-
柳梢青·春词
古诗《柳梢青·春词》宋·赵长卿,桃杏舒红。迟迟暖日,媚景芳浓。紫燕穿帘,香泥著地,未乳巢空。千山万水重重。烟雨里、王维画中。芳草斜阳,无人江渡,蓑笠渔翁。
-
鹧鸪天·梅
古诗《鹧鸪天·梅》宋·赵长卿,手种梅花三四株。要看冰霜照清臞。朝来几朵茅檐下,竹外江头恐不如。凝玉面,吐香须。莫嫌孤瘦渐丰馀。化工不肯辜人意,做底欢娱报答渠。
-
瑞鹤仙·张宰生辰
古诗《瑞鹤仙·张宰生辰》宋·赵长卿,西风苹末起。动院落清秋,新凉如水。纤歌遏云际。正美人翻曲,阳春轻丽。兰衣玉佩。拥南斗、光中一醉。有邦人、万口同声,赞叹我公恺悌。百里。年丰谷...
-
虞美人·送别
古诗《虞美人·送别》宋·赵长卿,灯前忍见啼红面,别酒频斟劝。愁蛾敛翠不胜情。报道看看天色、待平明。殷勤重把阳关唱,休要教人望。出门犹自尚叮咛。厮养频催恰好、趁凉行。
-
品令·黄昏时候
古诗《品令·黄昏时候》宋·赵长卿,黄昏时候,诮不语、心如醉。无眠凝想,别来绣阁,多应憔悴。上了灯儿,知是睡哩坐哩。蓦思归计。又还是重屈指。从今已后,暌离千万,且休容易。这底凄...
-
烛影摇红·深春
古诗《烛影摇红·深春》宋·赵长卿,梅雪飘香,杏花开艳燃春昼。铜驼烟淡晓风轻,摇曳青青柳。海燕归来未久。向雕梁、初成对偶。日长人困,绿水池塘,清明时候。帘幕低垂,麝煤烟喷黄金兽...
-
忆秦娥·初冬
古诗《忆秦娥·初冬》宋·赵长卿,寒萧索,征鸿过尽离怀恶。离怀恶,江空天迥,夜寒枫落。有人应误刀头约,情深翻恨郎情薄。郎情薄,梦回长是,半床闲却。
-
浣溪沙·春深
古诗《浣溪沙·春深》宋·赵长卿,寒食风霜最可人。梨花榆火一时新。心头眼底总宜春。薄暮归吟芳草路,落红深处鹧鸪声。东风疏雨唤愁生。
-
浣溪沙·初冬
古诗《浣溪沙·初冬》宋·赵长卿,风卷霜林叶叶飞。雁横寒影一行低。淡烟衰草不胜诗。白酒已篘浮蚁熟,黄鸡未老稿头肥。问侬不醉待何时。
-
清平乐·紫箫声断
古诗《清平乐·紫箫声断》宋·赵长卿,紫箫声断。窗底春愁乱。试着春衫羞自看。窄似年时一半。一春长病厌厌。新来愁病重添。香冷倦熏金鸭,日高不卷珠帘。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
清平乐·绮疏新晓
古诗《清平乐·绮疏新晓》宋·赵长卿,绮疏新晓,学语雏莺巧。烟暖瑶阶梧叶老,满地东风芳草。少年不合风流,偿他酒债花愁。望断绿芜春去,销魂懒上层楼。
-
临江仙·秋日有感
古诗《临江仙·秋日有感》宋·赵长卿,枫叶白蘋秋未老,晚风吹泛轻艎。青山沥沥水茫茫。情随流水远,恨逐暮山长。一点相思千点泪,眼前无限情伤。佳人犹自捧离觞。阳关休唱彻,唱彻断人肠。
-
点绛唇·云亸宫鬟
古诗《点绛唇·云亸宫鬟》宋·赵长卿,云亸宫鬟,淡黄衫子轻香透。晚凉时候。睡起新妆就。冰枕生寒,玉浸纤纤手。沉吟久。眉山敛秀。爱道奴家瘦。
-
雨中花慢·帕子分香
古诗《雨中花慢·帕子分香》宋·赵长卿,帕子分香,罗巾拭泪,别来时、未觅凄惶。上得船儿来了,刬地凄凉。可惜花前月里,却成水远山长。做成恩爱,如今赢得,万里千乡。情知这场寂寞,不干你...
-
簇水·长忆当初
古诗《簇水·长忆当初》宋·赵长卿,长忆当初,是他见我心先有。一钩才下,便引得鱼儿开口。好是重门深院,寂寞黄昏后。厮觑著、一面儿酒。试撋就。便把我、得人意处,闵子里、施纤手。云...
-
临江仙·夜久笙箫吹彻
古诗《临江仙·夜久笙箫吹彻》宋·赵长卿,夜久笙箫吹彻,更深星斗还稀。醉拈裙带写新诗。锁窗风露,烛灺月明时。水调悠扬声美,幽情彼此心知。古香烟断彩云归。满倾蕉叶,齐唱传花枝。
-
念奴娇·客豫章秋雨怀归
古诗《念奴娇·客豫章秋雨怀归》宋·赵长卿,江城向晓,被西风揉碎,一天丝雨。乱织离愁千万缕,多少关心情绪。促织鸣时,木犀开后,秋色还如许。那堪飘泊,异乡千里孤旅。应想帘幕闲垂,西楼东院...
-
侍香金童·一种春光
古诗《侍香金童·一种春光》宋·赵长卿,一种春光,占断东君惜。算秾李、昭华争并得。粉腻酥融娇欲滴。端的尊前,旧曾相识。向夜阑、酒醒霜浓寒又力。但只与、冰姿添夜色。绣幕银屏人寂寂。只...
-
蝶恋花·和任路分荷花
古诗《蝶恋花·和任路分荷花》宋·赵长卿,忆昔临平山下过。无数荷花,照水无纤黦。短艇直疑天上坐。醉眠花里香无那。雨浥红妆娇娜娜。脉脉含情,欲向风前破。莫道晚来风景可。青房著子千千颗。
-
西江月·邀蔡坚老忠孝堂观书
古诗《西江月·邀蔡坚老忠孝堂观书》宋·赵长卿,水满平塘过雨,洗妆红褪芙蕖。绿荷美影荫龟鱼。无限闲中景趣。潇洒高堂邃馆,那堪左右图书。凌云赋得似相如。多少风流态度。