-
八声甘州·倚危楼
古诗《八声甘州·倚危楼》宋·张炎,倚危楼、一笛翠屏空,万里见天心。度野光清峭,晴峰涌日,冷石生云。帘卷小亭虚院,无地不花阴。径曲知何处,春水泠泠。啸傲柴桑影里,且怡颜莫问,谁...
-
虞美人·题陈公明所藏曲册
古诗《虞美人·题陈公明所藏曲册》宋·张炎,黄金谁解教歌舞,留得当时谱。断情残意落人间,汉上行云迷却、旧巫山。妆楼何处寻樊素,空误周郎顾。一帘秋雨剪灯看,无限羁愁分付、玉箫寒。
-
蝶恋花·赠杨柔卿
古诗《蝶恋花·赠杨柔卿》宋·张炎,颇爱杨琼妆淡注。犹理螺鬟,扰扰松云聚。两剪秋痕流不去。佯羞却把周郎顾。欲诉闲愁无说处。几过莺帘,听得间关语。昨夜月明香暗度。相思忽到梅花树。
-
南楼令·送杭友
古诗《南楼令·送杭友》宋·张炎,聚首不多时。烟波又别离。有黄金、应铸相思。折得梅花先寄我,山正在、里湖西。风雪脆荷衣。休教鸥鹭知。鬓丝丝、犹混尘泥。何日束书归旧隐,只恐怕、...
-
一斛珠·柳侵阑角
古诗《一斛珠·柳侵阑角》宋·张炎,柳侵阑角,画帘风软红香泊,引人蝴蝶翻轻薄。已自关情,和梦近来恶。眉梢轻把闲愁著,如今愁重眉梢弱,双眉不画愁消却。不道愁痕,来傍眼边觉。
-
真珠帘·近雅轩即事
古诗《真珠帘·近雅轩即事》宋·张炎,云深别有深庭宇,小帘栊、占取芳菲多处。花暗水房春,润几番酥雨。见说苏堤晴未稳,便懒趁、踏青人去。休去。且料理琴书,夷犹今古。谁见静里闲心,纵...
-
风入松·酌惠山水
古诗《风入松·酌惠山水》宋·张炎,一瓢饮水曲肱眠。此乐不知年。今朝忽上龙峰顶,却原来、有此甘泉。洗却平生尘土,慵游万里山川。照人如鉴止如渊。古窦暗涓涓。当时桑苎今何在,想松风...
-
木兰花慢·为越僧樵隐赋樵山
古诗《木兰花慢·为越僧樵隐赋樵山》宋·张炎,龟峰深处隐,岩壑静、万尘空。任一路白云,山童休扫,却似崆峒。只恐烂柯人到,怕光阴、不与世间同。旋采生枝带叶,微煎石鼎团龙。从容。吟啸百年翁。...
-
摸鱼儿·步高寒下观浮远
古诗《摸鱼儿·步高寒下观浮远》宋·张炎,步高寒、下观浮远,清晖隔断风雨。醉魂误入滁阳路。落莫不知何处。栏屡拊。又却是,秋城自有芙蓉主。重游倦旅。对万壑千岩,长江巨浪,空翠洒衣履。景...
-
风入松·陈文卿酒边偶赋
古诗《风入松·陈文卿酒边偶赋》宋·张炎,小窗晴碧飐帘波。昼影舞飞梭。惜春休问花多少,柳成阴、春已无多。金字初寻小扇,铢衣早试轻罗。园林未肯受清和。人醉牡丹坡。啸歌且尽平生事,问东风...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
祝英台近·重过西湖书所见
古诗《祝英台近·重过西湖书所见》宋·张炎,水西船,山北酒,多为买春去。事与云消,飞过旧时雨。谩留一掬相思,待题红叶,奈红叶、更无题处。正延伫。乱花浑不知名,娇小未成语。短棹轻装,逢迎...
-
烛影摇红·答邵素心
古诗《烛影摇红·答邵素心》宋·张炎,隔水呼舟,采香何处追游好。一年春事二分花,犹有花多少。容易繁华过了。趁园林、飞红未扫。旧酲新醉,几日不来,绿阴芳草。
-
国香·赋兰
古诗《国香·赋兰》宋·张炎,空谷幽人。曳冰簪雾带,古色生春。结根未同萧艾,独抱孤贞。自分生涯淡薄,隐蓬蒿、甘老山林。风烟伴憔悴,冷落吴宫,草暗花深。霁痕消蕙雪,向崖阴饮...
-
念奴娇·赋云溪
古诗《念奴娇·赋云溪》宋·张炎,随风万里,已无心出岫,浮游天地。为问山中何所有,此意不堪持寄。淡薄相依,行藏自适,一片松阴外。石根苍润,飘飘元是清气。长伴暗谷泉生,晴光潋滟...
-
台城路·十年前事翻疑梦
古诗《台城路·十年前事翻疑梦》宋·张炎,十年前事翻疑梦,重逢可怜俱老。水国春空,山城岁晚,无语相看一笑。荷衣换了。任京洛尘沙,冷凝风帽。见说吟情,近来不到谢池草。欢游曾步翠窈。乱红...
-
南歌子·陆义斋燕喜亭
古诗《南歌子·陆义斋燕喜亭》宋·张炎,窗密春声聚,花多水影重。只留一路过东风。围得生香不断、锦熏笼。月地连金屋,云楼瞰翠蓬。惺忪笑语隔帘栊。知是谁调鹦鹉、柳阴中。
-
木兰花慢·书邓牧心东游诗卷后
古诗《木兰花慢·书邓牧心东游诗卷后》宋·张炎,采芳洲薜荔,流水外、白鸥前。度万壑千岩,晴岚暖翠,心目娟娟。山川。自今自古,怕依然。认得米家船。明月闲延夜语,落花静拥春眠。吟边。象笔蛮笺。...
-
踏莎行·水落槎枯
古诗《踏莎行·水落槎枯》宋·张炎,水落槎枯,田荒玉碎。夜阑秉烛惊相对。故家人物已无传,一灯却照清江外。色展天机,光摇海贝。锦囊日月奚童背。重逢何处抚孤松,共吟风月西湖醉。
-
壶中天·异乡倦旅
古诗《壶中天·异乡倦旅》宋·张炎,异乡倦旅,问扁舟东下,归期何日。琴剑空随身万里,天地谁非行客。李杜飘零,羊昙悲感,回首俱陈迹。羁怀难写,豆虫吟破孤寂。柳外门掩疏阴,佳人何处...
-
浪淘沙令·题许由掷瓢手卷
古诗《浪淘沙令·题许由掷瓢手卷》宋·张炎,拂袖入山阿,深隐松萝,掬流洗耳厌尘多。石上一般清意味,不羡渔蓑。日月静中过,俗□消磨,风瓢分付与清波。却笑唐求因底事,无奈诗何。