-
高安道中有怀故人李彤
古诗《高安道中有怀故人李彤》宋·吕本中,寒起溪边芦荻风,霜林病叶未全红。雁随云落斜阳外,舟傍山行晚照中。极目闲愁愁欲绝,满川离恨恨无穷。天涯更送亲朋去,尊酒何时再得同。
-
精卫诗
古诗《精卫诗》宋·吕本中,西山有鸟,其状如乌。名曰精卫,其名自呼。精卫堙海,不堙不止。问谁之报,云帝之子。帝子女娃,往游不还。精卫求之,不敢有安。海流不改,汝堙不迁。...
-
无题四首·其二
古诗《无题四首·其二》宋·吕本中,重阳共采东篱菊,却似乃翁年少时。顾我无能甘老病,相寻唯有向来诗。
-
梅花二首·其一
古诗《梅花二首·其一》宋·吕本中,白玉花头碧玉枝,水边篱下雪晴时。暗香别有关情处,却是春风未得知。
-
南歌子·驿路侵斜月
古诗《南歌子·驿路侵斜月》宋·吕本中,驿路侵斜月,溪桥度晓霜。短篱残菊一枝黄,正是乱山深处、过重阳。旅枕元无梦,寒更每自长。只言江左好风光,不道中原归思、转凄凉。
-
寄舍弟
古诗《寄舍弟》宋·吕本中,残暑坠空屋,旧书穿破帷。才蒙小雨润,遽得好风吹。逸少每作恶,渊明常病羸。他乡忆吾弟,苦语自成诗。
-
大雪不出
古诗《大雪不出》宋·吕本中,晶晶日欲出,翻翻风自横。近阶三尺雪,附火一杯羹。老树春难别,深檐乌或鸣。新春第三日,坚坐若为情。
-
秋兴·其三
古诗《秋兴·其三》宋·吕本中,浸满溪烟枫叶纷,嵚崎苍弁入青云。卷堂宋室由来事,逐客秦都曾有文。兔苑圃田间可耨,豹林笔研笑须焚。莫嘲寂寞秋风士,于越当年君子军。
-
送山伯良佐东归以务道期息涂为韵·其四
古诗《送山伯良佐东归以务道期息涂为韵·其四》宋·吕本中,昔我同学生,文字虎而翼。仲弟最多才,去以六月息。自吾失若人,每语辄气塞。子如求数君,慎莫怪蟊贼。胸怀但明了,几案付尘黑。
-
晚晴
古诗《晚晴》宋·吕本中,斜阳入花柳,浑欲不胜情。春事乃如此,病躯安得平。尚堪冲宿酒,复作快新晴。荒檐足乌鸟,莫厌晚来声。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
清平乐·柳塘新涨
古诗《清平乐·柳塘新涨》宋·吕本中,柳塘新涨,艇子操双桨。闲倚曲楼成怅望。是处春愁一样。傍人几点飞花,夕阳又送栖鸦。试问画楼西畔,暮云恐近天涯。
-
减字木兰花·去年今夜
古诗《减字木兰花·去年今夜》宋·吕本中,去年今夜,同醉月明花树下。此夜江边,月暗长堤柳暗船。故人何处?带我离愁江外去。来岁花前,又是今年忆去年。
-
送山伯良佐东归以务道期息涂为韵·其一
古诗《送山伯良佐东归以务道期息涂为韵·其一》宋·吕本中,荆棘生良心,米盐入尘务。芬芳老不达,岂不以此故。人生锥处囊,颖末要立露。玉壶近青蝇,没没自点污。刳心万物表,却立看脱兔。
-
虞美人·平生臭味如君少
古诗《虞美人·平生臭味如君少》宋·吕本中,平生臭味如君少,自是君难老。似侬憔悴更谁知。只道心情不似、少年时。春风也到江南路。小槛花深处。对人不是忆姚黄。实是旧时风味、老难忘。
-
温泉
古诗《温泉》宋·吕本中,海上秋来早晚凉,客愁苏醒似还乡。归途尚欲疗疮疥,剩乞温泉一勺汤。
-
潦倒
古诗《潦倒》宋·吕本中,潦倒心犹在,衰迟分独深。如何一朝泪,空费百年心。好月思同步,清尊懒独斟。惜哉王子敬,谁复叹人琴。
-
舟行次灵璧二首·其一
古诗《舟行次灵璧二首·其一》宋·吕本中,往来湖海一扁舟,汴水多情日自流。已去淮山三百里,主人无念客无忧。
-
绝句·其二
古诗《绝句·其二》宋·吕本中,过尽层城渡石梁,乱山千叠转羊肠。草堂居士风流在,与种寒香满古堂。
-
杂诗三首·其二
古诗《杂诗三首·其二》宋·吕本中,结发在简编,俗事方刺促。往来三十年,未见可栖宿。微官不能去,尚恐遭逼逐。归栖则在念,所望一枝足。频蒙故人误,岂有邻可卜。出门虽无车,径自骑黄...
-
初夏即事
古诗《初夏即事》宋·吕本中,歌呼连墙亦任渠,移门宾从又何如。晴阶仰日卧红药,野水趁船跳白鱼。多病且参箍桶话,得闲时近养生书。平生不尽幽居兴,付与长江拯钓车。