-
胡逸老吴生画屏赞
古诗《胡逸老吴生画屏赞》宋·黄庭坚,两虎戏搏文章露,千林号风雷欲雨。慎勿私斗伤爪距,豺狼野子即当路。
-
送魏君俞知宿迁
古诗《送魏君俞知宿迁》宋·黄庭坚,魏侯得名能治剧,江湖作吏声籍籍。人言才似钜鹿公,诏书擢守二千石。前日见贤后得罪,艾封沾襟复自悔。牛刀割鸡不作难,看公来上宿迁最。
-
次韵感春五首·其二
古诗《次韵感春五首·其二》宋·黄庭坚,张侯脱朝衣,儿褐多纯绿。闻道无米舂,煮术学辟谷。官吏但索钱,诏书哀茕独。东方九尺长,不得侏儒禄。屋中声鹅雁,日暮搅心曲。穷巷无桃李,缊袍非春...
-
寿禅师悟道颂
古诗《寿禅师悟道颂》宋·黄庭坚,朴落非他物,纵横不是尘。山河及大地,全露法王身。
-
麟趾赞
古诗《麟趾赞》宋·黄庭坚,麟有趾而不踶,仁哉麟哉。有定而不抵,仁哉麟哉。有角而不触,仁哉麟哉。今之人,一朝之忿以触人,灭身辱亲。呜呼,人中有兽,兽中有人。
-
戏书秦少游壁
古诗《戏书秦少游壁》宋·黄庭坚,丁令威,化作辽东白鹤归,朱颜未改故人非。微服过宋风退飞,宋父拥彗待来归,谁馈百牢鸲鹆妃。秦氏乌生八九子,鸦乌之兄毕逋尾。忆炊门牡烹伏雌,未肯...
-
次韵子由绩溪病起被召寄王定国
古诗《次韵子由绩溪病起被召寄王定国》宋·黄庭坚,种萱盈九畹,苏子忧国病。炎蒸卧百战,山立有馀劲。斯人廊庙器,不合从远屏。江湖摇归心,毛发侵老境。艰难喜归来,如晴月生岭。仍怀阻归舟,风水蛟鳄...
-
定风波·准拟阶前摘荔枝
古诗《定风波·准拟阶前摘荔枝》宋·黄庭坚,准拟阶前摘荔枝。今年歇尽去年枝。莫是春光厮料理。无比。譬如痎疟有休时。碧甃朱阑情不浅。何晚。来年枝上报累累。雨后园林坐清影。苏醒。红裳剥尽看...
-
跋子瞻和陶诗
古诗《跋子瞻和陶诗》宋·黄庭坚,子瞻谪岭南,时宰欲杀之。饱吃惠州饭,细和渊明诗。彭泽千载人,东坡百世士。出处虽不同,风味乃相似。
-
赵景仁弹琴舞鹤图赞
古诗《赵景仁弹琴舞鹤图赞》宋·黄庭坚,无山而隐,不褐而禅。听松风以度曲,按舞鹤而忘年。铿尔舍琴而对吏,忽坌入而来前。察朱墨之如蚁,初不病其超然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其一
古诗《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其一》宋·黄庭坚,往日三语掾,解道将无同。我观李校书,超迈有古风。谈道屡入微,闭门长蒿蓬。谁能赏远韵,太守似安丰。
-
题王晋卿平远溪山幅
古诗《题王晋卿平远溪山幅》宋·黄庭坚,风流子晋罢吹笙,小笔溪山刮眼明。相倚鸳鸯得偎映,一川风雨断人行。
-
几复读庄子戏赠
古诗《几复读庄子戏赠》宋·黄庭坚,蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。大椿万岁寿,粪英不重朝。有待于无待,定非各逍遥。譬如宿舂粮,所诣岂得辽。漆园槁项翁,闻风独参寥。物情本不齐,显者桀与...
-
次韵高子勉十首·其一
古诗《次韵高子勉十首·其一》宋·黄庭坚,雪尽虚檐滴,春从细草回。德人泉下梦,俗物眼中埃。久立我有待,长吟君不来。重玄锁关籥,要待玉匙开。
-
听崇德君鼓琴
古诗《听崇德君鼓琴》宋·黄庭坚,月明江静寂寥中,大家敛袂抚孤桐。古人已矣古乐在,仿佛雅颂之遗风。妙手不易得,善听良独难。犹如优昙华,时一出世间。两忘琴意与己意,乃似不著十指...
-
次韵盖郎中率郭郎中休官二首·其二
古诗《次韵盖郎中率郭郎中休官二首·其二》宋·黄庭坚,世态已更千变尽,心源不受一尘侵。青春白日无公事,紫燕黄鹂俱好音。付与儿孙知伏腊,听教鱼鸟逐飞沈。黄公垆下曾知味,定是逃禅入少林。
-
次韵德孺惠贶秋字之句
古诗《次韵德孺惠贶秋字之句》宋·黄庭坚,少日才华接贵游,老来忠义气横秋。未应白发如霜草,不见丹砂似箭头。顾我今成丧家狗,期君早作济川舟。汉家宗庙英灵在,定是寒儒浪自愁。
-
戏咏暖足瓶二首·其一
古诗《戏咏暖足瓶二首·其一》宋·黄庭坚,小姬暖足卧,或能起心兵。千金买脚婆,夜夜睡天明。
-
杂诗·古风萧索不言归
古诗《杂诗·古风萧索不言归》宋·黄庭坚,古风萧索不言归,贫贱交情富贵非。世祖本无天下量,子陵何慕钓鱼矶。
-
张仲谋家堂前酴醾委地
古诗《张仲谋家堂前酴醾委地》宋·黄庭坚,沈水衣笼白玉苗,不蒙湔拂苦无聊。烦君斫取西庄柳,扶起春风十万条。