-
九月二十一夜梦至乱山丛石间出憩道傍拂石坐古榕下仰视木杪萝蔓凌空兴欲蜚举既觉哦成古篇
古诗《九月二十一夜梦至乱山丛石间出憩道傍拂石坐古榕下仰视木杪萝蔓凌空兴欲蜚举既觉哦成古篇》宋·杨冠卿,古榕夹道周,老干参天碧。溜雨四十围,下视庭前柏。垂根相勾联,敷荫接南国。凌寒不改柯,阅人如过客。山空秋月明,路远车尘寂。清游记昨梦,危坐倚孤...
-
古有采鞠茱萸篇而无一语及渊明长房旧事鞠茱于此其亦有憾矣乎九日戏为鞠茱补阙其体则准之简文·其一·茱萸
古诗《古有采鞠茱萸篇而无一语及渊明长房旧事鞠茱于此其亦有憾矣乎九日戏为鞠茱补阙其体则准之简文·其一·茱萸》宋·杨冠卿,落英拾秋鞠,委佩纫芳兰。以其清且芬,可服仍可餐。吴茱味苦辛,奚亦登君盘。囊纱萦臂玉,恍记汝南山。黄鹄招不来,仙子何时还。
-
九日·其三
古诗《九日·其三》宋·杨冠卿,凄凉少陵老,梓州九日诗。朝廷入梦想,弟妹天一涯。我亦困羁旅,千古同其悲。不忍嗅新菊,惟思咏江蓠。
-
清平乐·翠团嘉树
古诗《清平乐·翠团嘉树》宋·杨冠卿,翠团嘉树。杜宇呼春去。帘卷金泥凝望处。几点红薇香雨。等闲过了花时。殷勤来问酴醾。恰有一枝春在,画楼红日林西。
-
蜡梅四绝·其一
古诗《蜡梅四绝·其一》宋·杨冠卿,游蜂辛苦事芳菲,嚼蕊偷香酿蜜脾。还被东风巧收拾,又随春色上南枝。
-
归涂春晚·其三
古诗《归涂春晚·其三》宋·杨冠卿,暂解征骖野水湄,卷衣上马夜何其。客愁政自不堪说,残月一声闻子规。
-
吴江道中·其一
古诗《吴江道中·其一》宋·杨冠卿,野色苍烟阔,篷笼宿雨开。湖光与天接,林彩觉春回。心事归双鬓,年华付一杯。松江元赴海,流驶更须催。
-
题郭季宽晓耕宿钓二图·其一
古诗《题郭季宽晓耕宿钓二图·其一》宋·杨冠卿,牛角横素书,春犁破朝雨。鸿鹄志安知,功名心自许。
-
自槜李至毗陵道中·其四
古诗《自槜李至毗陵道中·其四》宋·杨冠卿,满目江山无限情,夫差城郭暮云平。当时不竞黄池长,一再何由致越兵。
-
即事·其一
古诗《即事·其一》宋·杨冠卿,欢悰凭浅酌,衰相怯单衣。诗向贫中好,春从雨际归。气寒忧麦瘦,桑湿恐蚕饥。豫学田园计,他时恐愿违。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
泊舟富池乞灵祠下
古诗《泊舟富池乞灵祠下》宋·杨冠卿,大江东南来,冯夷此其宫。群山各献状,奔走如游龙。将军万人杰,智勇摧奸凶。草木知威名,旗常纪丰功。庙食填兹土,楼阁何穹窿。我来拜灵祠,红日方曈...
-
悲秋·其二
古诗《悲秋·其二》宋·杨冠卿,沄沄西江水,送我沙边舟。当时送行客,勉我无久留。晤言宛如昨,庭叶忽再秋。人生寸心违,何以消吾忧。
-
秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵·其八
古诗《秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵·其八》宋·杨冠卿,晚云暂垂阴,零露不成滴。邻墙几好树,叶下声策策。一灯同夜阑,此抱谁与适。前身岂壁鱼,甘擅文字癖。
-
次韵叶无咎栀子花
古诗《次韵叶无咎栀子花》宋·杨冠卿,楼石山前薝卜花,品题从昔属诗家。君看五字齐梁句,句好当令屈宋衙。
-
秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵·其三
古诗《秋怀十首微云淡河汉疏雨滴梧桐为韵·其三》宋·杨冠卿,呼船下平湖,山如髻鬟瞰。物华逼摇落,水明天淡淡。中藏今古愁,岁月不可勘。为语羊征南,声名本来暂。
-
秦侯不调累年识者叹息兹以规恢秘略亲简上知有诏复其官亨衢自此发轫闻之喜甚为作古篇
古诗《秦侯不调累年识者叹息兹以规恢秘略亲简上知有诏复其官亨衢自此发轫闻之喜甚为作古篇》宋·杨冠卿,天骄饱肉气勇决,忆昨弯弧射汉月。玉关保障烽燧惊,豺狼塞路人踪绝。将军方著从事衫,指挥义士征河南。设奇间道依嵩谷,百战崎岖不解骖。攻城陷阵收殊...
-
赵仲实如吴江扁舟来别因以送之
古诗《赵仲实如吴江扁舟来别因以送之》宋·杨冠卿,少年结交翰墨场,举头不觉双鬓苍。世涂巇崄如羊肠,交情耐久无炎凉。我今读书松竹庄,君兮去去吴松江。音书莫惜频寄将,新诗分我古锦囊。
-
秋夜吟
古诗《秋夜吟》宋·杨冠卿,铜壶漏涩秋宵永,翠梧叶落敲金井。锦帐香消枕玉寒,惊回昨梦难重省。起来刁斗连营静,碧云飞下征鸿影。蛮笺谁遣寄相思,锁窗笑剪并刀冷。
-
即事·其三
古诗《即事·其三》宋·杨冠卿,未办因人出,时歌不我过。墨泓云脚乱,药鼎雨声多。三篾阅浮世,把茆营懒窠。肯将犹在舌,容易说干戈。
-
继朱叔谦所寄韵
古诗《继朱叔谦所寄韵》宋·杨冠卿,湖海三十载,穷观未见书。文章耻沿袭,体制薄浮虚。老去情怀恶,生平习气除。交亲应笑我,术业废三馀。