-
黎阳大佛高七十尺和颖叔侍郎韵
古诗《黎阳大佛高七十尺和颖叔侍郎韵》宋·彭汝砺,百千妙法寄微尘,更向人间见大身。何怪黎阳七十尺,当时广倍百由旬。
-
答毛提举惠新酒鸡头依韵奉寄幸一笑
古诗《答毛提举惠新酒鸡头依韵奉寄幸一笑》宋·彭汝砺,齐鹄顺风飞上天,空笼遂至扣犹全。滑思琥珀千钟满,软忆珠玑一样圆。举白醉攻愁自破,硫黄暖与病相便。南归几梦凉堂会,咫尺书来更怆然。
-
读孟子·其二
古诗《读孟子·其二》宋·彭汝砺,洙泗三千弟子贤,行藏独许一颜渊。先生出处俱天意,无怪公孙尚间然。
-
寄子直友兄秘书
古诗《寄子直友兄秘书》宋·彭汝砺,碧水青山一万寻,不量无力强登临。辛勤亦觊功名就,痛惜长为疾患侵。憔悴已成今日态,英豪不复旧时心。归期未遂家千里,空对秋风泪满襟。
-
送君时
古诗《送君时》宋·彭汝砺,未晓乾坤大,能容此类蕃。连云障飞翼,穴石聚遗根。篮缕谁家子,奔忙几处村。焉知神圣意,饥渴念元元。
-
观画
古诗《观画》宋·彭汝砺,少时驰驱走四方,马足遍踏无边疆。北逾崦嵫薄扶桑,远陟羊肠上太行。历参涉昴扪亢房,荡舟溟渤浮河潢。五湖彭蠡窥沅湘,蛟龙出没鳞鬣苍。大浪震叠钟鼓...
-
寄君时·我思古人
古诗《寄君时·我思古人》宋·彭汝砺,我思古人,克诚其心。如陟于高,如临于深。我处于中,而舍其偏。我弃其零,而取其全。勿谓道远,我至之难。我勇以前,人孰我先。勿谓过小,我姑为之。...
-
答张天觉学士
古诗《答张天觉学士》宋·彭汝砺,庞蕴襄阳老精怪,辛勤欲挟山超海。破除枉被马师瞒,扶起赖存灵照在。最上一机终不传,喃喃谩自费罗干。晚年遭值张居士,冷火寒灰更炽然。
-
拟田园乐·其一
古诗《拟田园乐·其一》宋·彭汝砺,买田何须近郭,作屋却要依山。青松共我终始,白鸟随人往还。
-
送范侍郎帅庆州得以字
古诗《送范侍郎帅庆州得以字》宋·彭汝砺,池水日夜流,日行无停轨。人生长道路,扰扰还如此。莫辞饮我酒,酒尽君且起。赠君双宝剑,有言惭近俚。圣人之于物,爱视犹赤子。顾复愁不至,不知分此...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和粹老云居之句·其二
古诗《和粹老云居之句·其二》宋·彭汝砺,海上句丽百衲衣,天南身毒一筇枝。卧龙独乐愁为雨,今问庞公过在谁。
-
寄题晏无党少府
古诗《寄题晏无党少府》宋·彭汝砺,身逐尘埃际,心迷道路间。无聊长卧病,未老已衰颜。竟日千忧结,何时一息闲。空劳中夜梦,绕尽夕阳关。
-
妇人面涂黄而吏告以为瘴疾问云谓佛妆也
古诗《妇人面涂黄而吏告以为瘴疾问云谓佛妆也》宋·彭汝砺,有女夭夭称细娘,真珠络髻面涂黄。华人怪见疑为瘴,墨吏矜夸是佛妆。
-
山堂
古诗《山堂》宋·彭汝砺,江湖曲曲抱千峰,堂在山光水色中。云薄只疑蓬岛近,湖深遥觉海门通。扁舟莼菜知无限,促席榴花定不空。独倚栏干西北望,子牟此兴亦无穷。
-
管仲有老母
古诗《管仲有老母》宋·彭汝砺,王阳为孝子,王尊未能非。管仲有老母,鲍叔独能知。同途不同行,亦各有所思。今或有斯人,执鞭吾不辞。
-
东流寄天保弟
古诗《东流寄天保弟》宋·彭汝砺,湖山高下绿参差,目断东流此一时。日久不闻鸿雁信,春来初见棠棣诗。草根二月蒌蒿熟,沙外数家杨柳垂。恰是去年相送处,酒樽还忆数追随。
-
归期
古诗《归期》宋·彭汝砺,归期元约是花时,曲指花时定可归。日暖拥云迎马首,天寒飘雪点人衣。老胡泪落不忍别,野鹊性灵相近飞。到得归时春更晚,故园桃李正芳菲。
-
陈师道教授示黄梅诗次韵呈正夫学士四首·其四
古诗《陈师道教授示黄梅诗次韵呈正夫学士四首·其四》宋·彭汝砺,不独看花懒,吟诗味亦忘。此花谁可赋,顾曲有周郎。
-
渔家
古诗《渔家》宋·彭汝砺,小径通山坞,扁舟宿钓矶。儿童汲水上,妇女背樵归。腊月鱼虾足,丰年鸡鸭肥。是非人世事,应不到柴扉。
-
送许屯田
古诗《送许屯田》宋·彭汝砺,君尝治浮梁,德爱均父母。黎明令一出,百里无敢侮。黠吏窜狐鼠,惠爱沾农亩。浮梁巧烧瓷,颜色比琼玖。因官射利疾,众喜君独不。父老争叹息,此事古未...