-
题万松亭
古诗《题万松亭》宋·黄庭坚,天柱峰无比肩,郁郁高松满川。万身苍髯老禅,刳心忘义忘年。说法曾无间歇,松风寺后山前。四海五湖衲子,更于何处参玄。若觅向上关捩,灵龟石下流泉。...
-
慈母岩亮长老颂
古诗《慈母岩亮长老颂》宋·黄庭坚,敕书改律为禅,意在无力宗空。人欲破禅作律,群儿更助之攻。莫恨塞翁失马,会取楚人亡弓。老夫亦不掩耳,我来自听松风。
-
撼庭竹·宰太和日吉州城外作
古诗《撼庭竹·宰太和日吉州城外作》宋·黄庭坚,呜咽南楼吹落梅。闻鸦树惊栖。梦中相见不多时。隔城今夜也应知。坐久水空碧,山月影沉西。买个宅儿住着伊。刚不肯相随。如今果被天瞋作,永落鸡群被鸡...
-
戏呈田子平六言
古诗《戏呈田子平六言》宋·黄庭坚,茸割即非茸割,肥羊自是肥羊。老夫才堪一箸,诸生赞咏甘香。却叹佳人纤手,晚来应废红妆。荆州衣冠千户,厚意独有田郎。
-
谢景文惠浩然所作廷圭墨
古诗《谢景文惠浩然所作廷圭墨》宋·黄庭坚,廷圭赝墨出苏家,麝煤漆泽纹乌靴。柳枝瘦龙印香字,十袭一日三摩挲。刘侯爱我如桃李,挥赠要我书万纸。不意神禹治水圭,忽然入我怀袖里。吾不能手抄五...
-
更漏子·体妖娆
古诗《更漏子·体妖娆》宋·黄庭坚,体妖娆,鬟婀娜。玉甲银筝照座。危柱促,曲声残。王孙带笑看。休休休,莫莫莫。愁拨个丝中索。了了了,玄玄玄。山僧无碗禅。
-
和邢惇夫秋怀十首·其四
古诗《和邢惇夫秋怀十首·其四》宋·黄庭坚,王度无畦畛,包荒用冯河。秦收郑渠成,晋得楚材多。用人当其物,不但轴与薖。六通而四辟,玉烛四时和。
-
题王仲弓兄弟巽亭
古诗《题王仲弓兄弟巽亭》宋·黄庭坚,大隗七圣迷,许田连城重。里中多佳树,与世作梁栋。市门行清渠,潩水可抱瓮。翚飞城东南,隐几抚群动。人境要俱尔,我乃得大用。乌衣之云孙,昆弟不好...
-
次韵刘景文登邺王台见思五首·其一
古诗《次韵刘景文登邺王台见思五首·其一》宋·黄庭坚,黄浊归大壑,涟漪绕重城。西风一横笛,金气与高明。归鸦度晚景,落雁带边声。平生知音处,别离空复情。
-
再次韵戏赠道夫
古诗《再次韵戏赠道夫》宋·黄庭坚,名教自乐地,思君相与娱。囊锥见末疾,椟玉待时沽。雨歇鸣鸠树,薰销睡鸭炉。不来应梦起,子学□啼歈。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵刘景文登邺王台见思五首·其四
古诗《次韵刘景文登邺王台见思五首·其四》宋·黄庭坚,茗花浮曾坑,酒泛酌宜城。路寻西九曲,人似汉三明。千户非无相,五言空有声。何时郭池晚,照影写闲情。
-
次韵庭诲按秋课出城
古诗《次韵庭诲按秋课出城》宋·黄庭坚,风鸣落意地,露著晚瓜田。官道奔车气,经家煮枣烟。穫人歌挃挃,公子骑翩翩。旁舍末隐举,明秋愿有年。
-
廖致平送绿荔支为戎州第一王公权荔支绿酒亦为戎州第一
古诗《廖致平送绿荔支为戎州第一王公权荔支绿酒亦为戎州第一》宋·黄庭坚,王公权家荔支绿,廖致平家绿荔支。试倾一杯重碧色,快剥千颗轻红肌。拨醅蒲萄未足数,堆盘马乳不同时。谁能同此胜绝味,唯有老杜东楼诗。
-
王文恭公挽词二首·其二
古诗《王文恭公挽词二首·其二》宋·黄庭坚,宥密深黄阁,光辉极上台。藏舟移夜壑,华屋落泉台。雨绋谁为挽,寒笳故作哀。伤心具瞻地,无复衮衣来。
-
次韵刘景文登邺王台见思五首·其五
古诗《次韵刘景文登邺王台见思五首·其五》宋·黄庭坚,公诗如美色,未嫁已倾城。嫁作荡子妇,寒机泣到明。绿琴蛛网遍,弦绝不成声。想见鸱夷子,江湖万里情。
-
戏效禅月作远公咏
古诗《戏效禅月作远公咏》宋·黄庭坚,邀陶渊明把酒碗,过陆修静送虎溪。胸次九流清似镜,人间万事醉如泥。
-
次韵郭明叔登县楼见思长句
古诗《次韵郭明叔登县楼见思长句》宋·黄庭坚,令尹登临多暇日,杖生芝菌笔生埃。溪横凤尾寒光去,山拥旌阳翠气来。晚市张灯明远近,□□留客舞徘徊。红裳珠履知多在,点检惟无□秀才。
-
情人怨戏效徐庾慢体三首·其一
古诗《情人怨戏效徐庾慢体三首·其一》宋·黄庭坚,秋水无言度,荷花称意红。主人敬爱客,催唤出房笼。一斛明珠曲,何时落塞鸿。莫藏春笋手,且为剥莲蓬。
-
王才元舍人许牡丹求诗
古诗《王才元舍人许牡丹求诗》宋·黄庭坚,闻道潜溪千叶紫,主人不剪要题诗。欲搜佳句恐春老,试遣七言赊一枝。
-
四休居士诗三首·其三
古诗《四休居士诗三首·其三》宋·黄庭坚,一病能恼安乐性,四病长作一生愁。借问四休何所好,不令一点上眉头。