-
江上
古诗《江上》宋·彭汝砺,柳翠芦尤碧,枫殷蓼更红。金波连夕照,玉浪起秋风。霄汉双飞鸟,波澜一钓篷。江湖如许景,总合付诗翁。
-
雪夜饮分题得雪字
古诗《雪夜饮分题得雪字》宋·彭汝砺,颠风夜号花木折,平明阶前三尺雪。谁家羌笛落早梅,中夜南楼对明月。苦寒侵人毛发缩,厌厌夜饮肠内热。公才奔放欲万里,应恨低徊受羁绁。一巢安稳身自...
-
雨寄君时弟·其一
古诗《雨寄君时弟·其一》宋·彭汝砺,朝雾苍茫暮雨低,恰如梅子欲黄时。三分半是行人泪,莫怪行人鬓已丝。
-
自谢
古诗《自谢》宋·彭汝砺,瘠田历水旱,畎亩多荒芜。良农为锄耰,不岁成膏腴。瘦木僵风雪,枝干皆蟠迂。良工试刻斫,不日成盘盂。在人虽不肖,蒙教当自殊。重念贱子庸,仅同流俗...
-
送吴子正赴召
古诗《送吴子正赴召》宋·彭汝砺,主上登前烈,宗丞用老儒。饮冰宵去楚,衣锦昼归吴。饯别成游寺,乘欢更泛湖。固难逢邂逅,能复惜踟蹰。道路春初好,山原日未晡。云中山隐约,野外水萦...
-
骤雨
古诗《骤雨》宋·彭汝砺,乍喜物情争发育,无端骤雨欲残春。阎闾已负游芳意,畎亩犹滋望岁人。厚泽颙颙苏品汇,微波泛泛涨江津。城头便好狂吟去,草木青红衬锦茵。
-
和上官彦衡斋祠二首·其二
古诗《和上官彦衡斋祠二首·其二》宋·彭汝砺,五更欲踏月明还,去意迟留马亦班。栋宇参差天左界,綖旒隐约殿中间。简编雅有多闻富,杖履清无一事关。俗状情知烦爱惜,更容栖息道家山。
-
游真州东园惜其将废运使兵部子正近止因寄小诗·其四
古诗《游真州东园惜其将废运使兵部子正近止因寄小诗·其四》宋·彭汝砺,渌水荷花一片开,池塘终日少尘埃。鸬鹚鸂鶒无穷喜,总拟将迎画舫来。
-
菊苗
古诗《菊苗》宋·彭汝砺,物理如转环,昔亡乃今有。眷言篱边菊,根叶未终朽。盛衰各一时,何足竞先后。彼花似无情,能并天地久。
-
江流
古诗《江流》宋·彭汝砺,江流缭绕转天涯,万幅风帆去若驰。红日远山开殿阁,青天高木出旌旗。蛟龙回泊鳍鳞动,燕雀飞翻羽翮迟。身世百年长扰扰,扁舟多谢捕鱼儿。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其十三
古诗《试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其十三》宋·彭汝砺,最忆东林侧,花开季季同。岂无十日好,长占四时红。爱玩迷光景,偏私见化工。可嗟桃李盛,荣落独春风。
-
答佛印语
古诗《答佛印语》宋·彭汝砺,十方同是一空虚,饮啄随时只自如。旧日事来长是笑,而今和笑没工夫。
-
惠州三首·其三
古诗《惠州三首·其三》宋·彭汝砺,绝域冬犹暖,孤村日易斜。浮云点晴汉,幽鸟篆平沙。白草单于垒,青灯渤海家。夜蟾无定处,流转共天涯。
-
寄友人
古诗《寄友人》宋·彭汝砺,汉上近多雨,江头应好风。想君当此际,挂席随孤鸿。翔龙压大浪,画鹢凌长空。男子四方志,生时射桑蓬。尔来何迟迟,吾忧祇忡忡。安得百顷田,稍邻五老...
-
寄佛印
古诗《寄佛印》宋·彭汝砺,菩萨化成瑶象车,超腾倏忽到云居。提携满钵雕胡饭,供养一箪明月珠。称我姓名日专甲,问师安否近何如。即今无病无言说,还有人能致问无。
-
昔在横港西山与张季友仪父游相别各数年矣今冬邂逅于此相与饮酒道故旧甚乐因各为诗以见所怀
古诗《昔在横港西山与张季友仪父游相别各数年矣今冬邂逅于此相与饮酒道故旧甚乐因各为诗以见所怀》宋·彭汝砺,久别西山夜,每怀横水春。圭璋元自合,手足更相亲。颇笑曾参鲁,尤知管仲贫。酒行修水石,诗就写松筠。薄宦分南北,浮生共屈伸。往来俱日月,出入见参...
-
送樊秀才召倪先生
古诗《送樊秀才召倪先生》宋·彭汝砺,群言分散寄遗经,天乞吾侪照未明。犹惜是非迷后世,旁求规矩遗诸生。骐驎始信能千里,雕鹗终须看一鸣。杖屦从容问孤迹,为言心寄海边城。
-
次致政张大夫韵二首·其一
古诗《次致政张大夫韵二首·其一》宋·彭汝砺,石城山水有清音,贾堑烟萝路更深。松竹门阑初作径,蒲荷池沼旧成林。騑騑出适穷周道,汩汩归休傍汉阴。莫诧大夫能作赋,但逢故老数挥金。
-
睦仲乞诗用其韵谢之
古诗《睦仲乞诗用其韵谢之》宋·彭汝砺,郁郁胸怀百未伸,道途容易学参辰。桂科今日须吾子,鼎食当时况所亲。景物依依吟晓色,讴谣细细问途人。春风写寄南淮地,萧洒文章自细陈。
-
寄叔宜弟
古诗《寄叔宜弟》宋·彭汝砺,春风随意自东西,可爱初春燕子飞。池外墙头花好在,会应留着待君归。