-
寄子闵
古诗《寄子闵》宋·陈师道,烟昏晚寒风发屋,行者抽篷离者哭。青衫白发两相鲜,积雪朝阳眩双目。猛虎食子有分羹,洁鹭割股谋补肉。妻孥不用哭穷途,前府故人风义笃。
-
次韵秦觏听雁闻鸡二首·其一
古诗《次韵秦觏听雁闻鸡二首·其一》宋·陈师道,行断哀多影不留,有人中夜揽衣裘。笔头细字真堪怨,眼里长檠不解愁。
-
陈询秀才归徐
古诗《陈询秀才归徐》宋·陈师道,千里相从愧子心,未堪归路马骎骎。更能作意怜衰病,肯后重来道古今。三岁有期看一举,百年聊待到千寻。行逢净社论馀习,为说登临久废吟。
-
次韵何子温祈晴二首·其一
古诗《次韵何子温祈晴二首·其一》宋·陈师道,夜半风回雨脚收,万家和气与云浮。萧条寒巷荒三径,突兀晴空耸二楼。胜日登临轻一醉,下乡昏垫肯同忧。江空峡响鱼龙落,尽放青青极目秋。
-
送赵承议
古诗《送赵承议》宋·陈师道,先生隐德世难名,晚见诸孙也自成。颍水向来须好句,道山今日有宗英。林湖更觉追随尽,巾帽犹堪语笑倾。勤苦读书终不补,未须墙角弃长檠。
-
和黄预七夕
古诗《和黄预七夕》宋·陈师道,盈盈一水不斯须,经岁相过自作疏。坐待翔禽报佳会,径须飞雨洗香车。超腾水部陈篇上,收拾愚溪作赋馀。信有神仙足官府,我宁辛苦守残书。
-
眠云斋
古诗《眠云斋》宋·陈师道,已是登临晚,长须爱惜春。终当捐世事,来作卧云人。
-
寄豫章公三首·其二
古诗《寄豫章公三首·其二》宋·陈师道,愧无一缕破双团,惯下姜盐枉肺肝。誓酒不应忘此老,论诗宁肯乞粗官。
-
秋怀十首·其十
古诗《秋怀十首·其十》宋·陈师道,潭潭明光殿,稽首西方仙。平生修何行,步有黄金莲。我岂昔好径,报以履下穿。洗足坐道场,卒卒此何缘。
-
赠王聿修商子常
古诗《赠王聿修商子常》宋·陈师道,欲作新诗挑两公,含毫不下思先穷。贪逢大敌能无惧,彊画修眉每未工。畏病忍狂妨痛饮,晚云朝雨滞晴空。正须好句留春住,可使风飘万点红。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
拟李义山柳枝词五首·其二
古诗《拟李义山柳枝词五首·其二》宋·陈师道,袅袅东门柳,重重小苑花。为谁须落子,着意莫藏鸦。
-
敬酬智叔三赐之辱兼戏杨理曹二首·其一
古诗《敬酬智叔三赐之辱兼戏杨理曹二首·其一》宋·陈师道,龙争虎据竟成尘,只有青楼与白门。令宰才高先得句,使君情重数开樽。江山故国难留鹤,科斗荒池可著鲲。直使颔须浑作白,未应投镊愧诸孙。
-
秋怀四首·其四
古诗《秋怀四首·其四》宋·陈师道,梨埒当千户,渔防拥万头。宁须一网尽,不为百人留。密雨点急水,惊风擘系舟。百年供转徙,因病得夷犹。
-
次韵答子实秦少章二首·其一
古诗《次韵答子实秦少章二首·其一》宋·陈师道,英英黄金花,论时不论美。靖节骨已朽,弃捐乃其理。两公意有馀,采采今未已。尚念白头生,临风嗅霜蕊。
-
南乡子·袅娜破瓜余
古诗《南乡子·袅娜破瓜余》宋·陈师道,袅娜破瓜余,豆寇梢头二月初。众里腰肢遥可识,应殊,暗里犹能摸得渠。醉侧不须扶,唤作周家行画图。背立欠伸花絮底,知无,未信丹青画得如。
-
望夫石
古诗《望夫石》宋·陈师道,碛戍人何在,秋霜志不移。无言息妫怨,有泪舜娥悲。山静云盘髻,江空月印眉。谁将望远意,歌作送征诗。
-
和李使君九日登戏马台
古诗《和李使君九日登戏马台》宋·陈师道,登高能赋属吾侪,不用传杯击钵催。九日风光堪落帽,中年怀抱更登台。江山信美因人胜,萸菊逢辰满意开。二谢风流今复见,千年留句待公来。
-
迎新将至漕城暮归遇雨
古诗《迎新将至漕城暮归遇雨》宋·陈师道,早投林野违风雨,晚旁尘泥饱送迎。却愧两街屠贩子,卧听车马过桥声。
-
送张衡山
古诗《送张衡山》宋·陈师道,昔别青衿子,今为白发翁。此行何日见,多难向来同。官事酣歌里,湖山秀句中。风尘莫回首,留眼送归鸿。
-
秋怀四首·其二
古诗《秋怀四首·其二》宋·陈师道,小雨断复续,回斜落晚风。寒心生蟋蟀,秋色傍梧桐。草与遥山碧,花欺晚照红。口须谈世事,目已失飞鸿。