-
再次前韵六首·其一
古诗《再次前韵六首·其一》宋·张嵲,曩日不缘逃暑至,今朝端为探春来。梅花落去香渝烈,去去还应首重回。
-
再次前韵六首·其三
古诗《再次前韵六首·其三》宋·张嵲,齐国馈时堪出走,东山携处未生憎。道人莫谓全无念,行乐须知此日曾。
-
读太平广记三首·其一
古诗《读太平广记三首·其一》宋·张嵲,禁苑茫茫尽日吹,桃红李白祗青枝。唯馀阿醋偏骄妒,不畏封家十八姨。
-
听微水有感四首·其二
古诗《听微水有感四首·其二》宋·张嵲,寒江流不极,叠浪日沄沄。讵是悲鸣苦,端由清夜闻。
-
读赵飞燕外传杂诗七首·其七
古诗《读赵飞燕外传杂诗七首·其七》宋·张嵲,合德来嫔帝甚欢,温柔乡里胜求仙。武皇虽被白云误,犹得垂衣到暮年。
-
观洛神图慨然有作三首·其一
古诗《观洛神图慨然有作三首·其一》宋·张嵲,天边崧少远微茫,犹想霓旌驻水旁。逸态瑰姿何处在,尚应遗恨寄君王。
-
劝农六首·其五
古诗《劝农六首·其五》宋·张嵲,鸟声撩乱喜春晴,诗思知随笔下生。桃李连村向零落,出墙犹有数花明。
-
呈湖州赵再可舍人二首·其一
古诗《呈湖州赵再可舍人二首·其一》宋·张嵲,五云螭陛旧仙翁,来往琉璃一色宫。未到行人已能说,使君清与霅溪同。
-
芍药五首·其一
古诗《芍药五首·其一》宋·张嵲,时人惟解爱芳菲,服媚香浓竟莫知。幽卧独怜芳气馥,世间惟有柳州诗。
-
癸亥春
古诗《癸亥春》宋·张嵲,荒村渺渺不知春,三见篱边物态新。渐习鱼虾解蛮语,自疑元是魏塘人。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春阴
古诗《春阴》宋·张嵲,阴霭连朝昏广野,鲜飙终日漾书帷。可怜细雨轻寒夜,正是故园花发时。
-
种松二首·其一
古诗《种松二首·其一》宋·张嵲,寿张种漆将为器,假用终能及里闾。我植青松期偃盖,苍然相对雪霜馀。
-
风
古诗《风》宋·张嵲,一岁三百日,烈风朝暮吹。不知剖判来,曾有无风时。况兹踰年旱,小雨时散丝。蓬蓬从天来,一扫云气离。虽荷扇暍劳,要无膏润滋。功过不相庚,退坐徒叹...
-
奉酬致宏赠别·其一
古诗《奉酬致宏赠别·其一》宋·张嵲,强颜从宦益堪悲,此日逢君异昔时。末路未忘交似漆,相看各已鬓垂丝。乱来世事浑难料,老去生涯讵可思。客里别君情更恶,同归犹恐尚差池。
-
寄题清孝庵
古诗《寄题清孝庵》宋·张嵲,龙山几世阅兴衰,依旧春江拍岸来。当代衣冠今寂寞,百年丘陇自崔嵬。檐经白日馀僧定,路暗青松仍劫灰。事去节阑春草积,乘高一望独迟回。
-
次韵石用之春晴游西湖
古诗《次韵石用之春晴游西湖》宋·张嵲,春晴结客出城隅,无数僧坊论给孤。红贴马蹄花底路,绿笼船背柳边湖。逍遥各自从鹏鴳,断续宁须较鹤凫。端立一丘为老计,移文何谢北山逋。
-
刘忠显挽词·其一
古诗《刘忠显挽词·其一》宋·张嵲,黄屋辞丹阙,贞臣赴敌营。解言终不反,先面竟如生。谁并当时节,独流千祀名。承家有贤嗣,谅不愧西平。
-
读楚世家
古诗《读楚世家》宋·张嵲,丧归荆楚痛遗民,脩好行人继入秦。不待金仙来震旦,君王已解等冤亲。
-
题竹
古诗《题竹》宋·张嵲,南州困歊暑,蔽映资筼筜。帘捲午阴静,窗开夕气凉。径幽怜笋密,庭空喜干长。相期待岁晏,持以凌繁霜。
-
新春
古诗《新春》宋·张嵲,人生一世竟何哉,老去万缘如死灰。爱惜分阴成底用,不如恶梦早醒来。