-
谢雨清水岩·其一
古诗《谢雨清水岩·其一》宋·陈宓,楼阁重重俯见山,炎风吹雪到窗间。联镳来此班荆坐,分得高僧半日闲。
-
初秋喜雨
古诗《初秋喜雨》宋·陈宓,稚金无力拒炎光,挟雨呼风作晚凉。玉漏城头传一箭,征人已觉十分长。
-
次喻景山韵·其四
古诗《次喻景山韵·其四》宋·陈宓,晨起寻闲共话难,夜深相对菊花寒。如何风雨多才思,故作扁舟上下滩。
-
又和单丞咏梅
古诗《又和单丞咏梅》宋·陈宓,树杪风来玉佩惊,仙香远胜市廛清。细看一段孤高趣,恰似幽人避世情。
-
延平书院落成柬诸友·其二
古诗《延平书院落成柬诸友·其二》宋·陈宓,群峰九叠势来雄,直作吾儒五亩宫。隔断市廛才一水,读书如坐万山中。
-
六月三日大风雨蔡忠惠家玉堂红一洗而尽因忆去年三山帅宪各致馈
古诗《六月三日大风雨蔡忠惠家玉堂红一洗而尽因忆去年三山帅宪各致馈》宋·陈宓,三年渴想玉堂红,六月都随一夜风。却忆去年当此际,一时台府馈筠笼。
-
开禧丙寅春二十六日黄子功袭少任赵仲白同会转庵中夜以夜永烛花偏分韵赋诗乐甚时太守有游山之约不果
古诗《开禧丙寅春二十六日黄子功袭少任赵仲白同会转庵中夜以夜永烛花偏分韵赋诗乐甚时太守有游山之约不果》宋·陈宓,有道襟怀鬓不华,笑谭物物总春花。挥毫要使钟张避,出句应知屈宋衙。今日相逢萍聚水,明朝各是客乘楂。坐中韶濩铿锵作,亦许狂吟杂俚哇。
-
入暮
古诗《入暮》宋·陈宓,溪光延夕暝,山色接天青。独立待霜月,山童已触屏。
-
延平次赵纠曹韵十四首·其十三·紫气
古诗《延平次赵纠曹韵十四首·其十三·紫气》宋·陈宓,三尺有正气,外邪何可干。功用虽未见,韬藏谁将看。
-
挽傅仲斐生母李氏·其二
古诗《挽傅仲斐生母李氏·其二》宋·陈宓,已登椿柏七旬算,终锡花钗九树妆。懿行在人今已矣,西风笳鼓助凄凉。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
延平呈潘王二丈·其二
古诗《延平呈潘王二丈·其二》宋·陈宓,一水萦纡玉带环,杂花妆点四时间。欲知招演堂中境,便是水栀盆里山。
-
延平书院落成柬诸友·其一
古诗《延平书院落成柬诸友·其一》宋·陈宓,当日二程门下士,独分此道过来南。百年世事相传处,书院天生著剑镡。
-
暮春
古诗《暮春》宋·陈宓,兰亭明日禊馀春,风冷难回积雨云。不惜芳菲倦游赏,雅宜竹下闭门人。
-
题南康戏綵堂
古诗《题南康戏綵堂》宋·陈宓,织女支机石,云根几许深。月明偏得照,烟暝杳难寻。戏綵留奇迹,重题愧夙心。长年过半百,摹刻愧知音。
-
和徐绍奕昭君图
古诗《和徐绍奕昭君图》宋·陈宓,汉家无计饵单于,掖庭为出千金姝。秀色妍姿玉不如,天子一见先嗟吁。三千粉黛尔殊绝,谋身独拙何蠢愚。梨花带雨辞殿隅,遗恨画工犹可诛。世人重色多欷...
-
和潘瓜山游山韵
古诗《和潘瓜山游山韵》宋·陈宓,直上通天只一门,千寻璧玉荐洼尊。低头直笑海堪挹,举手常惊斗可扪。有月襟怀增洒落,无风衣袂自飞翻。山灵想见开颜笑,日暮游人列炬喧。
-
和潘丈四子诗韵
古诗《和潘丈四子诗韵》宋·陈宓,此心无日不风沂,常恐春随柳絮飞。才觉迷途先独复,便于安危作真归。生来理欲虽殊本,转处危微在一机。同志愿言勤讽咏,莫教古瑟至音希。
-
送陈国正
古诗《送陈国正》宋·陈宓,美誉清名世所推,南州曾作几人师。不迟班鬓登台省,却喜青云得路岐。节义定高东汉士,文章须复董生时。郡芳非久沾霖雨,且看儒宫习少仪。
-
题妙寂寺·其三
古诗《题妙寂寺·其三》宋·陈宓,寺古静还僻,小窗幽更深。观时知句眼,读易见天心。霜露宵增感,烟云晓见侵。独坐思往昔,愁绝泪盈襟。
-
挽郑大监·其一
古诗《挽郑大监·其一》宋·陈宓,策足胶庠上,收科弱冠中。清文弥盖壤,劲气折王公。政术硎锋颖,文章武事雄。轻财缘嗜义,已矣古人风。