-
又和二首·其二
古诗《又和二首·其二》宋·刘克庄,禁林忝士相如草,芸阁曾分太乙光。亳社重新依老子,天台自古属刘郎。判无除目污黄纸,空有孤忠满皂囊。回首觚棱残梦断,下招不必遣巫阳。
-
答王与立上舍
古诗《答王与立上舍》宋·刘克庄,汉唐科目各招延,中者端如拾芥然。明水赋曾拘八韵,大廷策亦限三篇。窃窥古调谐轩律,留取高吟和舜弦。圣代作人添舍法,祝君走马止三年。
-
乍归九首·其七
古诗《乍归九首·其七》宋·刘克庄,架书多散乱,信手偶拈开。匹似前生读,茫然记不来。
-
二和·其一
古诗《二和·其一》宋·刘克庄,主人卜昼众欢浓,今孟尝君岂易逢。涨水已堪航别港,宿云何必帽前峰。三千客各闻风至,一曲湖胜裂地封。小试此翁开济手,不妨行乐不妨农。
-
和兴化赵令君二首·其二
古诗《和兴化赵令君二首·其二》宋·刘克庄,自古名高众责全,几人赍恨到重泉。世传戆叟难□节,士谓周侯惜末年。扶电骏翻成跛鳖,鸣阳凤化作寒蝉。嗟予景薄崦嵫矣,临履渊冰尚凛然。
-
又即事四首·其一
古诗《又即事四首·其一》宋·刘克庄,塞氛未静铁衣寒,愁绝江南庾子山。谁使石郎捐一道,仅闻柴氏复三关。西当太白馀孤垒,北望神州隔几寰。犹忆楼船建黄钺,夕烽明灭照龙湾。
-
哀二僧·其二
古诗《哀二僧·其二》宋·刘克庄,子瞻词里贬眉汉,鲁直诗中返哺僧。□□□□□□针,血写南山□□□。□□□□□□□,□□□□□来似。不曾□□□□□,□□□□□□□。
-
挽意一徐枢二首·其一
古诗《挽意一徐枢二首·其一》宋·刘克庄,苦言玉座常追忆,坚卧蒲轮未易招。昔喜凤来韶石奏,今愁鳌去海山摇。覆瓯望绝民无福,亡鉴悲深帝辍朝。欲向蟆陵沥卮酒,荒烟衰草路迢迢。
-
丞相信庵赵公哀诗五首·其四
古诗《丞相信庵赵公哀诗五首·其四》宋·刘克庄,自是乾坤间气生,吾犹识此万人英。博求骏骨千金致,忽割牛心四座惊。古有诗人悼房琯,今无壮士哭田横。遥知岳市新华表,过者徘徊下马行。
-
送龙岩林主学
古诗《送龙岩林主学》宋·刘克庄,官冷君行勿鄙夷,儒风未有盛斯时。进青衿子陈新义,为紫阳公广旧规。然否听人来议政,尊严无士敢嘲师。齑盐堪饱芹堪采,况值文翁适拥麾。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵黄景文投赠三首·其三
古诗《次韵黄景文投赠三首·其三》宋·刘克庄,谁道樗翁未苦衰,强扶鹤膝自支持。无闲心力篆雕赋,下死工夫锻炼诗。诸友多迁幽谷木,此郎今借上林枝。暮龄喜读君章句,平易中间伏怪奇。
-
题倪鲁玉诗后二首·其二
古诗《题倪鲁玉诗后二首·其二》宋·刘克庄,自从风雅陵夷后,吟到梅村世岂多。旷达知章归后作,轩昂予美醉时歌。击蒙何止闻童稚,谴疟犹堪去病魔。一听牙弦三叹息,今无钟子奈诗何。
-
题黄景文诗·其二
古诗《题黄景文诗·其二》宋·刘克庄,蚤穿草履行求友,晚闭柴荆病绝交。古德皆曾经棒喝,今人不肯事推敲。吟千万首等蛩响,续三百篇无凤胶。霍地鬓毛如雪色,少年岁月莫轻抛。
-
题方友民诗卷
古诗《题方友民诗卷》宋·刘克庄,删定实惟曾大父,文忠况是老先生。力行所学斯无愧,偶发于诗亦有声。合止笙镛成雅奏,抉挑草木示微情。嗟予公事君归兴,不得相从细讲明。
-
再和·从来粪土轻胡赵
古诗《再和·从来粪土轻胡赵》宋·刘克庄,从来粪土轻胡赵,晚视渠侬直唯阿。时与客联烘虱句,断无人听饭牛歌。挂冠耄及收身晚,赐扇恩深取数多。周易鲁论俱束閤,免教后世罪王何。
-
忆昔二首·其二
古诗《忆昔二首·其二》宋·刘克庄,武皇好赋网群英,犹记龙颜赏墨卿。白玉牒中曾有草,碧纱笼里本无名。唐诗卒使张穷瞎,国语能令左失明。老子一生嗜章句,故应天罚遣偏盲。
-
和居厚弟一首
古诗《和居厚弟一首》宋·刘克庄,处处笙歌杂诵谣,盍簪一笑共今宵。宛然上齿尊三老,非若班廷序百僚。乡饮讵宜先仗出,虞人不必以弓招。明时各适鸢鱼性,在野尤和似在朝。
-
太守宋监丞新三先生祠刊二刘遗文以二诗纪实·其二
古诗《太守宋监丞新三先生祠刊二刘遗文以二诗纪实·其二》宋·刘克庄,俱事重华著直声,百年藏稿未流行。世评谏疏如刘向,公读遗书感乐生。里有襄阳耆旧传,史无齐鲁大臣名。孤孙白首荒家学,甘作滕民负耒耕。
-
七十四吟十首·其二
古诗《七十四吟十首·其二》宋·刘克庄,邻鸡呼觉强冠簪,病起屠苏且浅斟。旋读生书无记性,冥搜警句有贪心。生惭族老封高尚,死慕先贤谥醉吟。自笑此翁迂阔甚,后千百世待知音。
-
清明
古诗《清明》宋·刘克庄,挟弹飞觥迹已陈,赏心事去负芳辰。数经风雨花尤厄,试说关山柳亦颦。人到苍皤方觉老,天无红绿不成春。近来未有池塘梦,谁道先生意尚新。