-
武冈驿
古诗《武冈驿》宋·彭汝砺,行路萧条伤客心,黄云不动祇阴阴。天寒独鹤飞平泽,日暮慈鸦归故林。鳞翼不将一字至,雪霜莫怪二毛侵。拥炉更饮钟陵酒,抱膝漫为梁甫吟。
-
试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其二十
古诗《试诸葛生笔因书所怀寄诸弟二十首·其二十》宋·彭汝砺,吾爱东林静,幽亭学结茅。风云生石谷,烟雾接林梢。短槛仙禽宿,疏棂乳燕巢。更无尘俗到,潇洒似寒郊。
-
和自遣
古诗《和自遣》宋·彭汝砺,春花竞狼藉,暮鸟学啁嘲。劲节松千尺,奇文凤九苞。杲之莲府客,嵇绍竹林交。欲看归廊庙,胡然忆旧巢。
-
又书怀
古诗《又书怀》宋·彭汝砺,锦江蟠泊落云端,秀气全分在尔颜。少日大鹏飞北海,清时片玉出昆山。心存魏阙安危际,名在丹台伯仲间。昨夜泸渝初奏捷,巅崖谁为勒铭还。
-
和晚北园
古诗《和晚北园》宋·彭汝砺,天气非相逼,东风已自归。乐游终少及,世事故多违。桃杏春如在,溪山暑尚微。早期荃楫泛,频纵角觞飞。
-
途中寄君时弟二首·其一
古诗《途中寄君时弟二首·其一》宋·彭汝砺,邮亭车马日纷纷,可遂尘埃老此身。燕子恰如曾宿客,雁奴犹是未归人。晚云明灭初收雨,朝日阴晴拟放春。花木一时浑自好,寄声华发莫争新。
-
和范学士二首·其二
古诗《和范学士二首·其二》宋·彭汝砺,酒榼棋枰足燕闲,市朝愁复抗尘颜。曾非学道随东鲁,可怕移文累北山。花烛园林春半际,烟波亭榭水中间。篮舆想见公游处,颍水何时听我还。
-
寄子文友
古诗《寄子文友》宋·彭汝砺,古人湮没不能见,交道陵夷真可哀。与子碧江相别后,到今青眼未曾开。几伤尺素无人寄,犹喜新鸿昨夜来。怀抱相思长抑郁,燕居还念此心哉。
-
和润之砚冰
古诗《和润之砚冰》宋·彭汝砺,晨风凝不散,砚石冻初成。翠失苍龙骨,寒馀一鉴清。纤毫隔冰雪,宝墨妒瑶琼。莫近朝阳暖,留看夜月明。
-
和祖道国门外文渊子至东父饯席上赠别
古诗《和祖道国门外文渊子至东父饯席上赠别》宋·彭汝砺,行李随长道,飘蓬笑贱官。望云瞻白日,临水看惊澜。鸟语如知节,花开尚怯寒。莫嫌春色浅,留到后园看。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和张侍读游蜀山
古诗《和张侍读游蜀山》宋·彭汝砺,日光拂拂已破卯,野色依依犹带秋。风卷旌旗出城曲,云迎步履过林幽。欲扳悬崖访猿鹤,更逐去鸟穷渊丘。脱洒尘埃坐清旷,静窥万物都蜉蝣。
-
丰湖二首·其一
古诗《丰湖二首·其一》宋·彭汝砺,漫漫平湖十里赊,南州今作画图夸。波澜雨过鱼儿出,草木春归荔子花。山近冷光摇几席,地平馀润入桑麻。使君恩德还如水,长满罗浮十万家。
-
答周考功惠黄丝棕心席玉面界方
古诗《答周考功惠黄丝棕心席玉面界方》宋·彭汝砺,老年离别欲心折,不似旧时年少时。人世匆忙疑是梦,鬓毛感慨欲成丝。刚严碧玉方无玷,润泽黄丝席有仪。观物似公长在眼,祝公千岁比灵龟。
-
和应诏吟
古诗《和应诏吟》宋·彭汝砺,又得华笺是浣溪,短窗翰墨自光辉。寒梅不动情相照,幽鸟无声意欲飞。数四恩嘉成海渎,百千文字粲珠玑。风花未称相望意,特为君王述万机。
-
和范学士韵九首·其七
古诗《和范学士韵九首·其七》宋·彭汝砺,南阳虽好远江干,襄沔归来失病颜。雨霁远浮清汉水,云归深见上方山。伤心蜀主君臣际,回首庞公父子间。薄暮楼头待明月,笛声时见钓舟还。
-
岩夫庭佐欲归出长安以诗邀游后圃
古诗《岩夫庭佐欲归出长安以诗邀游后圃》宋·彭汝砺,马蹄容易去吾东,行李纷纷计已匆。还使寸肠随夜月,不知一泪落春风。双飞露草看原鹡,独宿云溪念塞鸿。更约藏舟今日饮,百壶清笑慰飘蓬。
-
次虞逊臣江行韵
古诗《次虞逊臣江行韵》宋·彭汝砺,步绕林泉侧,襟怀一洒然。酒酲昏易析,诗癖老难痊。哄息无尘地,寒生欲暝天。愿期明月到,同枕碧溪眠。
-
和莘老城东斋祠二首·其一
古诗《和莘老城东斋祠二首·其一》宋·彭汝砺,郁郁葱葱佳气中,晓天春雾湿蒙蒙。山川更洗崇朝雨,草木还催二月风。乐国地开金色界,容台人在水晶宫。长年饱食知无补,尚有私诚祝屡丰。
-
到慈湖九江有感·其二
古诗《到慈湖九江有感·其二》宋·彭汝砺,系舟此地昔徜徉,杨柳今时更老苍。却望灵芝西北路,秋风吹泪满沧浪。
-
寄桐庐诸友
古诗《寄桐庐诸友》宋·彭汝砺,整顿衰羸尚未苏,信音都向故人疏。须怜犬子常多病,莫笑嵇康懒作书。庠序旧规还在否,道涂新况比何如。鳞鸿若到江南地,愿寄声音一起予。