-
陈荣绪惠示之字韵诗推奖过实非所敢当辄次高韵三首·其一
古诗《陈荣绪惠示之字韵诗推奖过实非所敢当辄次高韵三首·其一》宋·黄庭坚,纷纷不可耐,君子有忧之。鞅掌诚庄语,贤劳似怨诗。颓波阅砥柱,浊水得摩尼。知我无枝叶,刳心只有皮。
-
德孺五丈和之字诗韵难而愈工辄复和成可发一笑
古诗《德孺五丈和之字诗韵难而愈工辄复和成可发一笑》宋·黄庭坚,且然聊尔耳,得也自知之。独笑真成梦,狂歌或似诗。照滩禽郭索,烧野得伊尼。早晚来同醉,僧窗卧虎皮。
-
题崇德君所画雀竹蜩螗图赞
古诗《题崇德君所画雀竹蜩螗图赞》宋·黄庭坚,蒿下蹄间,斥鴳饮啄。争雄穹枝,竿网将作。蝉嘒竹间,自谓得己。螗螂从之,鸡鸣不已。
-
欸乃歌二章戏王稚川·其二
古诗《欸乃歌二章戏王稚川·其二》宋·黄庭坚,从师学道鱼千里,盖世成功黍一炊。日日倚门人不见,看尽林乌反哺儿。
-
捣练子·梅凋粉
古诗《捣练子·梅凋粉》宋·黄庭坚,梅凋粉,柳摇金。微雨轻风敛陌尘。厚约深盟何处诉,除非重见那人人。
-
和东坡送仲天贶王元直六言韵五首·其四
古诗《和东坡送仲天贶王元直六言韵五首·其四》宋·黄庭坚,老忆夷门老将,当年许我忘年。博学似刘子政,清诗如孟浩然。
-
从丘十四借韩文二首·其二
古诗《从丘十四借韩文二首·其二》宋·黄庭坚,中有先君手泽,丹铅点勘书诗。莫惜借行千里,他日还君一鸱。
-
木兰花令·黄金捍拨春风手
古诗《木兰花令·黄金捍拨春风手》宋·黄庭坚,黄金捍拨春风手。帘幕重重音韵透。梅花破萼便回春,似有黄鹂鸣翠柳。晓妆未惬梅添就。玉笋捧杯离钿袖。会拚千日笑尊前,他日相思空损寿。
-
东坡先生真赞三首·其二
古诗《东坡先生真赞三首·其二》宋·黄庭坚,岌岌堂堂,如山如河。其爱之也,引之上西掖銮坡。是亦一东坡,非亦一东坡。槁项黄馘,触时干戈。其恶之也,投之于鲲鲸之波。是亦一东坡,非亦一东坡。...
-
从丘十四借韩文二首·其一
古诗《从丘十四借韩文二首·其一》宋·黄庭坚,吏部文章万世,吾求善本编窥。散帙云窗棐几,同安得见丘迟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
奉和文潜赠无咎篇末多见及以既见君子云胡不喜为韵·其五
古诗《奉和文潜赠无咎篇末多见及以既见君子云胡不喜为韵·其五》宋·黄庭坚,先皇元丰未,极厌士浅闻。只今举秀孝,天未丧斯文。晁张班马首,崔蔡不足云。当令横笔阵,一战静楚氛。
-
题灊峰阁
古诗《题灊峰阁》宋·黄庭坚,徐老海棠巢上,王翁主簿峰庵。梅花破颜冰雪,绿丛不见黄甘。
-
谢公定和二范秋怀五首邀予同作·其三
古诗《谢公定和二范秋怀五首邀予同作·其三》宋·黄庭坚,采莲涉江湖,采菊度林薮。插鬓不成妍,谁怜飞蓬首。平生耦耕地,风雨深稂莠。谢公遂如此,永袖绝弦手。
-
南安岩主大严禅师真赞
古诗《南安岩主大严禅师真赞》宋·黄庭坚,石出山而韵自丘壑,松不春而骨立冰霜。今得云门柱杖,打破鬼窟灵床。其石也,将能万里出云雨。其松也,欲与三界作阴凉。此似昔人非昔人也,山中故友任...
-
和邢惇夫秋怀十首·其六
古诗《和邢惇夫秋怀十首·其六》宋·黄庭坚,庆州名父子,忠勇横八区。许身如稷契,初不学孙吴。荷戈去防秋,面皱鬓欲疏。虽折千里冲,岂若秉事枢。
-
雪花飞·携手青云路稳
古诗《雪花飞·携手青云路稳》宋·黄庭坚,携手青云路稳,天声迤逦传呼。袍笏恩章乍赐,春满皇都。何处难忘酒,琼花照玉壶。归袅丝梢竞醉,雪舞郊衢。
-
减字木兰花·使君那里
古诗《减字木兰花·使君那里》宋·黄庭坚,使君那里。千骑尘中依约是。拂我眉头。无处重寻庾信愁。山云弥漫。夹道旌旗联复断。万事茫茫。分付澄波与烂肠。
-
以香烛团茶琉璃献花碗供布袋和尚颂·其一
古诗《以香烛团茶琉璃献花碗供布袋和尚颂·其一》宋·黄庭坚,一钵千家饭,孤身万里浮。知音若相问,不住涅槃州。
-
和柳子玉官舍十首·芭蕉
古诗《和柳子玉官舍十首·芭蕉》宋·黄庭坚,有底春风能好事,解持刀尺翦青天。知君新得草书法,旋卷碧云供小牋。
-
赠谢敞王博喻
古诗《赠谢敞王博喻》宋·黄庭坚,高哉孔孟如秋月,万古清光仰照临。千里特来求骥马,两生于此敌南金。文章最忌随人后,道德无多只本心。废轸断弦尘漠漠,起予惆怅伯牙琴。