-
次韵石七三六言七首·其四
古诗《次韵石七三六言七首·其四》宋·黄庭坚,为君试讲古学,此事可笺天公。君看花梢朝露,何如松上霜风。
-
考试局与孙元忠博士竹间对窗夜闻元忠诵书声调悲壮戏作竹枝歌三章和之·其二
古诗《考试局与孙元忠博士竹间对窗夜闻元忠诵书声调悲壮戏作竹枝歌三章和之·其二》宋·黄庭坚,屋山啼乌儿当归,玉钗罥蛛郎马嘶。去时灯火正月半,阶前雪消萱草齐。
-
调笑令·无语
古诗《调笑令·无语》宋·黄庭坚,无语。恨如许。方士归时肠断处。梨花一枝春带雨。半钿分钗亲付。天长地久相思苦。渺渺鲸波无路。
-
南乡子·未报贾船回
古诗《南乡子·未报贾船回》宋·黄庭坚,未报贾船回。三径荒锄菊卧开。想得邻船霜笛罢,沾衣。不为涪翁更为谁。风力袅萸枝。酒面红鳞惬细吹。莫笑插花和事老,摧颓。却向人间耐盛衰。
-
以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其三
古诗《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其三》宋·黄庭坚,俗士得失重,舍龟观朵颐。六经成市道,驵侩以为师。吾学淡如水,载行欲安之。惟有无心子,白云相与期。
-
和孙公善李仲同金樱饵唱酬二首·其一
古诗《和孙公善李仲同金樱饵唱酬二首·其一》宋·黄庭坚,人生欲长存,日月不肯迟。百年风吹过,忽成甘蔗滓。传闻上世士,烹饵草木滋。千秋垂绿发,每恨不同时。李侯好方术,肘后探神奇。金樱出皇坟,刺橐览霜...
-
平原郡斋二首·其一
古诗《平原郡斋二首·其一》宋·黄庭坚,生平浪学不知株,江北江南去荷锄。窗风文字翻叶叶,犹似劝人勤读书。
-
有闻帐中香以为熬蝎者戏用前韵二首·其一
古诗《有闻帐中香以为熬蝎者戏用前韵二首·其一》宋·黄庭坚,海上有人逐臭,天生鼻孔司南。但印香严本寂,不必丛林遍参。
-
次韵杨明叔见饯十首·其九
古诗《次韵杨明叔见饯十首·其九》宋·黄庭坚,松柏生涧壑,坐阅草木秋。金石在波中,仰看万物流。抗脏自抗脏,伊优自伊优。但观百岁后,传者非公侯。
-
录梦篇·其二
古诗《录梦篇·其二》宋·黄庭坚,乱曰:刍狗万物兮,天地不仁。体止而用无穷兮,播生者于迷津。有形而致用者之谓器,无形而用道者之谓神。背昭昭而起见兮,聚墨墨而生身。犯有形而遗大...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
蓦山溪·至宜州作,寄赠陈湘
古诗《蓦山溪·至宜州作,寄赠陈湘》宋·黄庭坚,稠花乱叶,到处撩人醉。林下有孤芳,不匆匆、成蹊桃李。今年风雨,莫送断肠红,斜枝倚。风尘里。不带尘风气。微嗔又喜。约略知春味。江上一帆愁,梦犹...
-
题章和甫钓亭放言
古诗《题章和甫钓亭放言》宋·黄庭坚,斩木开亭,却倚石壁。寒潭百雷,古木千尺。观鱼乐而相忘,听鸟啼而自得。去而之京洛之间数年,犹常梦崭岩之石。
-
用明发不寐有怀二人为韵寄李秉彝德叟·其五
古诗《用明发不寐有怀二人为韵寄李秉彝德叟·其五》宋·黄庭坚,往在舅氏旁,获拚堂上帚。六经观圣人,明如夜占斗。索居废旧闻,独学无新有。羡子杞梓材,未曾离矫揉。
-
采桑子·送彭道微使君移知永康军
古诗《采桑子·送彭道微使君移知永康军》宋·黄庭坚,荔枝滩上留千骑,桃李阴繁。燕寝香残。画戟森森镇八蛮。永康又得风流守,管领江山。少讼多闲。烟霭楼台舞翠鬟。
-
诉衷情·旋揎玉指著红靴
古诗《诉衷情·旋揎玉指著红靴》宋·黄庭坚,旋揎玉指著红靴。宛宛斗弯讹。天然自有殊态,供愁黛、不须多。分远岫,压横波。妙难过。自敧枕处,独倚阑时,不奈颦何。
-
好女儿·春去几时还
古诗《好女儿·春去几时还》宋·黄庭坚,春去几时还。问桃李无言。燕子归栖风劲,梨雪乱西园。唯有月婵娟。似人人、难近如天。愿教清影常相见,更乞取团圆。
-
次韵高子勉十首·其九
古诗《次韵高子勉十首·其九》宋·黄庭坚,少年基一篑,长岁足三馀。忽作飞黄去,顿超同队鱼。尊前八采句,窗下十年书。定作牛腰束,传抄听小胥。
-
和东坡送仲天贶王元直六言韵五首·其二
古诗《和东坡送仲天贶王元直六言韵五首·其二》宋·黄庭坚,不怨子堂堂去,盖念君得得来。家藏会稽妙墨,晚岁喜识方回。
-
文安国挽词二首·其一
古诗《文安国挽词二首·其一》宋·黄庭坚,七闽家举子,百粤海还珠。往日推忠厚,穷年领转输。一床遗杖屦,万事委锱铢。岂有苍茫恨,归巢未拮据。
-
少年心·添字
古诗《少年心·添字》宋·黄庭坚,心里人人,暂不见、霎时难过。天生你要憔悴我。把心头从前鬼,着手摩挲。抖擞了、百病销磨。见说那厮脾鳖热。大不成我便与拆破。待来时、鬲上与厮噷则...