-
题月山寺壁三首·其三
古诗《题月山寺壁三首·其三》宋·李处权,不遇彭夫子,何因到此间。无穷霜后木,不断雨中山。秖恐高僧占,多惭倦鸟还。孤云在寥廓,容望不容攀。
-
题次真东轩
古诗《题次真东轩》宋·李处权,乱来身世任浮沉,宴豆南州几盍簪。十顷菰蒲秋向晚,一池烟雨夜来深。诗成颇复蒙嘉赏,酒熟时须共满斟。唤取陆郎携绿绮,小凉同听越江吟。
-
游岘山观颜鲁公洼樽呈谹父
古诗《游岘山观颜鲁公洼樽呈谹父》宋·李处权,人物如公亦伟哉,洼樽寂寞岘山隈。似闻著履凌风出,不见拿舟弄月回。往事只应君可纪,幽期孰谓我能开。留诗更约荷花语,莫惜障泥走马来。
-
双松堂
古诗《双松堂》宋·李处权,对植是何年,岩岩挺寥廓。风雷已屡起,霜雪终不著。先生立其中,偃蹇相参错。高标与秀气,鼎足冠伊洛。想此堂成初,来贺纷燕雀。醉哦渊明句,众鸟欣有...
-
次韵陈叔易三首·其二
古诗《次韵陈叔易三首·其二》宋·李处权,东邻有艳妇,倾城室家索。西邻有贞妻,空闺守葵藿。良人万里去,岂为铅华落。君心谅不移,妾命由来薄。天地终无情,人生复何托。
-
简知章
古诗《简知章》宋·李处权,野老元同社,柴门不上关。喜君捐俗事,令我破愁颜。宿雨生流水,春云媚远山。何当事鸡黍,把酒坐忘还。
-
游罗汉院因会张良辅大夫遂留于壁
古诗《游罗汉院因会张良辅大夫遂留于壁》宋·李处权,寺古天寒杖屦清,閒身合得此閒行。破烟独鸟惊人去,积雪群峰照眼明。坐久泉声醒客耳,谈馀茗味发诗情。张公语壮髯如戟,蚤晚掀涛看斩鲸。
-
送石与德孺
古诗《送石与德孺》宋·李处权,坡老仇池安在哉,佛家鹫岭解飞来。但令气象侔衡霍,可要孤高切斗魁。涡处正堪承雨露,浪中莫使长莓苔。明窗净几无尘入,想对诗翁墨沼开。
-
将游西池偶书
古诗《将游西池偶书》宋·李处权,去年客中愁,忽忽意未伸。归来媚儿曹,行乐犹及辰。融怡帝乡日,浩荡天街春。物色岂不好,所思难重陈。婉娈有能事,朱弦妙通神。从容兰臭言,事事皆可...
-
闻梅
古诗《闻梅》宋·李处权,岩寺报梅开,可是知时节。映竹已萧疏,临流复清绝。正须幽士赏,莫纵狂僧折。山寒云雾深,日暮更飞雪。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
哭驾部舅
古诗《哭驾部舅》宋·李处权,外门推望郎,天启眉干白。揭揭廊庙器,仕道无枉尺。仁义允蹈之,言行可法则。优为君子儒,彬彬见文质。伊川有夫子,四海尊学术。燕申乡里化,语默世不...
-
道夫惠诗为和五首·其四
古诗《道夫惠诗为和五首·其四》宋·李处权,不恨青春去,唯愁白发生。日长宜燕乳,水满自蛙声。念我心方逝,逢君眼渐明。刚肠三尺剑,光彩动丰城。
-
赠刘至道
古诗《赠刘至道》宋·李处权,性静乃可琴,德常乃可医。二事人所难,而子能兼之。好古身则润,活人功不赀。未愧孙思邈,何惭钟子期。俗眼多重轻,世态工瑕疵。自视无所嫌,安行复何...
-
温其示梅诗用韵为谢兼简士特·其一
古诗《温其示梅诗用韵为谢兼简士特·其一》宋·李处权,可喜刘郎鬓未霜,能容宋玉近东墙。自知老眼无春事,谁意穷途得夜光。前日桃园真有路,何时兰室可无香。便须一醉经千日,免作人间寸寸肠。
-
观潮二首·其一
古诗《观潮二首·其一》宋·李处权,雪屋银山满上头,年年伟观近中秋。只言沧海无回浪,岂信长江有逆流。一一樯帆如过鸟,时时烟雨要沉牛。青衫白鬓功名晚,何日翩然范蠡舟。
-
温其示梅诗用韵为谢兼简士特·其二
古诗《温其示梅诗用韵为谢兼简士特·其二》宋·李处权,潦倒谁怜五十霜,登门可愧及肩墙。银钩已作惊人势,玉唾何悭照眼光。春醉灯前犹纵博,夜阑帐底更添香。阮生正作穷途哭,漫道江南刺史肠。
-
题祖道篮舆亭
古诗《题祖道篮舆亭》宋·李处权,渊明佳致在篮舆,子以名亭德不孤。异代颇能同臭味,休年犹得见规模。挂檐明月聊堪问,入坐清风不待呼。我欲典衣供一斗,兴来能赋百篇无。
-
北禅
古诗《北禅》宋·李处权,老屋不知春,馀花纷委雪。中有忘言人,截断天下舌。我久执情见,终日在谈说。一笑示全机,春云满城阙。
-
挽许主簿
古诗《挽许主簿》宋·李处权,攘攘谁逃死,黄泉不独君。一官书载考,五举擅多文。异日辽东鹤,当年冀北群。承家知有子,翮就看摩云。
-
闯山亭
古诗《闯山亭》宋·李处权,亭皋树林五月寒,坐损秀爽披孱颜。使君清雅颇好事,妙墨风流名闯山。云归雨罢作佳色,山在杳霭空濛间。烟中合还展屏障,鸟外纡馀堆髻鬟。疏帘捲尽一搔...