-
绝句
古诗《绝句》宋·洪炎,桃花浪打散花楼,南浦西山送客愁。为理伊州十二叠,缓歌声里看洪州。
-
曾仲共和予春日登滕王阁诗盖旧诗也复次韵
古诗《曾仲共和予春日登滕王阁诗盖旧诗也复次韵》宋·洪炎,西江东畔见江楼,江月江风万斛愁。试问海潮应念我,为将双泪到南州。
-
玉女峰
古诗《玉女峰》宋·洪炎,曾折山花献阿魔,茫茫仙意果如何。千年旧迹今芜没,惟有长松挂茑萝。
-
晓发鹅湖
古诗《晓发鹅湖》宋·洪炎,万松参岭路,千亩动春耕。不复红鹅下,空馀碧涧横。佛扃穿缥缈,仙驭锁峥嵘。道释分殊境,篮舆许我行。
-
再赋弈棋五首·其五
古诗《再赋弈棋五首·其五》宋·洪炎,凝神迷远躅,致一有全功。皎皎妇姑月,冥冥鸿鹄风。置君愚宁子,议乐哂温公。谁谓商山老,飘然到橘中。
-
野步
古诗《野步》宋·洪炎,散策寻溪偶缓行,羁栖愁眼忽双明。非烟羃羃平芜合,倒影层层远翠横。鸥鹭低飞映山去,江湖一诺百金轻。直知已造洞天内,身在人间却自惊。
-
三次四言韵二首·其二
古诗《三次四言韵二首·其二》宋·洪炎,编贝皓齿,含朱绛唇。甄陶圆熟,琢削细匀。不笑不言,倚席以颦。商略有此,为若而人。
-
人日
古诗《人日》宋·洪炎,开岁逢人日,吾衰不梦周。家书生远恨,客舍起离忧。朔雪惊南服,江梅笑陇头。谁能结綵胜,一为散春愁。
-
三次四言韵二首·其一
古诗《三次四言韵二首·其一》宋·洪炎,入圣有域,存诚以闲。德不德上,材不材间。堂上不粪,门设常关。鄙哉丘垤,覆篑为山。
-
公实再赋枇杷次韵二首·其一
古诗《公实再赋枇杷次韵二首·其一》宋·洪炎,连云葱茜外,佳树枇杷林。味极东南美,恩知雨露深。山夫琢栗玉,谷鸟避丸金。永日羁栖意,兹焉一慰心。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
宝峰读驹父壁间诗次其韵二首·其二
古诗《宝峰读驹父壁间诗次其韵二首·其二》宋·洪炎,仲氏趣玄远,造诣非尺寻。谁云干戈际,获睹金玉音。七日南山雾,一鸣幽谷禽。依然拂尘壁,愁绝见予心。
-
再赋弈棋五首·其一
古诗《再赋弈棋五首·其一》宋·洪炎,荆璞玉为子,井文楸作枰。有求惟别墅,不喜得宣城。跕跕飞鸢堕,丁丁伐木声。破愁逢一笑,无地著亏成。
-
次韵即事二首·其一
古诗《次韵即事二首·其一》宋·洪炎,自愧山林士,来炊萧寺烟。怨惊寄猿鹤,飞跃任鱼鸢。咄咄空中字,昏昏醉后眠。摛文非孟子,何以差狂颠。
-
次韵许子大王丰父圆明送春之作
古诗《次韵许子大王丰父圆明送春之作》宋·洪炎,鶗鴂能愁物外人,芳菲聊借梦中身。要知琼刃非凡骨,信有金庭不尽春。伯雅相将浮鸭绿,素娥应共踏蟾银。休惊丽句同仙授,王许从来侍帝宸。
-
己酉岁十一月二十六日避寇至龙潭院十二月十五日作五首·其二
古诗《己酉岁十一月二十六日避寇至龙潭院十二月十五日作五首·其二》宋·洪炎,突兀山椒寺,披榛二百年。刹从吾祖卜,席是里僧传。溪送无尽水,林供不断烟。囊中有馀粒,假息且安眠。
-
公实示閒字韵诗怅然有感次韵奉和三首·其二
古诗《公实示閒字韵诗怅然有感次韵奉和三首·其二》宋·洪炎,辍哭人歌行路难,畏人无地出人间。欣逢北海孙宾石,犹是江南庾子山。野草离离随意绿,群凫泛泛倦飞还。一川烟草松萝外,何处梯云叩九关。
-
次韵野步
古诗《次韵野步》宋·洪炎,意行无远近,山径自横斜。烟月生晴岭,风幡接暮霞。影归巢幕燕,声散宿林鸦。屣履相随处,僧垣即是家。
-
初食生荔枝二首·其一
古诗《初食生荔枝二首·其一》宋·洪炎,六月寓闽山,初逢荔子丹。皱红分颗颗,凝白作团团。品目诚无限,珍甘拟亦难。不劳走马使,安坐得加餐。
-
次韵公实喜晴二首·其一
古诗《次韵公实喜晴二首·其一》宋·洪炎,冻雨连三日,春膏过一犁。寺桥杯渡水,村径橇行泥。燠若生旸谷,寒收岂石犀。欲穷洪范理,夕室有青藜。
-
石门中夏雨寒
古诗《石门中夏雨寒》宋·洪炎,五年胡骑秽中原,四月江南尚薄寒。入昴谁能移太白,来朝我亦见呼韩。灌坛风雨行将戢,陋巷箪瓢且自宽。红日再中天地正,泥涂不辱汉衣冠。