-
一萼红·思飘飘
古诗《一萼红·思飘飘》宋·王沂孙,思飘飘。拥仙姝独步,明月照苍翘。花候犹迟,庭阴不扫,门掩山意萧条。抱芳恨、佳人分薄,似未许、芳魄化春娇。雨涩风悭,雾轻波细,湘梦迢迢。谁伴碧...
-
露华·碧桃
古诗《露华·碧桃》宋·王沂孙,绀葩乍坼。笑烂漫娇红,不是春色。换了素妆,重把青螺轻拂。旧歌共渡烟江,却占玉奴标格。风霜峭、瑶台种时,付与仙骨。闲门昼掩凄恻。似淡月梨花,重...
-
水龙吟·世间无此娉婷
古诗《水龙吟·世间无此娉婷》宋·王沂孙,世间无此娉婷,玉环未破东风睡。将开半敛,似红还白,馀花怎比。偏占年华,禁烟才过,夹衣初试。叹黄州一梦,燕宫绝笔,无人解、看花意。犹记花阴同醉...
-
应天长·疏帘蝶粉
古诗《应天长·疏帘蝶粉》宋·王沂孙,疏帘蝶粉,幽径燕泥,花间小雨初足。又是禁城寒食,轻舟泛晴渌。寻芳地,来去熟。尚仿佛、大堤南北。望杨柳、一片阴阴,摇曳新绿。重访艳歌人,听取春...
-
齐天乐·赠秋崖道人西归
古诗《齐天乐·赠秋崖道人西归》宋·王沂孙,冷烟残水山阴道,家家拥门黄叶。故里鱼肥,初寒雁落,孤艇将归时节。江南恨切。问还与何人,共歌新阕。换尽秋芳,想渠西子更愁绝。当时无限旧事,叹繁...
-
扫花游·绿阴
古诗《扫花游·绿阴》宋·王沂孙,小庭荫碧,遇骤雨疏风,剩红如扫。翠交径小。问攀条弄蕊,有谁重到。谩说青青,比似花时更好。怎知道。□一别汉南,遗恨多少。清昼人悄悄。任密护帘寒...
-
一萼红·占芳菲
古诗《一萼红·占芳菲》宋·王沂孙,占芳菲。趁东风妩媚,重拂淡燕支。青凤衔丹,琼奴试酒,惊换玉质冰姿。甚春色、江南太早,有人怪、和雪杏花飞。藓佩萧疏,茜裙零乱,山意霏霏。空惹别...
-
绮罗香·红叶
古诗《绮罗香·红叶》宋·王沂孙,玉杵馀丹,金刀剩彩,重染吴江孤树。几点朱铅,几度怨啼秋暮。惊旧梦、绿鬓轻凋,诉新恨、绛唇微注。最堪怜,同拂新霜,绣蓉一镜晚妆妒。千林摇落渐少...
-
淡黄柳·花边短笛
古诗《淡黄柳·花边短笛》宋·王沂孙,又次冬,公谨自剡还,执手聚别,且复别去。怅然於怀,敬赋此解花边短笛。初结孤山约。雨悄风轻寒漠漠。翠镜秦鬟钗别,同折幽芳怨摇落。素裳薄。重拈旧...
-
望梅·画阑人寂
古诗《望梅·画阑人寂》宋·王沂孙,画阑人寂,喜轻盈照水,犯寒先拆。袅芳枝、云缕鲛绡,露浅浅涂黄,汉宫娇额。翦玉裁冰,已占断、江南春色。恨风前素艳,雪里暗香,偶成抛掷。如今眼穿...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
锦堂春·七夕
古诗《锦堂春·七夕》宋·王沂孙,桂嫩传香,榆高送影,轻罗小扇凉生。正鸳机梭静,凤渚桥成。穿线人来月底,曝衣花入风庭。看星残靥碎,露滴珠融,笑掩云扃。彩盘凝望仙子,但三星隐隐...
-
齐天乐·萤
古诗《齐天乐·萤》宋·王沂孙,碧痕初化池塘草,荧荧野光相趁。扇薄星流,盘明露滴,零落秋原飞磷。练裳暗近。记穿柳生凉,度荷分暝。误我残编,翠囊空叹梦无准。楼阴时过数点,倚阑...
-
扫花游·满庭嫩碧
古诗《扫花游·满庭嫩碧》宋·王沂孙,满庭嫩碧,渐密叶迷窗,乱枝交路。断红甚处。但匆匆换得,翠痕无数。暗影沈沈,静锁清和院宇。试凝伫。怕一点旧香,犹在幽树。浓阴知几许。且拂簟清眠...
-
南浦·春水
古诗《南浦·春水》宋·王沂孙,柳下碧粼粼,认麹尘乍生,色嫩如染。清溜满银塘,东风细、参差縠纹初遍。别君南浦,翠眉曾照波痕浅。再来涨绿迷旧处,添却残红几片。葡萄过雨新痕,正...
-
齐天乐·十洲三岛曾行处
古诗《齐天乐·十洲三岛曾行处》宋·王沂孙,十洲三岛曾行处,离情几番凄惋。坠叶重题,枯条旧折,萧飒那逢秋半。登临顿懒。更葵箑难留,苎衣将换。试语孤怀,岂无人与共幽怨。迟迟终是也别,算何...
-
高阳台·水仙花
古诗《高阳台·水仙花》宋·王沂孙,明玉擎金,纤罗飘带,为君起舞回雪。柔影参差,幽芳零乱,翠围腰瘦一捻。岁华相误,记前度、湘皋怨别。哀弦重听,都是凄凉,未须弹彻。国香到此谁怜,...
-
锁窗寒·春思
古诗《锁窗寒·春思》宋·王沂孙,趁酒梨花,催诗柳絮,一窗春怨。疏疏过雨,洗尽满阶芳片。数东风、二十四番,几番误了西园宴。认小帘朱户,不如飞去,旧窠双燕。曾见。双蛾浅。自别后...
-
摸鱼儿·洗芳林
古诗《摸鱼儿·洗芳林》宋·王沂孙,洗芳林、夜来风雨。匆匆还送春去。方才送得春归了,那又送君南浦。君听取。怕此承、春归也过吴中路。君行到处。便快折湖边,千条翠柳,为我系春住。春...
-
锦堂春·中秋
古诗《锦堂春·中秋》宋·王沂孙,露掌秋深,花签漏永,那堪比夕新睛。正纤尘飞尽,万籁无声。金镜开奁弄影,玉壶盛水侵棱。纵帘斜树隔,烛暗花残,不碍虚明。美人凝恨歌黛,念经年间阻...
-
绮罗香·秋思
古诗《绮罗香·秋思》宋·王沂孙,屋角疏星,庭阴暗水,犹记藏鸦新树。试折梨花,行入小阑深处。听粉片、簌簌飘阶,有人在、夜窗无语。料如今,门掩孤灯,画屏尘满断肠句。佳期浑似流水...