-
读书
古诗《读书》宋·李光,低头对千载,把卷竟长日。兴亡见俯仰,忠佞更得失。意合心自知,感嘅屡沾臆。朱黄纷几砚,缃素互编帙。比邻亦好事,挟策到蓬荜。纵谈及羲皇,坐待寒月...
-
迎山阁为长庆寺登览之胜暇日携觞命友屡醉其上因赋此诗
古诗《迎山阁为长庆寺登览之胜暇日携觞命友屡醉其上因赋此诗》宋·李光,青山似幽人,那肯入城府。远碧横春空,秾绿浮天宇。常苦俗物遮,不得快观睹。何年敞层阁,轩豁开牖户。千岩劳顾揖,万壑随仰俯。飞腾若鹏鸾,盘踞状龙...
-
赠陈谠二首·其二
古诗《赠陈谠二首·其二》宋·李光,人物有兴废,山川无古今。匹夫空有志,四海孰知心。莫睹芝兰室,如游薝卜林。同行六七子,涕泪各沾襟。
-
达明宫使右丞宠寄新诗辄次韵为谢二首·其一
古诗《达明宫使右丞宠寄新诗辄次韵为谢二首·其一》宋·李光,吏役无因棹酒船,一杯萧寺破茶烟。文章雅健追前辈,交旧凋零感暮年。闻道岩廊勤注想,岂容琳馆久回旋。好风吹寄凌云句,无数珠玑堕我前。
-
次韵补之药名十绝·其十
古诗《次韵补之药名十绝·其十》宋·李光,却上南亭望北亭,云生秋石逼帘旌。露欺绿玉青蒲色,风掷琅玕败叶声。
-
丙寅元日偶出见桃李已离披海南风土之异不无感叹独追维三伏中荔支之胜又江浙所不及也因并见于诗
古诗《丙寅元日偶出见桃李已离披海南风土之异不无感叹独追维三伏中荔支之胜又江浙所不及也因并见于诗》宋·李光,逐客新年偶叹嗟,海南风物异中华。溪边赤足多蛮女,门外青帘尽酒家。庭院秋深时有燕,园林春半已无花。堆盘荔子如冰雪,惟此堪将北地誇。
-
绍兴二年三月还自淮西重至宣城与德渊寺丞诸友散步后圃登双溪楼二首·其二
古诗《绍兴二年三月还自淮西重至宣城与德渊寺丞诸友散步后圃登双溪楼二首·其二》宋·李光,夙衔王命出行朝,军士无哗罢击刁。一笑聊空狐鼠穴,却驱貔虎取天骄。
-
洞下宗风冷秋初地而近时了觉二老化行淮甸今复盛于闽浙学徒常千馀人予固疑之昨天童访予于五松山交臂立谈之顷疑情顿释因成偈四句奉
古诗《洞下宗风冷秋初地而近时了觉二老化行淮甸今复盛于闽浙学徒常千馀人予固疑之昨天童访予于五松山交臂立谈之顷疑情顿释因成偈四句奉》宋·李光,一条枯木如青盖,古庙香炉散紫烟。百鸟却衔花作供,恁时方会祖师禅。
-
题将领占胜亭亭据双泉之上尽见城东南风物之胜落成之初屡来乞诗为赋长句云
古诗《题将领占胜亭亭据双泉之上尽见城东南风物之胜落成之初屡来乞诗为赋长句云》宋·李光,结茅坡顶俯平川,占得城东胜概全。衮衮长江通瀚海,森森乔木带云烟。月当庭户初圆夜,雾隐楼台欲雨天。玉帐今闻罢刁斗,却来闲处玩林泉。
-
失题二首·其二
古诗《失题二首·其二》宋·李光,贺监门前水一湾,藕花十里对梅山。归心不待秋风急,恐负轻鸥作伴闲。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
四月十四日晚陈列之见顾追凉玩月于东桥之上辄成长句以写一时风景之胜
古诗《四月十四日晚陈列之见顾追凉玩月于东桥之上辄成长句以写一时风景之胜》宋·李光,小桥浮动似乘槎,坐看归牛带晚鸦。风捲断云飞玉马,水摇明月走金蛇。影翻凤尾槟榔叶,香散龙涎茉莉花。绝景胜游仍有伴,不妨流落在天涯。
-
和戴禹功游水云馆
古诗《和戴禹功游水云馆》宋·李光,举目江山有异同,笑谈尊俎恨匆匆。云烟杳霭长淮隔,花木扶疏曲径通。闲伴凫鸥浮野水,未随鹰隼击秋空。会当雪后寻君去,不学子猷清兴终。
-
申之移竹数十竿植之后圃增贲幽人之居作诗为谢
古诗《申之移竹数十竿植之后圃增贲幽人之居作诗为谢》宋·李光,节概平生慕此君,晚年流落偶相亲。装添小圃林泉胜,隔尽权门车马尘。雨浥寒梢香掩冉,月归疏影夜精神。他年亭下清阴满,谁记当时种莳人。
-
即事
古诗《即事》宋·李光,野性闲心不可鞿,归来况复故人稀。三杯自可频招隐,一局何妨小合围。
-
和雨后对月
古诗《和雨后对月》宋·李光,载酒人无顾寂寥,秋来门巷更萧萧。风驱雨脚收千嶂,云捲月轮升九霄。松竹此时聊谷隐,巾车指日见弓招。登临莫作殊乡念,乘兴时寻小石桥。
-
丁巳十二月二十六日过吾村早饭宿后溪三首·其二
古诗《丁巳十二月二十六日过吾村早饭宿后溪三首·其二》宋·李光,出处平生岂有心,心忧时事力难任。饱看雁荡佳山水,却入江西剑戟林。
-
八月十六夜江边对月
古诗《八月十六夜江边对月》宋·李光,水月交相映,江空净客衣。孤光凌象纬,倒影射窗扉。宿鸟依林动,流萤逐暗飞。兴来随杖履,难下董生帷。
-
庭植家琼山水北小园颇幽胜予顷寓双泉每食罢招邻士杖策访之园有小亭常与客对奕因名坐隐今岁亭侧辄生双竹庭植二子皆卓然有立岂造物
古诗《庭植家琼山水北小园颇幽胜予顷寓双泉每食罢招邻士杖策访之园有小亭常与客对奕因名坐隐今岁亭侧辄生双竹庭植二子皆卓然有立岂造物》宋·李光,桃笙涩勒漫成林,并立林亭一径深。月下竞看双凤影,风来时听二龙吟。冰霜不改夷齐操,富贵无忘鲁卫心。寄语园人频爱护,等闲莫遣斧斤侵。
-
得之寓静斋敩学之暇不废吟咏甚自得也因其归省作诗送行
古诗《得之寓静斋敩学之暇不废吟咏甚自得也因其归省作诗送行》宋·李光,数椽茅屋绝过从,窗户深明一径通。雨过竹丛增晚翠,风翻荷沼乱殷红。揩磨五字无瑕颣,鼓吹群经有折衷。敩学从来自强半,应怜时辈尚谈空。
-
离阳寿县百馀里遇大风雨溪流涨溢宿修仁境小寺新洁可喜不复有滞留之叹偶成长句老病字画攲斜辄自笑也仲子孟坚同来
古诗《离阳寿县百馀里遇大风雨溪流涨溢宿修仁境小寺新洁可喜不复有滞留之叹偶成长句老病字画攲斜辄自笑也仲子孟坚同来》宋·李光,逐客多年住海滨,今朝喜作北乡人。飘风扫地捲烦暑,骤雨翻空洗瘴尘。境恶乍离宾馆陋,眼明欣睹佛祠新。松林竹径俱幽胜,留滞何庸叹苦辛。