-
与北山陈龙图
古诗《与北山陈龙图》宋·刘克庄,小儿胆大说文章,萤火难争两曜光。侍讲先生今寂寂,龙图老子尚堂堂。邻无羊仲并求仲,家有元方与季方。想见瘦梅疏竹下,深衣如雪鬓须苍。
-
闻黄德常除德安倅
古诗《闻黄德常除德安倅》宋·刘克庄,幕下相从若弟兄,当年曾悔误谈兵。足行江北生重趼,发为山东白几茎。病拥琴书专一壑,老携檄笔赴孤城。暮云不见关山路,空有天涯故旧情。
-
赠玉隆刘道士
古诗《赠玉隆刘道士》宋·刘克庄,观中曾访老黄冠,尔尚为童立醮坛。新染氅衣披得称,旧泥丹灶出来寒。诗非易作须勤读,琴亦难精莫废弹。忆上洪崖题瀑布,因游试为拂尘看。
-
即事
古诗《即事》宋·刘克庄,峤南气候异中州,多病谁令作远游。瘴土不因梅亦湿,飓风能变夏为秋。方眠坏絮俄敷簟,已著轻絺又索裘。自叹幻身非铁石,天涯岂得久淹留。
-
清凉寺
古诗《清凉寺》宋·刘克庄,塔庙当年甲一方,千层金碧万缁郎。开山佛已成胡鬼,住院僧犹说李王。遗像有尘龛坏壁,断碑无首立斜阳。惟应驻马坡头月,曾见金舆夜纳凉。
-
自昔
古诗《自昔》宋·刘克庄,自昔英豪忌苟同,此身易尽学难穷。习为联绝真唐体,讲到玄虚有晋风。蚁子尽云参妙喜,乞儿自许识荆公。安知斯世无颜闵,到死浮沉里巷中。
-
哭黄直卿寺丞二首·其二
古诗《哭黄直卿寺丞二首·其二》宋·刘克庄,当年出塞共临戎,箭满行营戍火红。督府凯旋先请去,坚城筑就独无功。身谋彼此皆迂阔,国事中间偶异同。莫怪些词含哽噎,在时曾赏小诗工。
-
自勉
古诗《自勉》宋·刘克庄,海滨荒浅幼无师,前哲藩篱尚未窥。玄咏易流西晋学,苦吟不脱晚唐诗。远僧庵就勤求记,亡友坟成累索碑。天若假余金石寿,所为讵肯止于斯。
-
真州北山
古诗《真州北山》宋·刘克庄,忆昔胡儿入控弦,官军迎战北山边。笳箫有主安新葬,蓑笠无人垦废田。兵散荒营吹戍笛,僧从败屋起茶烟。遥怜钟阜诸峰好,闲锁行宫九十年。
-
橘花
古诗《橘花》宋·刘克庄,一种灵根有异芬,初开尤胜结丹蕡。白于薝卜林中见,清似旃檀国里闻。淡月珠胎明璀粲,微风玉屑撼缤纷。平生荀令熏衣癖,露坐花间至夜分。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
挽方惠倅
古诗《挽方惠倅》宋·刘克庄,家谱推贤裔,乡评号吉人。佩银成短梦,冠玉漫长身。朱轸鸾胶断,青林鹤表新。空令柱下史,反惜幕中宾。
-
蒜岭夜行
古诗《蒜岭夜行》宋·刘克庄,岭头无复一人来,渔店收灯户不开。松气满山凉似雨,海声中夜近如雷。拟披醉发横箫去,只寄乡书与剑回。他日有人传肘后,尚堪收拾作诗材。
-
老妓一首
古诗《老妓一首》宋·刘克庄,籍中歌舞昔驰声,憔悴犹存态与情。爱说旧官当日宠,偏呼狎客小时名。薄鬟易脱梳难就,半被常空睡不成。却羡邻姬门户热,隔楼张烛到天明。
-
雪峰寺
古诗《雪峰寺》宋·刘克庄,七里深林集暮鸦,插空金碧被林遮。华堂何止容千衲,菜地犹堪置万家。虎去有灵知伏弩,僧来叙旧约分茶。世人要识峰头冷,六月重绵坐结跏。
-
宿千岁庵听泉
古诗《宿千岁庵听泉》宋·刘克庄,因爱庵前一脉泉,襆衾来此借房眠。骤闻将谓溪当户,久听翻疑屋是船。变作怒声犹壮伟,滴成细点更清圆。君看昔日兰亭帖,亦把湍流替管弦。
-
挽郭处士
古诗《挽郭处士》宋·刘克庄,昔闻东郭先生者,处士宁非是远孙。空有新诗喧一邑,竟无明诏老孤村。雷琴酷爱应同殉,草字尤工惜不存。复说归从葱岭去,骚成何路可招魂。
-
空寂院
古诗《空寂院》宋·刘克庄,院名谁遣称空寂,入得门来寂又空。旧有田园官户占,别无衣钵老尼穷。砌倾苔色侵堂上,厨废炊烟起草中。或说古碑巢寇写,栖禽不下似伤弓。
-
真隐寺
古诗《真隐寺》宋·刘克庄,出郭斜阳已在山,夜深乘月到江干。奴敲小店牢扃户,僧借虚堂径挂单。骇浪急回因胆薄,逆风小住为心宽。投床一枕潇湘梦,无柰霜钟苦唤残。
-
梅州杨守铁庵
古诗《梅州杨守铁庵》宋·刘克庄,北客由来惮入南,仆家谏议饱曾谙。谁云瘴雾非吾土,曾有魁躔住此庵。身重岂容眉斧伐,时危犹要脊梁檐。公归未必怀陈迹,留与州人作美谈。
-
送黄舒文赴钦教
古诗《送黄舒文赴钦教》宋·刘克庄,博士文中虎,垂髫已定交。雅宜对红药,胡乃涉黄茅。薄有先生饭,全无弟子嘲。犹胜迂阔者,荷锸垦荒郊。