-
县舍西亭二首·其一
古诗《县舍西亭二首·其一》宋·王安石,山根移竹水边栽,已见新篁破嫩苔。可惜主人官便满,无因长向此徘徊。
-
次韵杨乐道述怀之作
古诗《次韵杨乐道述怀之作》宋·王安石,素心非不慕前修,自怪因循欲白头。猎较趣时终琐琐,画墁营职信悠悠。濠梁最忆知鱼乐,牢策翻惭为彘谋。尚有故人能慰我,诗成珠玉每相投。
-
送李屯田守桂阳二首·其二
古诗《送李屯田守桂阳二首·其二》宋·王安石,苍黄离家问南北,中路思归归不得。风涛何处不惊人,雨雪前村更欺客。旧交旌旆此盘桓,见我即令儿解鞍。荒山乐官歌舞拙,提壶沽酒聊一欢。行藏欲语眉不...
-
寄平甫
古诗《寄平甫》宋·王安石,少时为学岂身谋,欲老低徊各自羞。乘马从徒真扰扰,求田问舍转悠悠。弦歌旧国平生乐,鞍马新年几日留。坐想摇鞭杨柳路,春风先我入皇州。
-
和耿天骘同游定林
古诗《和耿天骘同游定林》宋·王安石,道人深闭门,二客来不速。摄衣负朝暄,一笑皆捧腹。逍遥烟中策,放浪尘外躅。晤言或世闻,谁谓非绝俗。
-
驾自启圣还内
古诗《驾自启圣还内》宋·王安石,衣冠原庙汉家仪,羽卫亲来此一时。天子当怀霜露感,都人亦叹鼓箫悲。纷纷瑞气随云汉,漠漠荣光上日旗。尘土未惊阊阖闭,绿槐空覆影参差。
-
草端无华滋
古诗《草端无华滋》宋·王安石,草端无华滋,阴气已盘固。暄妍却如春,岁晚曾不寤。一裘可以暖,贫士终难豫。忽忽远枝空,寒虫欲坏户。
-
九日随家人游东山遂游东园
古诗《九日随家人游东山遂游东园》宋·王安石,暑往讵几时,凉归亦云暂。相随东山乐,及此身无憾。聊回清池柂,更伏荒城槛。采采黄金花,持杯为君泛。
-
与僧道升二首·其二
古诗《与僧道升二首·其二》宋·王安石,跋陀罗师能幻物,幻秽为净持幻佛。佛幻诸天以戏之,幢幡香果助设施。茫然悔欲除所幻,还为幻佛力所持。佛天与汝本无间,汝今何恭昔何慢。十方三世本来...
-
强起
古诗《强起》宋·王安石,寒堂耿不寐,辘辘闻车声。不知谁家儿,先我霜上行。叹息夜未央,遽呼置前楹。推枕欲强起,问知星正明。昧旦圣所勉,齐诗有鸡鸣。嗟予以窃食,更觉负平...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
将赴南徐任游茅山有作
古诗《将赴南徐任游茅山有作》宋·王安石,丹阳太守意如何,先谒茅卿始下车。展节事君三黜后,收心奉道五旬馀。回寻灵药逢芝圃,欲叩真关借玉书。不用从人问通塞,天教吏隐接仙居。
-
送王大卿致政归江陵
古诗《送王大卿致政归江陵》宋·王安石,九卿初命亚三司,朝吏相瞻得老师。南阙便还新印绶,东舟只载旧书诗。汉庭饯客无佳句,越水归装有富赀。回首千年见疏范,共疑今事胜当时。
-
寄陈宣叔
古诗《寄陈宣叔》宋·王安石,扁舟欲动更徘徊,一笑相看病眼开。事忤贵人今见节,政行豪县众称材。忽惊岁月侵双鬓,却喜山川共一杯。落日乱流江北去,离心犹与水东回。
-
乙未冬妇子病至春不已
古诗《乙未冬妇子病至春不已》宋·王安石,天旋无穷走日月,青发能禁几回首。儿呻妇叹冬复春,强欲笑歌难发口。黄卷幽寻非贵嗜,藜床稳卧虽贫有。二物长乖亦可怜,一生所得犹多苟。
-
送复之屯田赴成都
古诗《送复之屯田赴成都》宋·王安石,槃礴西南江与岷,石犀金马世称神。桑麻接畛馀无地,锦绣连城别有春。结绶相随通籍久,推车此去辟书新。知君不为山川险,便忘吾家叱驭人。
-
到舒州次韵答平甫
古诗《到舒州次韵答平甫》宋·王安石,夜别江船晓解骖,秋城气象亦潭潭。山从树外青争出,水向沙边绿半涵。行问啬夫多不记,坐论公瑾少能谈。只愁地僻无宾客,旧学从谁得指南。
-
重游草堂次韵三首·其一
古诗《重游草堂次韵三首·其一》宋·王安石,垣屋荒葛藟,野殿冷檀沈。鹤有思顒意,鹰无恋遁心。禅房闭深竹,斋钵度遥岑。寂寞黄尘里,金身倚一寻。
-
重游草堂次韵三首·其二
古诗《重游草堂次韵三首·其二》宋·王安石,僧残尚食少,佛古但泥多。寒守三衣法,饥传一钵歌。宽闲每迸竹,危朽漫牵萝。怊怅庭前柏,西来意若何。
-
次韵唐彦猷华亭十咏·其四·始皇驰道
古诗《次韵唐彦猷华亭十咏·其四·始皇驰道》宋·王安石,穆王得八骏,万事得期修。茫茫万载间,复此好远游。车轮与马迹,此地亦尝留。想当治道时,劳者尸如丘。
-
月夜二首·其二
古诗《月夜二首·其二》宋·王安石,蹋月看流水,水明摇荡月。草木已华滋,山川复清发。褰裳伏槛处,绿净数毛发。谁能挽姮娥,俯濯凌波袜。