-
八声甘州·赋众芳所在
古诗《八声甘州·赋众芳所在》宋·张炎,看涓涓、两水自东西,中有百花庄。步交枝径里,帘分昼影,窗聚春香。依约谁教鹦鹉,列屋带垂杨。方喜闲居好,翻为诗忙。多少周情柳思,向一丘一壑,留...
-
风入松·赠蒋道录溪山堂
古诗《风入松·赠蒋道录溪山堂》宋·张炎,门前山可久长看。留住白云难。溪虚却与云相傍,对白云、何必深山。爽气潜生树石,晴光竟入栏干。旧家三径竹千竿。苍雪拂衣寒。绿蓑青笠玄真子,钓风波...
-
摸鱼儿·为卞南仲赋月溪
古诗《摸鱼儿·为卞南仲赋月溪》宋·张炎,溯空明、霁蟾飞下,湖湘难辨遥树。流来那得清如许,不与众流东注。浮净宇。任消息虚盈,壶内藏今古。停杯问取。甚玉笛移宫,银桥散影,依旧广寒府。休...
-
壶中天·寿月溪
古诗《壶中天·寿月溪》宋·张炎,波明昼锦,看芳莲迎晓,风弄晴碧。乔木千年长润屋,清荫图书琴瑟。龟甲屏开,虾须帘卷,瑶草秋无色。和熏兰麝,彩衣欢拥诗伯。溪上燕往鸥还,笔床茶灶...
-
风入松·春游
古诗《风入松·春游》宋·张炎,一春不是不寻春。终是不忺人。好怀渐向中年减,对歌钟、浑没心情。短帽怕黏飞絮,轻衫厌扑游尘。暖香十里软莺声。小舫绿杨阴。梦随蝴蝶飘零后,尚依依...
-
木兰花慢·目光牛背上
古诗《木兰花慢·目光牛背上》宋·张炎,目光牛背上,更时把、汉书看。记落叶江城,孤云海树,漂泊忘还。悬知偶然是梦,梦醒来、未必是邯郸。笑指萤灯借暖,愁怜镜雪惊寒。投闲。寄傲怡颜。要...
-
小重山·赋云屋
古诗《小重山·赋云屋》宋·张炎,清气飞来望似空。数椽何用草,膝堪容。卷将一片当帘栊。难持赠,只在此山中。鱼影倦随风。无心成雨意,又西东。都缘窗户自玲珑。江枫外,不隔夜深钟。
-
露华碧桃·乱红自雨
古诗《露华碧桃·乱红自雨》宋·张炎,乱红自雨,正翠蹊误晓,玉洞明春。蛾眉淡扫,背风不语盈盈。莫恨小溪流水,引刘郎、不是飞琼。罗扇底,从教净冶,远障歌尘。一掬莹然生意,伴压架酴醾...
-
摸鱼儿·春雪客中寄白香岩王信父
古诗《摸鱼儿·春雪客中寄白香岩王信父》宋·张炎,又孤吟、灞桥深雪,千山绝尽飞鸟。梅花也著东风笑,一夜瘦添多少。春悄悄。正断梦愁诗,忘却池塘草。前村路杳。看野水流冰,舟闲渡口,何必见安道。慵...
-
唐多令·寿邵素心席间赋
古诗《唐多令·寿邵素心席间赋》宋·张炎,一片赤城霞。无心恋海涯。远飞来、乔木人家。且向琴书深处隐,终胜似、听琵琶。休近七香车。年华已破瓜。怕依然、刘阮桃花。欲问长生何处好,金鼎内、...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
台城路·分明柳上春风眼
古诗《台城路·分明柳上春风眼》宋·张炎,分明柳上春风眼,曾看少年人老。雁拂沙黄,天垂海白,野艇谁家昏晓。惊心梦觉。谩慷慨悲歌,赋归不早。想得相如,此时终是倦游了。经行几度怨别,酒痕...
-
浣溪沙·犀押重帘水院深
古诗《浣溪沙·犀押重帘水院深》宋·张炎,犀押重帘水院深,柳绵扑帐昼愔愔,梦回孤蝶弄春阴。乍减楚衣收带眼,初匀商鼎熨香心。燕归摇动护花铃。
-
法曲献仙音·席上听琵琶有感
古诗《法曲献仙音·席上听琵琶有感》宋·张炎,云隐山晖,树分溪影,未放妆台帘卷。篝密笼香,镜圆窥粉,花深自然寒浅。正人在、银屏底,琵琶半遮面。语声软。且休弹、玉关愁怨。怕唤起西湖,那时春...
-
声声慢·都下与沈尧道同赋别本作北游答曾心传惠诗
古诗《声声慢·都下与沈尧道同赋别本作北游答曾心传惠诗》宋·张炎,平沙催晓,野水惊寒,遥岑寸碧烟空。万里冰霜,一夜换却西风。晴梢渐无坠叶,撼秋声、都是梧桐。情正远,奈吟湘赋楚,近日偏慵。客里依然清事,爱窗深...
-
三姝媚·送舒亦山游越
古诗《三姝媚·送舒亦山游越》宋·张炎,苍潭枯海树。正雪窦高寒,水声东去。古意萧闲,问结庐人远,白云谁侣。贺监犹狂,还散迹、千岩风露。抱瑟空游,都是凄凉,此愁难语。莫趁江湖鸥鹭。怕...
-
台城路·章静山别业会饮
古诗《台城路·章静山别业会饮》宋·张炎,一窗烟雨不除草,移家静藏深窈。东晋图书,南山杞菊,谁识幽居怀抱。疏阴未扫。叹乔木犹存,易分残照。慷慨悲歌,故人多向近来老。相逢何事欠早。爱吟...
-
庆清朝·浅草犹霜
古诗《庆清朝·浅草犹霜》宋·张炎,浅草犹霜,融泥未燕,晴梢润叶初干。闲扶短策,邻家小聚清欢。错认篱根是雪,梅花过了一番寒。风还峭,较迟芳信,恰是春残。此境此时此意,待移琴独去...
-
一斛珠·题赵霞谷所藏吴梦窗亲书词卷
古诗《一斛珠·题赵霞谷所藏吴梦窗亲书词卷》宋·张炎,镂花镌叶,满枝风露和香撷,引将芳思归吟箧。梦与魂同,闲了弄香蝶。小楼帘卷歌声歇,幽篁独处泉呜咽,短笺空在愁难说。霜角寒梅,吹碎半江月。
-
声声慢·重过垂虹
古诗《声声慢·重过垂虹》宋·张炎,□声短棹,柳色长条,无花但觉风香。万境天开,逸兴纵我清狂。白鸥更闲似我,趁平芜、飞过斜阳。重叹息,却如何不□,梦里黄粱。一自三高非旧,把诗囊...
-
清平乐·赠云麓麓道人
古诗《清平乐·赠云麓麓道人》宋·张炎,□□不了,都被红尘老。一粒粟中休道好,弱水竟通蓬岛。孤云漂泊难寻,如今却在□□。莫趁清风出岫,此中方是无心。