-
三月二十七日玉堂夜宿
古诗《三月二十七日玉堂夜宿》宋·许及之,以玉为堂未是夸,金林禽谢有金沙。稍传禁漏提初点,旋听周庐递晚衙。春尽犹寒欺梦草,晴多未雨渴檐花。自怜虽是文章力,肯把凡驽污白麻。
-
玉堂宿直次高内翰九日前一日草妃子麻毕题案上韵
古诗《玉堂宿直次高内翰九日前一日草妃子麻毕题案上韵》宋·许及之,岁稔时和庶事康,未央称寿捧瑶觞。宣将銮殿金为炬,草就麻词玉作堂。自是关雎思淑女,不同飞燕在昭阳。儒臣信得文章力,捧赐看花一样黄。
-
秋萱
古诗《秋萱》宋·许及之,说着宜男已可羞,移栽老圃且忘忧。传为麝种生来别,唤作鹿葱元是愁。幸脱炎威才过夏,何缘冷落尚宜秋。国香天且难拘管,过眼空花一笑休。
-
送解省元赴南宫
古诗《送解省元赴南宫》宋·许及之,过庭有子即同登,学圃承家岂足称。刻画无盐容更丑,宠光蕙草句全胜。名场自此一投足,宦路不须三折肱。累月笞儿吾岂敢,短檠犹可课秋灯。
-
仲归以结局丁字韵二诗七夕乃连和四篇至如数奉酬·其四
古诗《仲归以结局丁字韵二诗七夕乃连和四篇至如数奉酬·其四》宋·许及之,聘钱犹欠入驱营,野语传讹乱史青。河鼓牛郎隔河汉,成桥乌鹊为津亭。随缘乐事从心赏,妄想佳期莫耳听。见说老人星合见,更占秋丙看春丁。
-
酬南寿·其二
古诗《酬南寿·其二》宋·许及之,穷当坚似亚夫营,谁似任安事卫青。欲使威仪还汉旧,未伤风景隔新亭。功名薄处书慵读,志节高边我爱听。过午尚思茶一碗,休将后蔡比前丁。
-
书债山积久逋余丞相报缄连发二书毕喜作口号
古诗《书债山积久逋余丞相报缄连发二书毕喜作口号》宋·许及之,自思堪笑亦堪怜,懒与顽兼不可镌。两纸书成大功业,三杯酒罢小神仙。每当静处常追悔,何似闲时旋补填。害性苦心从古病,不如归去乐残年。
-
酬南寿·其一
古诗《酬南寿·其一》宋·许及之,身世悠悠莫苦营,是他松柏只长青。宽于茧瓮茨为舍,大似鸡栖草作亭。虫臂鼠肝元自定,龟毛兔角惯曾听。胪传天语君须记,第四科名合是丁。
-
自和
古诗《自和》宋·许及之,净尽繁红但碧峰,药栏犹有绿盘龙。风光何限供吟笔,霜鬓尽添宜老筇。岂必愁来方酌酒,底须句到始撞钟。闲中作乐真吾事,多谢天工久见容。
-
再游雁荡观双峰
古诗《再游雁荡观双峰》宋·许及之,不到双峰一纪年,梦随清磬上高圆。重来惯识羊肠路,兀坐慵谈兔角禅。欲刬旧题无好语,羞将华发照清泉。男儿问学全无用,愧尔耕夫垦石田。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
夜渡分宜水南
古诗《夜渡分宜水南》宋·许及之,一水弯环抱县流,水南物色总清幽。案头故纸看成叶,眼底青山见即愁。夜唤扁舟乘月渡,静听鱼网沥波收。忽思孤屿中川畔,满意秋风落钓钩。
-
睡起
古诗《睡起》宋·许及之,饭了晴窗睡足时,杖藜徐步出荆扉。若无俗事关人意,只有杨花点客衣。黄鸟怨春浑不住,杜鹃知我亦思归。邻家酒熟容赊买,竹笋初生韭菜肥。
-
致斋祷雨次转庵韵
古诗《致斋祷雨次转庵韵》宋·许及之,夏中春闰合炎蒸,何事凉风日夜清。大旱望霓如许切,密云不雨太无情。何妨闭阁斋三日,有愧闻蝉第一声。遥想转庵同此际,苦辞犹作渴蛙鸣。
-
次常之元日复用韵
古诗《次常之元日复用韵》宋·许及之,椒花祝处羽觞飞,第一春光勿愿违。已是浃旬弹指过,可堪维暮转头非。诗签络绎须盈袖,酒盏淋漓听满衣。老去寸阴尤爱惜,久拚带减沈郎围。
-
挽故丈母莱国夫人沈氏三首·其二
古诗《挽故丈母莱国夫人沈氏三首·其二》宋·许及之,林泉当丝竹,丞相巧安贫。珍重承夫意,清修报主身。指千随嗜好,体一写姻亲。更有衔恩者,妻孥寄食频。
-
圣寿閤端午帖子·其一
古诗《圣寿閤端午帖子·其一》宋·许及之,有德天同寿,无为日更长。每逢端午节,双上万年觞。
-
闻砧
古诗《闻砧》宋·许及之,秋来风物自凄清,叶叶枝枝策策鸣。近砌不堪催织语,远砧更送断肠声。苦心且作丁当和,积恨终凭熨帖平。寒女终身无褐彩,绮罗通夕课寒檠。
-
叠用韵酬常之
古诗《叠用韵酬常之》宋·许及之,迢迢起顿两三峰,石窟门边有断龙。致爽君能豪拄笏,策疲我愧老支筇。论诗句句谐唐律,举酒时时敌汉钟。谢客分留馀物色,可能无意更形容。
-
沃桑陌
古诗《沃桑陌》宋·许及之,种桑思采桑,蚕饥那可忍。日暮寒女心,无衣犹反本。
-
池莲
古诗《池莲》宋·许及之,一湾清碧绕中阿,万柄香红映曲波。不道龟鱼长受庇,只欣鸥鹭数相过。机心久与尘俱息,警句元无趣自多。病起情悰聊徙倚,何人解唱野塘歌。