-
次李司直韵二首·其一
古诗《次李司直韵二首·其一》宋·裘万顷,老来方欲卧林泉,一蹑红尘只自怜。已与山灵有成说,秋风归骑急加鞭。
-
病中闻伯量相访寄之二首·其一
古诗《病中闻伯量相访寄之二首·其一》宋·裘万顷,我屋修竹根,身閒境逾静。维摩本无心,谁令示人病。夕阳耿疏林,影落莓苔径。伫立有所怀,高人傥乘兴。
-
次余仲庸松风阁韵十九首·其五
古诗《次余仲庸松风阁韵十九首·其五》宋·裘万顷,恰则梅边春意萌,困人天气又清明。炉熏茗碗北窗下,卧听绵蛮黄鸟声。
-
次余仲庸松风阁韵十九首·其八
古诗《次余仲庸松风阁韵十九首·其八》宋·裘万顷,杨柳阴中啼杜鹃,梧桐枝上噪玄蝉。篇章满眼无人会,赢得诗翁取意编。
-
菖蒲
古诗《菖蒲》宋·裘万顷,康庐入吾怀,十载驰梦魂。踵门者何人,遗予以芳荪。欢然得其趣,如对五老言。幽姿出岩谷,常带冰雪痕。尘容为一洗,两目不复昏。忽思三峡流,褰衣涉潺...
-
旸谷偶成
古诗《旸谷偶成》宋·裘万顷,爱日袪愁雾,微和散积阴。一窗尘外趣,万竹岁寒心。士要崇清节,吾将老故林。抱琴聊一醉,何用觅知音。
-
午睡
古诗《午睡》宋·裘万顷,午窗春日影悠悠,一觉清眠万事休。堪笑邯郸槐里梦,痴儿到老不回头。
-
次余仲庸松风阁韵十九首·其三
古诗《次余仲庸松风阁韵十九首·其三》宋·裘万顷,烂熳花阴覆短墙,花开时候日偏长。道人不被春勾引,到处惟闻薝卜香。
-
题老悟画卷四首·其三
古诗《题老悟画卷四首·其三》宋·裘万顷,何处移来一川竹,空濛烟雾染人衣。其间应有葛陂杖,时出林梢带雨飞。
-
即事二首·其一
古诗《即事二首·其一》宋·裘万顷,门前溪水欲平堤,谩著渔竿浅处垂。晴雨每关忧国念,丰凶端欲问人知。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次敬叔韵二首·其二
古诗《次敬叔韵二首·其二》宋·裘万顷,别我新诗有许清,玉声金韵两琮铮。笔端定自翻三峡,乞与馀波赋赠行。
-
松斋秋咏次黄存之韵七首·其二
古诗《松斋秋咏次黄存之韵七首·其二》宋·裘万顷,西风黄叶埽空庭,舞鹤翩翩堕雪翎。一阵清风通鼻观,木犀亭下读骚经。
-
雪
古诗《雪》宋·裘万顷,天花一夜泄春机,飞坠人间片片奇。有色有光欺柳絮,无声无臭点梅枝。纵横万舞风回处,表里双清月霁时。此景惟诗可摹写,却怜老去不工诗。
-
寄题胡穑斋盆池
古诗《寄题胡穑斋盆池》宋·裘万顷,穑斋主人嗜泉石,一舸来家楚江侧。水光山色晴逼人,中有轩窗更清绝。汲泉为池良不恶,坐见涟漪照金碧。奁开宝鉴大如许,月堕冰轮光欲溢。何须泰华寻玉...
-
再用韵三首·其三
古诗《再用韵三首·其三》宋·裘万顷,疏梅元自映疏篁,谁把璚瑶特地妆。雪后园林应更好,却输和靖在钱塘。
-
次洪内相双竹韵三首·其二
古诗《次洪内相双竹韵三首·其二》宋·裘万顷,婵娟两枝翠可掬,绝胜白璧南金双。留与先生作椽笔,诗坛八面受人降。
-
安乐窝三首·其一
古诗《安乐窝三首·其一》宋·裘万顷,天阙飞来三大字,云山留住一閒身。老仙驾鹤蓬莱去,丹灶而今属后人。
-
入京道中曝背
古诗《入京道中曝背》宋·裘万顷,露湿芳桃午未乾,花时全似麦秋寒。征衫不敌东风力,试上邮亭曝背看。
-
日出
古诗《日出》宋·裘万顷,日出柴门尚懒开,绿阴多处且徘徊。槐花满地无人扫,半在墙根印紫苔。
-
冬日早作
古诗《冬日早作》宋·裘万顷,黄昏月姊剪云开,夜半雷车载雨来。晨起钩帘望霄汉,风花吹堕万璚瑰。