-
睡起
古诗《睡起》宋·黄庭坚,柿叶铺庭红颗秋,薰炉沈水度衣篝。松风梦与故人遇,同驾飞鸿跨九州。
-
以椰子茶瓶寄德孺二首·其二
古诗《以椰子茶瓶寄德孺二首·其二》宋·黄庭坚,炎丘椰木实,入用随茗碗。譬如楛矢砮,但贵从来远。往时万里物,今在篱落间。知公一拂拭,想我瘴雾颜。
-
赠法轮齐公
古诗《赠法轮齐公》宋·黄庭坚,法轮法眷有齐公,曾探斑斑虎穴中。不必老夫亲到也,自然千里便同风。
-
催公静碾茶
古诗《催公静碾茶》宋·黄庭坚,雪里过门多恶客,春阴只恼有情人。睡魔正仰茶料理,急遣溪童碾玉尘。
-
饮李氏园三首·其二
古诗《饮李氏园三首·其二》宋·黄庭坚,日暮凉风特特来,醉呼红烛更传杯。歌阑兴尽须归去,不用繁蝉抵死催。
-
次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无咎人字韵咏竹·其一
古诗《次韵子瞻题无咎所得与可竹二首粥字韵戏嘲无咎人字韵咏竹·其一》宋·黄庭坚,十字供笼饼,一水试茗粥。忽忆故人来,壁间风动竹。舍前粲戎葵,舍后荒苜蓿。此郎如竹瘦,十饭九不肉。
-
颐轩诗六首·其三
古诗《颐轩诗六首·其三》宋·黄庭坚,无外一精明,六合同出自。公能知本源,佛亦不相似。
-
再和答为之
古诗《再和答为之》宋·黄庭坚,君勿嘲广文,冱寒被絺葛。君勿嘲广文,穷年饭粢粝。常恐俎豆予,与世充肴核。凡木不愿材,大折小枝泄。栎依曲辕社,聊用神其拙。吾家本江南,一丘藏曲...
-
新凉示同学
古诗《新凉示同学》宋·黄庭坚,西风先自无消息,忽上青林报秋色。天高月明露泥泥,团扇已从蛛网织。蛩螀何苦不自聊,入我夜床鸣唧唧。似言冰雪催授衣,今者不乐君发白。春深花落病在...
-
以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其八
古诗《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其八》宋·黄庭坚,吾子有嘉德,譬如含薰兰。清风不来过,岁晚蒿艾间。古来百夫雄,白首在涧盘。非关自取重,直为知人难。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送苏太祝归石城
古诗《送苏太祝归石城》宋·黄庭坚,苏侯恃才颇跌宕,常欲立谈取将相。风期家世非一朝,于我今为丈人行。偶然把酒叶公城,胸怀披尽能谑浪。画烛如椽吐白虹,花枝围坐红相向。夜如何其不忍...
-
颐轩诗六首·其五
古诗《颐轩诗六首·其五》宋·黄庭坚,枢机要发迟,饮食戒味厚。渔人溺于波,君子溺于口。
-
伤歌行四首·其二
古诗《伤歌行四首·其二》宋·黄庭坚,孟氏至诚通竹笋,姜诗纯孝感渊鱼。古人常欲养志意,君子不唯全发肤。有妹言归奉箕帚,仰谁出力助葭莩。等闲亲鬓贫中白,自悔从来色养疏。
-
效王仲至少监咏姚花用其韵四首·其二
古诗《效王仲至少监咏姚花用其韵四首·其二》宋·黄庭坚,九疑山中萼绿华,黄云承袜到羊家。真筌虫蚀诗句断,犹托馀情开此花。
-
赠无咎八音歌
古诗《赠无咎八音歌》宋·黄庭坚,金马避世客,谈谐玩汉朝。石门抱关人,长往闭寂寥。丝虫日夜织,劳苦则以食。竹生罹斧斤,高林乃其贼。匏樽酌吾子,虽陋意不浅。土德贵重迟,水德贵深...
-
庭坚得邑太和六舅按节出同安邂逅于皖公溪口风雨阻留十日对榻夜语因咏十首·其八
古诗《庭坚得邑太和六舅按节出同安邂逅于皖公溪口风雨阻留十日对榻夜语因咏十首·其八》宋·黄庭坚,阿髯学升堂,干母思靡悔。文成艺桃李,不言行道兑。阿苏妙言语,机警欲无对。子姓何预人,兰玉要可佩。
-
效王仲至少监咏姚花用其韵四首·其一
古诗《效王仲至少监咏姚花用其韵四首·其一》宋·黄庭坚,映日低风整复斜,绿玉眉心黄袖遮。大梁城里虽罕见,心知不是牛家花。
-
阻风铜陵
古诗《阻风铜陵》宋·黄庭坚,顿舟古铜官,昼夜风雨黑。洪波崩奔去,天地无限隔。船人谨维笮,何暇思挂席。凭江裂嵌空,中有暗水滴。洞视不敢前,潭潭蛟龙宅。网师登长鳣,贾我腥釜...
-
行迈杂篇六首·其一
古诗《行迈杂篇六首·其一》宋·黄庭坚,簇簇深红间浅红,苦才多思是春风。千村万落花相照,尽日经行锦绣中。
-
次韵答叔原会寂照房呈稚川
古诗《次韵答叔原会寂照房呈稚川》宋·黄庭坚,客愁非一种,历乱如蜜房。食甘念慈母,衣绽怀孟光。我家犹北门,王子渺湖湘。寄书无雁来,衰草漫寒塘。故人哀王孙,交味耐久长。置酒相暖热,惬于冬饮...