-
圣贤何常施
古诗《圣贤何常施》宋·王安石,圣贤何常施,所遇有伸屈。曲士守一隅,欲以齐万物。丧非不欲富,言为南宫出。世无子有子,谁敢救其失。
-
辱井
古诗《辱井》宋·王安石,结绮临春草一丘,尚残宫井戒千秋。奢淫自是前王耻,不到龙沈亦可羞。
-
沟港
古诗《沟港》宋·王安石,沟港重重柳,山坡处处梅。小舆穿麦过,狭径碍桑回。
-
书汜水关寺壁
古诗《书汜水关寺壁》宋·王安石,汜水鸿沟楚汉间,跳兵走马百重山。如何咫尺商于地,便有园公绮季闲。
-
春雪
古诗《春雪》宋·王安石,春雪堕如筛,浑家醉不知。泥留虎斗迹,愁杀路傍儿。
-
读江南录
古诗《读江南录》宋·王安石,故散骑常侍徐公铉奉太宗命撰《江南录》,至李氏亡国之际,不言其君之过,但以历数存亡论之。虽有愧于实录,其于《春秋》之义,箕子之说,徐氏录为得焉...
-
西帅
古诗《西帅》宋·王安石,吾君英睿超光武,良将西征捍隗嚣。誓斩郅支聊出塞,生擒颉利始归朝。一丸岂虑封函谷,千骑无由饮渭桥。好立功名标竹素,莫教空说霍嫖姚。
-
赠曾子固
古诗《赠曾子固》宋·王安石,曾子文章众无有,水之江汉星之斗。挟才乘气不媚柔,群儿谤伤均一口。吾语群儿勿谤伤,岂有曾子终皇皇。借令不幸贱且死,后日犹为班与扬。
-
韩子
古诗《韩子》宋·王安石,纷纷易尽百年身,举世何人识道真。力去陈言夸末俗,可怜无补费精神。
-
今日非昨日
古诗《今日非昨日》宋·王安石,今日非昨日,昨日已可思。明日异今日,如何能勿悲。当门五六树,上有蝉鸣枝。朝听尚壮急,暮闻已衰迟。仰看青青叶,亦复少华滋。万物同一气,固知当尔...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
读墨
古诗《读墨》宋·王安石,谁为尧舜徒,孔子而已矣。人皆是尧舜,未必知孔子。伯夷不辱身,柳下援而止。孔子尚有言,我则异于是。兼爱为无父,排斥固其理。孔墨必相用,自古宁有...
-
望夫石
古诗《望夫石》宋·王安石,云鬟烟鬓与谁期,一去天边更不归。还似九疑山下女,千秋长望舜裳衣。
-
钓者
古诗《钓者》宋·王安石,钓国平生岂有心,解甘身与世浮沉。应知渭水车中老,自是君王著意深。
-
东方朔
古诗《东方朔》宋·王安石,平原狂先生,隐翳世上尘。材多不可数,射覆亦绝伦。谈辞最诙怪,发口如有神。以此得亲幸,赐予颇不贫。金玉本光瑩,泥沙岂能堙。时时一悟主,惊动汉庭...
-
山樱
古诗《山樱》宋·王安石,山樱抱石荫松枝,比并馀花发最迟。赖有春风嫌寂寞,吹香渡水报人知。
-
读眉山集次韵雪诗五首·其三
古诗《读眉山集次韵雪诗五首·其三》宋·王安石,惠施文字黑如鸦,於此机缄漫五车。皭若易缁终不染,纷然能幻本无花。观空白足宁知处,疑有青腰岂作家。慧可忍寒真觉晚,为谁将手少林叉。
-
龙泉寺石井二首·其一
古诗《龙泉寺石井二首·其一》宋·王安石,山腰石有千年润,海眼泉无一日乾。天下苍生待霖雨,不知龙向此中蟠。
-
定林
古诗《定林》宋·王安石,漱甘凉病齿,坐旷息烦襟。因脱水边屦,就敷岩上衾。但留云对宿,仍值月相寻。真乐非无寄,悲虫亦好音。
-
鄞县西亭
古诗《鄞县西亭》宋·王安石,收功无路去无田,窃食穷城度两年。更作世间儿女态,乱栽花竹养风烟。
-
登小茅山
古诗《登小茅山》宋·王安石,扪萝路到半天穷,下视淮洲杳霭中。物外真游来几席,人间荣愿付苓通。白云坐处龙池杳,明月归时鹤驭空。回首三君谁更似,子房家世有高风。