤汤,曷其而归。好我衣服,甘...
-
答崔立之书
古诗《答崔立之书》唐·韩愈,斯立足下:仆见险不能止,动不得时,颠顿狼狈,失其所操持,困不知变,以至辱于再三,君子小人之所悯笑,天下之所背而驰者也。足下犹复以为可教,贬损...
-
石鼓歌
古诗《石鼓歌》唐·韩愈,张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。蒐于岐阳骋雄...
-
芍药歌
古诗《芍药歌》唐·韩愈,丈人庭中开好花,更无凡木争春华。翠茎红蕊天力与,此恩不属黄钟家。温馨熟美鲜香起,似笑无言习君子。霜刀剪汝天女劳,何事低头学桃李。娇痴婢子无灵...
-
听颖师弹琴
古诗《听颖师弹琴》唐·韩愈,昵昵儿女语,恩怨相尔汝。划然变轩昂,勇士赴敌场。浮云柳絮无根蒂,天地阔远随飞扬。喧啾百鸟群,忽见孤凤皇。跻攀分寸不可上,失势一落千丈强。嗟余...
-
晚寄张十八助教周郎博士
古诗《晚寄张十八助教周郎博士》唐·韩愈,日薄风景旷,出归偃前檐。晴云如擘絮,新月似磨镰。田野兴偶动,衣冠情久厌。吾生可携手,叹息岁将淹。
-
酬王二十舍人雪中见寄
古诗《酬王二十舍人雪中见寄》唐·韩愈,三日柴门拥不开,阶除平满白皑皑。今朝蹈作琼瑶迹,为有诗人凤沼来。
-
寄卢仝
古诗《寄卢仝》唐·韩愈,玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。先生结发憎俗徒,闭门不出动一纪。至今邻僧乞米...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
进学解
古诗《进学解》唐·韩愈,国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:「业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。方今圣贤相逢,治具毕张,拔去凶邪,登崇畯良。占小善者率以录,名...
-
送董邵南游河北序
古诗《送董邵南游河北序》唐·韩愈,燕赵古称多慷慨悲歌之士。董生举进士,屡不得志于有司,怀抱利器,郁郁适兹土。吾知其必有合也。董生勉乎哉!夫以子之不遇时,苟慕义强仁者皆爱惜焉。...
-
题榴花
古诗《题榴花》唐·韩愈,五月榴花照眼明,枝间时见子初成。可怜此地无车马,颠倒青苔落绛英。
-
符读书城南
古诗《符读书城南》唐·韩愈,木之就规矩,在梓匠轮舆。人之能为人,由腹有诗书。诗书勤乃有,不勤腹空虚。欲知学之力,贤愚同一初。由其不能学,所入遂异闾。两家各生子,提孩巧相...
-
答李翊书
古诗《答李翊书》唐·韩愈,六月二十六日,愈白。李生足下:生之书辞甚高,而其问何下而恭也。能如是,谁不欲告生以其道?道德之归也有日矣,况其外之文乎?抑愈所谓望孔子之门墙...
-
送高闲上人序
古诗《送高闲上人序》唐·韩愈,苟可以寓其巧智,使机应于心,不挫于气,则神完而守固,虽外物至,不胶于心。尧、舜、禹、汤治天下,养叔治射,庖丁治牛,师旷治音声,扁鹊治病,僚之...
-
猫相乳
古诗《猫相乳》唐·韩愈,司徒北平王家,猫有生子同日者,其一母死焉。有二子饮于死母,其鸣甚哀。其一方乳其子,若闻之,起而听之,走而救之。衔其一置于其栖,又往如之,反而...
-
毛颖传
古诗《毛颖传》唐·韩愈,毛颖者,中山人也。其先明眎,眎佐禹治东方土,养万物有功,因封于卯地,死为十二神。尝曰:“吾子孙神明之后,不可与物同,当吐而生。”已而果然。明...
-
原道
古诗《原道》唐·韩愈,博爱之谓仁,行而宜之之谓义。由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。仁与义为定名,道与德为虚位。故道有君子小人,而德有凶有吉。老子之小仁义,...
-
答窦秀才书
古诗《答窦秀才书》唐·韩愈,愈白:愈少驽怯,于他艺能,自度无可努力,又不通时事,而与世多龃龉。念终无以树立,遂发愤笃专于文学。学不得其术,凡所辛苦而仅有之者,皆符于空言...