-
将到富沙寄世美同事
古诗《将到富沙寄世美同事》宋·韦骧,判袂于今涉五旬,驰驱无复寓书频。险途顿失往还倦,高谊却欣朝夕亲。近事欲蕲祛蔽塞,新吟应许和清纯。富沙此去无多地,先走诗筒致所陈。
-
行县坐野馆食次得所贶手墨兼惠雀鲊兔馔因以鄙句驰谢
古诗《行县坐野馆食次得所贶手墨兼惠雀鲊兔馔因以鄙句驰谢》宋·韦骧,清江雀鲊冠江南,罝兔鲜腴美可参。旅食寻常疑指动,铃斋方丈忽分甘。行庖饤饾珍非八,下箸矜持嗅必三。知味便知公意重,属餍宁以小人贪。
-
咏雪霁月夜见简
古诗《咏雪霁月夜见简》宋·韦骧,百尺城头雪月间,城楼更向碧霄干。优游野步来危坐,仿佛仙踪在广寒。幽致独为中夜赏,清辉分与近邻看。瑶台十二传佳句,潇洒高情岂易阑。
-
题岑岩起剑门诗刻后
古诗《题岑岩起剑门诗刻后》宋·韦骧,扑面尘埃二十年,纱笼石刻顿光鲜。廋辞不用题黄绢,自有惊人秀句传。
-
次韵和聂充甫冬晓初起
古诗《次韵和聂充甫冬晓初起》宋·韦骧,霜月孤光在,寒鸡一唱催。晨兴衣未暖,夜诵帙犹开。乡梦还千里,愁肠过九回。浚明何所立,缇室又飞灰。
-
杂咏五首·其二
古诗《杂咏五首·其二》宋·韦骧,切切声呼泥滑滑,强关人事最无机。安知巧舌为身累,锁向雕笼不得飞。
-
八月十四日夜月
古诗《八月十四日夜月》宋·韦骧,中秋垂一宿,延颈望金波。素魄虽微缺,清光已觉多。圆来殊俯近,观者尚蹉跎。明夕当如鉴,光华更几何。
-
和庭橘
古诗《和庭橘》宋·韦骧,常思洞庭橘,美实冠南方。雪花千林谢,金衣万顷黄。辉光依泽国,仿佛在仙乡。沈咏滋迎露,韦诗寄待霜。远邦方渴想,邻圃得清香。未用矜封户,何如助釂...
-
双莲二首·其一
古诗《双莲二首·其一》宋·韦骧,池间?鞢红,特尔不雷同。共本青跗瘦,骈头秀色充。湘娥心并恨,江女佩双空。忍负流觞乐,虚教逐暮风。
-
经望星山
古诗《经望星山》宋·韦骧,缘崖陟磴势凌兢,偏坐银鞍傍险行。更向望星山上过,扪参方信不虚名。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
望崖上遗构
古诗《望崖上遗构》宋·韦骧,万仞苍崖耸碧空,谁为危室撼云中。双扉虚辟无人到,疑是飞仙逞妙工。
-
访隐
古诗《访隐》宋·韦骧,暂出纷嚣外,相寻寂寞乡。扫门风竹影,扑座露花香。白玉为琴轸,丹砂贮药囊。疑年闲试问,甲子亦都忘。
-
和李世美见寄兼送推官宰彭泽
古诗《和李世美见寄兼送推官宰彭泽》宋·韦骧,北风传晓角,宿雾锁寒城。秣马登途早,将雏振羽轻。一经承祖训,百里儆官成。多谢龙门秀,贻诗壮去程。
-
春阴
古诗《春阴》宋·韦骧,云霭结青冥,成阴重复轻。虽知养春色,终是惨人情。索莫初花态,踌躇去雁声。芳时不宜忽,紫陌待暄晴。
-
再和·突兀见升平
古诗《再和·突兀见升平》宋·韦骧,突兀见升平,前非望汝灵。尘途虽阖眼,血刃不磨腥。气格希神岳,漂浮贱水萍。遇迁何足计,唯守自然青。
-
投壶格
古诗《投壶格》宋·韦骧,古来壶矢乐,今日亦钧情。庆马谁亡法,论筹自有评。较能分胜负,按数计亏盈。好是摧机中,收功特地轻。
-
和苏正甫劝饮之作
古诗《和苏正甫劝饮之作》宋·韦骧,芳陌草萋萋,相逢又解携。柳梢迷酒绿,歌韵怨春低。兰菊时难一,鹪鹏乐自齐。送君须满饮,未放锦障泥。
-
陶掾书斋小饮
古诗《陶掾书斋小饮》宋·韦骧,学非焉用赘多多,养浩当须继孟轲。把酒相欢外纷扰,吟诗大句破妖魔。坐中谁作向隅泣,天下今无扣角歌。圭绂巍巍君勿羡,安知此乐不如他。
-
和世美吉祥为别
古诗《和世美吉祥为别》宋·韦骧,山驿迢迢畏景舒,星轺不肯少踌躇。先之古寺图分袂,故约前驺幸柅车。雾卷茗瓯分啜罢,风收谈麈赠言馀。虽知暂别非逾月,尚觊邮筒数惠书。
-
将赴富川
古诗《将赴富川》宋·韦骧,去年乾没道途间,今岁官期日月悭。学古虽然非为禄,食贫宁不厌居闲。利心汲汲人皆是,巧宦悠悠我不关。三尺若能多所活,尘泥何必贱青纶。