-
依韵和尚用之秀才梅花二首·其二
古诗《依韵和尚用之秀才梅花二首·其二》宋·陆佃,年年先发更谁曾,憔悴中间独自荣。素艳得如人淡伫,暗香能共雪分明。银河魄转霜风耐,青冢魂归月夜清。莫与将军轻止渴,须知丞相要调羹。
-
送虞太熙学士知太平州
古诗《送虞太熙学士知太平州》宋·陆佃,黄尘初出国门东,杨柳青青画隼红。占得度关云色异,想知登望月明同。曾传嚼蜡风情外,更悟烹鲜政事中。闻说太平迎候远,安排骑竹有儿童。
-
吕尚书挽歌词
古诗《吕尚书挽歌词》宋·陆佃,祸患相仍涕泪频,司空坟上草犹新。鹡鸰花萼空馀子,龙马图书并失人。遍历名藩今始老,长如寒士本非贫。如何一日埋金碗,独向清时不秉钧。
-
依韵和再开芍药十六首·其十六
古诗《依韵和再开芍药十六首·其十六》宋·陆佃,发居众后摘居先,玉色无端禀赋偏。华表却归仙梦远,宝陀重现瑞光圆。少师花谱三千字,吏部春诗二百年。两处偶然浑忘却,不须惆怅对炎天。
-
依韵和徐大夫
古诗《依韵和徐大夫》宋·陆佃,朱丝同直水同清,红袖何妨当使令。可惜去年他处看,不知今夜几州明。年华老去知无补,眉妩初閒似有情。且向云楼拌共醉,尽他灯火暮禽惊。
-
依韵和门下吕相公从驾视学
古诗《依韵和门下吕相公从驾视学》宋·陆佃,纁帛升龙日月章,平明鸾辂幸胶庠。侍臣独恨身千里,邸报空看字数行。故事一遵皇考庙,馀波仍及武成王。谁知玉尺横经处,犹是当时旧讲堂。
-
依韵和蒋津雪中见寄
古诗《依韵和蒋津雪中见寄》宋·陆佃,蓬莱宫阙锁崔嵬,书史频看祇乱堆。华盖稍瞻天北极,紫云曾识道东来。功名方与英豪共,怀抱仍逢故旧开。造物为君如有意,一番风雪洗浮埃。
-
送张颉待制帅瀛州
古诗《送张颉待制帅瀛州》宋·陆佃,食货方艰不忍笼,长才宜有济时功。阁当龙马图书后,钱入红牙算子中。音信定应随朔雁,梦魂多拟托南风。如何更讲黄河策,定取横流副两宫。
-
依韵和徐大夫凤凰池九首·其八
古诗《依韵和徐大夫凤凰池九首·其八》宋·陆佃,彷佛华胥一梦奇,斩新楼阁旧城池。夜深犹有人家看,昼寝惟应燕子知。疏雨有时三两点,好花何啻万馀枝。诸公若肯相追逐,趁取春风烂漫时。
-
依韵和再开芍药十六首·其十五
古诗《依韵和再开芍药十六首·其十五》宋·陆佃,诸县丰登狱屡空,珍祥如欲助升中。不妨故故留连月,未到频频恼乱风。向上郁葱佳气紫,现前圆满报身红。自今长许汾阳醉,内外曾无缌少功。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
依韵和再开芍药十六首·其五
古诗《依韵和再开芍药十六首·其五》宋·陆佃,市井初传为一空,直疑伊洛谩当中。别承仙掌非时露,剩占薰弦几日风。自愧霜髭难更黑,谁怜粉面不长红。岂惟画史愁传貌,兼使诗人费尽功。
-
宴西湖用前韵呈诸公
古诗《宴西湖用前韵呈诸公》宋·陆佃,十顷湖光辟尽尘,女郎台榭占沙滨。杜鹃言语瞋为客,杨柳腰肢瘦似人。便拟曲留今夜月,已知虚度去年春。凭君为伴花前醉,况复香醪特地醇。
-
悼亡八首·其六
古诗《悼亡八首·其六》宋·陆佃,忽地轻红四散飞,寻常春色未应稀。东风大是无情思,吹落馀香便不归。
-
从驾幸龙德宫
古诗《从驾幸龙德宫》宋·陆佃,玉锁晨开厚载门,人家随处著彫轮。潜龙宫邸来惟旧,复辟帘帏卷尚新。深巷尽言窥日月,粗官难得后埃尘。戴恩自觉丘山重,愿放鳌更六万春。
-
悼亡二首·其一
古诗《悼亡二首·其一》宋·陆佃,门巷雨萧萧,黄昏掩寂寥。曲终人不见,花落梦无聊。
-
依韵和徐大夫凤凰池九首·其四
古诗《依韵和徐大夫凤凰池九首·其四》宋·陆佃,东君著力信神奇,桃李中间水满池。定是祇教淮甸有,若为长得泰州知。行藏正倚楼千尺,勋业初横草一枝。投老尚堪驱使在,问春何似少年时。
-
依韵和田虎通判兼呈品防签判四首·其四
古诗《依韵和田虎通判兼呈品防签判四首·其四》宋·陆佃,春花秋叶两推移,未有涓尘补圣时。新识豹胎休负鼎,旧成蛇足谩持卮。山如水墨屏间见,日向棋盘子上迟。便使北归应念此,白鸥黄鸟尽相知。
-
依韵和双头芍药十六首·其十四
古诗《依韵和双头芍药十六首·其十四》宋·陆佃,桃茢无堪谩祓除,芭蕉何事倒抽书。凤凰骑罢犹轻举,乌鹊桥成得燕居。抵死劝持雕玉盏,象生描在镂金梳。当时若使阏氏见,未怕平城刻得如。
-
依韵和再开芍药十六首·其七
古诗《依韵和再开芍药十六首·其七》宋·陆佃,十方生灭尽虚空,往往看花似醉中。再见倾城弥爱日,一闻绝代竞趋风。不知世逐仙棋换,未免身归爝火红。自断此生真梦幻,直须成佛是殊功。
-
依韵和查许国梅花六首·其五
古诗《依韵和查许国梅花六首·其五》宋·陆佃,北窗高卧识羲黄,静看东君职事忙。短帽上垂年少事,净瓶中养月馀香。镜鸾羞愧临梳裹,盐虎推先在飨尝。试问古来谁可伴,风流东晋有诸王。