-
送魏德源守普慈二首·其一
古诗《送魏德源守普慈二首·其一》宋·李流谦,一毫不露见全身,德觇徵符捷若神。嵩岱自高元地势,球琳非琢本天真。出山聊作无心润,著物应名有脚春。唤作使君犹未解,岂知游戏两朱轮。
-
黄思忠病起作此寄之
古诗《黄思忠病起作此寄之》宋·李流谦,岩岩千丈松,大厦不收拾。已作涧壑卧,更困蝼蚁穴。天果无意哉,问龟龟不食。悲歌气填膺,白虹为贯日。向来亡公子,后日九州伯。奈何蕞尔曹,乃敢观裸...
-
送黄仲武尉青城
古诗《送黄仲武尉青城》宋·李流谦,书生一第如登天,如君何啻坂走圆。要知笔头有河汉,向来元未窥微澜。得官莫厌百僚底,水激三千从此始。白藤肩舆照路光,小慰当年择邻意。岷山势压西南...
-
涵翠亭
古诗《涵翠亭》宋·李流谦,太华峰头花十丈,十八韩翁语豪壮。法华会上如车轮,跨猊仙人妄与真。九州芒芒置勿问,万柄秋塘插寒镜。楚人裂裳缉为衣,一尘涴之色不怡。孽童万死剑斩...
-
遣兴示彦博·其二
古诗《遣兴示彦博·其二》宋·李流谦,尊酒谁相劝,诗篇子可酬。临流惊老大,倚杖笑穷愁。雨足鸠初歇,风狂蝶未休。化工专一气,俛首听沉浮。
-
林夫体中不佳而能不废翰墨且蒙以文轴见教其天性所嗜如此敬叹不已既勿药作诗贺之
古诗《林夫体中不佳而能不废翰墨且蒙以文轴见教其天性所嗜如此敬叹不已既勿药作诗贺之》宋·李流谦,瓠肥不必缘糠覈,倒床鼾睡掀四壁。饭山诗好自应瘦,骑省赋成发先白。公子翩翩钟鼎家,宜有骚人歌锦瑟。数从癯儒弄文字,坐令二竖喜投隙。药裹关心始置...
-
明月篇
古诗《明月篇》宋·李流谦,人言明月好,明月无私照。海水深不测,明月照无极。九州浩茫茫,明月无遗光。谁家高楼三百尺,上有浮云翳突兀。浮云翳月月不知,楼头美人空叹息。空叹...
-
次韵何子闻安静观·其一
古诗《次韵何子闻安静观·其一》宋·李流谦,翩然逸想九霞间,仍是霓衣与鹿冠。尘劫三山元自近,神官一字固应难。云烟万瓦虹榱壮,冰雪千幢鹄辇寒。堪笑木强韩吏部,如何容易撮灵丹。
-
万安道上逢牧者
古诗《万安道上逢牧者》宋·李流谦,暖日平岗牛数尾,短蓑破笠三四子。牛饥吃草渴饮水,牧儿仰卧不摇箠。人牛意閒俱不知,笑我驻车独移时。薄暮骑牛却归去,晚烟遥见隔林炊。
-
鸡冠
古诗《鸡冠》宋·李流谦,雄鸡斗不解,血溅头上冠。强颜配二妙,并树栖枭鸾。绛侯资少文,礼乐责所难。物生宇宙内,故自安其安。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
杜少陵祠
古诗《杜少陵祠》宋·李流谦,赤绂银章玉骨寒,焚香再拜泪汍澜。黄花郪县仍羞见,好月鄜州只独看。可是一生长客路,故应千古恨儒官。蚤知涉世元如此,悔不霜林斫钓竿。
-
陆使君祠二首·其二
古诗《陆使君祠二首·其二》宋·李流谦,梁初奄巴蜀,仍有渡泸人。汲直馀蒸简,萧翁亦聚尘。杰魂犹念沛,远梦不归秦。幻化元超忽,何劳问大钧。
-
岩桂堂
古诗《岩桂堂》宋·李流谦,湘峰峨峨湘水碧,万古鱼龙护冰魄。荷衣芷佩凝秋霜,欲诵遗章发先白。天生草木预何事,乃与骚人同一骨。今人古人共磨灭,惟有芬香埋不得。主人手植双桂...
-
赠蓝元一道人
古诗《赠蓝元一道人》宋·李流谦,我闻方外士,见面照人明。笔幻岁寒友,琴弹太古声。侯门知遇重,真馆笑谈清。茗碗聊相对,清风两腋生。
-
送史唐英二首·其二
古诗《送史唐英二首·其二》宋·李流谦,阴崖陨天末,朝日上团团。稍觉岷峨近,绝知湖海宽。舜门元自辟,蜀道未应难。富贵风花耳,相看在岁寒。
-
石洞二首·其二
古诗《石洞二首·其二》宋·李流谦,香雾团成盖,茶花白胜酥。对书閒境界,觅句静工夫。客信因鱼得,归程约雁俱。庭前海棠树,尚及一看无。
-
虞美人·春怀
古诗《虞美人·春怀》宋·李流谦,一春不识春风面。都为慵开眼。荼雪白牡丹红。犹及尊前一醉、赏芳秾。东君又是匆匆去。我亦无多住。四年薄宦老天涯。闲了故园多少、好花枝。
-
人日同诸公自马溪登道宿无为
古诗《人日同诸公自马溪登道宿无为》宋·李流谦,尘埃眯目浸填胸,日日青山在梦中。改岁人家无一事,并游文社有诸公。招提夜语惊山鬼,野店春沽醉病翁。绿坞红村谁境界,自凭好句占东风。
-
遣兴·其七
古诗《遣兴·其七》宋·李流谦,楚客近添兰九畹,渭川新长竹千寻。叵堪多病侵豪气,犹喜长閒契宿心。满眼图书吾事定,杜门香火佛缘深。海波倒立风霆峻,未省鳣鲸竟陆沉。
-
送何子闻使君之行在
古诗《送何子闻使君之行在》宋·李流谦,系舟邻近渚,索酒共清斟。契阔十年事,飘零万里心。大门元赫赫,要路正骎骎。去国吾何恨,看君上禁林。