-
送洪使君
古诗《送洪使君》宋·刘克庄,虽拥朱轓贵,清臞两鬓霜。判花人竞诵,诗草士深藏。农饱因蠲赋,州贫为救荒。公归无愧面,应可见严光。
-
漫兴
古诗《漫兴》宋·刘克庄,保社有幽子,户庭无杂宾。若非负苓者,即是耦耕人。筇稳慵呼马,蔬甘胜擘麟。箧中诗又满,谁谓此翁贫。
-
题陈复祖节推留远斋
古诗《题陈复祖节推留远斋》宋·刘克庄,曾读蔡公诗,夫君志可知。试看鸾铩翼,岂若豹留皮。寒柏无阳艳,朝花有夕披。长公真样子,何必远求师。
-
挽闽漕章吏部二首·其二
古诗《挽闽漕章吏部二首·其二》宋·刘克庄,昔我如冰冷,惟公独岁寒。杯难洗马鬣,箧尚宝龙团。吟笔兄谁和,调琴予忍弹。蟆陵百馀里,欲往愧衰残。
-
赠高九万并寄孙季蕃二首·其一
古诗《赠高九万并寄孙季蕃二首·其一》宋·刘克庄,诸人凋落尽,高叟亦中年。行世有千首,买山无一钱。紫髯长拂地,白眼冷看天。古道微如线,吾侪各勉旃。
-
送参议滕告院挂冠
古诗《送参议滕告院挂冠》宋·刘克庄,由来恬退士,史册亦稀疏。唐有杨少尹,汉惟疏大夫。翁能辞禄去,我欲杀青书。今世无名笔,谁为写作图。
-
送强甫赴漳倅二首·其二
古诗《送强甫赴漳倅二首·其二》宋·刘克庄,平生受用语,祖道试重拈。御下慈亲恕,持身处女严。民歌齐相静,守说许丞廉。宽作期年别,吾衰勿久淹。
-
参预陈公挽诗二首·其一
古诗《参预陈公挽诗二首·其一》宋·刘克庄,人叹摛毫妙,天知补衮忠。力犹挽元气,身已御长风。家谱侔洪氏,官称似范公。独怜莼鲫奠,不得至苕中。
-
立春
古诗《立春》宋·刘克庄,彩胜矜时节,其如两鬓皤。所欣解馀冻,已觉扇微和。牧竖眠吹笛,渔翁起晒蓑。土牛蹄角赤,休咎果如何。
-
送德甫侄省试
古诗《送德甫侄省试》宋·刘克庄,绝出雕虫辈,相期竹马年。二魁家有样,四世里兴贤。雪鬓吾还笏,霜蹄汝着鞭。微疴真换骨,骨换不难仙。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送王南海二首·其二
古诗《送王南海二首·其二》宋·刘克庄,史氏循良传,儒家果艺科。土荒耕老少,海近贩人多。古有宁馨语,今无于蔿歌。县知新令尹,琴调得民和。
-
丙寅记颜
古诗《丙寅记颜》宋·刘克庄,颜发今如此,光阴更几何。不堪上麟阁,只合入鸡窠。足弱追花懒,瞳昏认字讹。一般差自慰,卷里警联多。
-
别宋倅一首
古诗《别宋倅一首》宋·刘克庄,往昔少司农,朱幡牧刺桐。见碑怀叔子,有庙祀文翁。家法惟清白,军储必腐红。遥知门户肃,不与贾胡通。
-
题孙母陈孺人墓志
古诗《题孙母陈孺人墓志》宋·刘克庄,诲子如陶母,持身比伯姬。携扶同出峡,侨寄未还枝。阡有时而表,魂无所不之。一端差慰意,徐字与杨碑。
-
答杨𢌹
古诗《答杨𢌹》宋·刘克庄,一生忠孝发于诗,不为桃根与柳枝。枣本流传容有伪,笺家穿凿苦求奇。偶全要领惭轻典,虚呕心肝悔少时。泽畔累臣搔白首,孤吟不敢累亲知。
-
书
古诗《书》宋·刘克庄,两帖走蛟虬,堂堂腕力遒。太师唐死节,大令晋风流。要续麻姑刻,那容扇媪求。教儿勤护惜,恐被六丁偷。
-
答翁定
古诗《答翁定》宋·刘克庄,牢落祠官冷似秋,赖诗消遣一襟愁。喜延明月常开户,贪对青山懒下楼。客诧瀑奇邀往看,僧夸寺僻约来游。何当与子分峰隐,饥嗅岩花渴饮流。
-
哭毛易甫
古诗《哭毛易甫》宋·刘克庄,至尊殿上主文衡,谁料台中有异评。垂二十年犹入幕,后三四榜尽登瀛。白头亲痛终天诀,丹穴雏方隔岁生。策比诸儒无愧色,自缘命不到公卿。
-
再获一砚自和
古诗《再获一砚自和》宋·刘克庄,三砚联翩买券成,绝胜玉杵聘云英。拊摩无粟向肌起,涂抹有花从笔生。韫椟每愁逢暴客,倾囊或笑费方兄。古来事业由勤苦,不信磨穿道不亨。
-
赠钟主簿父子
古诗《赠钟主簿父子》宋·刘克庄,旗铃接迹向西驰,丹桂灵椿并一时。竞说郎君能跨灶,顿令老子欲笞儿。妙年不患锥无颖,前辈曾言木就规。相国晏公元楚产,何须千里远求师。