-
奉和御制扇
古诗《奉和御制扇》宋·徐铉,齐纨新裂月轮全,蝉雀分明彩翠鲜。救暍自符仁主意,扬风须假手中扇。暂遮楼日霞光透,半掩歌唇宝靥圆。一曲睿调精比兴,好将金石奉雕镌。
-
奉和御制春雨
古诗《奉和御制春雨》宋·徐铉,祁祁甘雨正当春,草树精神一倍新。匀洒农郊偏长麦,缓飘花槛不惊人。密随宫仗环青辂,普逐皇恩下紫宸。霁后楼台更堪望,满园桃李间松筠。
-
和白州钱使君上元夜侍宴
古诗《和白州钱使君上元夜侍宴》宋·徐铉,御宴宵陈敞百层,君恩芳景两难胜。风传天上九成乐,月映楼前万树灯。醉捧玉觞疑梦寐,静临丹槛似飞腾。因观谢守窗中咏,自愧瀛洲是滥登。
-
和清源太保寄湖州潘郎中
古诗《和清源太保寄湖州潘郎中》宋·徐铉,老大离群一倍愁,溪山风物且淹留。酝成春酒谁斟酌,抄得新书自校雠。莫似牧之矜旷达,须教子重让风流。恩门旧分知难忘,题取新诗上郡楼。
-
送勋道人之建安
古诗《送勋道人之建安》宋·徐铉,下国兵方起,君家义独闻。若为轻世利,归去卧溪云。挂席冲岚翠,携筇破藓纹。离情似霜叶,江上正纷纷。
-
咏史
古诗《咏史》宋·徐铉,京洛多权豪,游服相追随。青牛中甸车,白马连环羁。珩佩竞照耀,绅组旧参差。驺鸣行人驻,倏若流风驰。名园不问主,下辇辄失嬉。秦官锡雕盘,光禄假羽...
-
寄从兄宪兼示二弟
古诗《寄从兄宪兼示二弟》宋·徐铉,别路吴将楚,离忧弟与兄。断云惊晚吹,秋色满孤城。信远鸿初下,乡遥月共明。一枝栖未稳,回首望三京。
-
和太常萧少卿近郊马上偶吟·其一
古诗《和太常萧少卿近郊马上偶吟·其一》宋·徐铉,田园经雨绿分畦,飞盖闲行九里堤。拂袖清风尘不起,满川芳草路如迷。林开始觉晴天迥,潮上初惊浦岸齐。怪得仙郎诗句好,断霞残照远山西。
-
送严秀才下第东归
古诗《送严秀才下第东归》宋·徐铉,世胄今为旅,多才懒自营。坦怀君子道,惜别故人情。归棹春潮满,郊居海月明。雄文不轻售,须待最高名。
-
奉和御制茱萸
古诗《奉和御制茱萸》宋·徐铉,台畔西风御果新,芳香精彩丽萧辰。柔条细叶妆治好,紫蒂红芳点缀匀。几朵得陪天上宴,千株长作洞中春。今朝圣藻偏流咏,黄菊无由更敢邻。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送李秀才归建安
古诗《送李秀才归建安》宋·徐铉,昔闻武夷士,皆是帝曾孙。李君即其人,命舛道常存。爱子已折桂,华组耀闺门。吾身可拂衣,彩服归丘园。捧觞庆北堂,其乐不可言。清溪环幽居,远岫横前...
-
送吴郎西使成州
古诗《送吴郎西使成州》宋·徐铉,所向皆为道,遐征岂足辞。中华垂尽处,别路正秋时。高阁兰台笔,闲吟板屋诗。良工无弃物,珍重岁寒姿。
-
文彧少卿文山郎中交好深至二纪已馀暌别数年二子长逝奉使岭表途次南康吊孙氏之孤于其家睹文彧手书于僧室慷慨悲叹留题此诗
古诗《文彧少卿文山郎中交好深至二纪已馀暌别数年二子长逝奉使岭表途次南康吊孙氏之孤于其家睹文彧手书于僧室慷慨悲叹留题此诗》宋·徐铉,孙家虚座吊诸孤,张叟僧房见手书。二纪欢游今若此,满衣零泪欲何如。腰间金印从如斗,镜里霜华已满梳。珍重远公应笑我,尘心唯此未能除。
-
奉命南使经彭泽
古诗《奉命南使经彭泽》宋·徐铉,远使程途未一分,离心常要醉醺醺。那堪彭泽门前立,黄菊萧疏不见君。
-
冬至日奉和御制
古诗《冬至日奉和御制》宋·徐铉,吹律政知宽,迎长物倍安。初阳殊胜腊,积雪更添寒。庭实罗千品,珍符荐百般。群臣同偶圣,不叹夜漫漫。
-
送从兄赴临川幕
古诗《送从兄赴临川幕》宋·徐铉,梁王籍宠就东藩,还召邹枚坐兔园。今日好论天下事,昔年同受主人恩。石头城下春潮满,金柅亭边绿树繁。唯有音书慰离别,一杯相送别无言。
-
清明日清远峡作
古诗《清明日清远峡作》宋·徐铉,岭外春过半,途中火又新。殷勤清远峡,留恋北归人。
-
送净道人
古诗《送净道人》宋·徐铉,北阜与西山,前期梦寐间。羡师乘兴去,应拟此生闲。乔木人谁在,鲈鱼我未还。归心寄秋水,东去日潺潺。
-
送黄梅江明府
古诗《送黄梅江明府》宋·徐铉,封疆多难正经纶,台阁如何不用君。江上又劳为小邑,箧中徒自有雄文。书生胆气人谁信,远俗歌谣主不闻。一首新诗无限意,再三吟咏向秋云。
-
将过江题白沙馆
古诗《将过江题白沙馆》宋·徐铉,少长在维扬,依然认故乡。金陵佳丽地,不道少风光。稍望吴台远,行登楚塞长。殷勤语江岭,归梦莫相妨。