-
郡城南曰琼台北曰语海余易之曰云海登眺有感·其二
古诗《郡城南曰琼台北曰语海余易之曰云海登眺有感·其二》宋·李纲,古来云海浩茫茫,北望悽然欲断肠。不得中州近消息,六龙何处驻东皇。
-
南渡次琼管江山风物与海北不殊民居皆在槟榔木间黎人出市交易蛮衣椎髻语音兜离不可晓也因询万安相去犹五百里·其一
古诗《南渡次琼管江山风物与海北不殊民居皆在槟榔木间黎人出市交易蛮衣椎髻语音兜离不可晓也因询万安相去犹五百里·其一》宋·李纲,巨舶浮于海,长飙送短篷。夜潮和月白,晓日跳波红。云影摇修浪,澜光接远空。喜过三合流,愁远冠头峰。雷化迷天际,琼儋入望中。地遥横一线,山露点群...
-
次韵李似之秋居杂咏十首·其二
古诗《次韵李似之秋居杂咏十首·其二》宋·李纲,亭亭南山松,下荫千里道。结根既得地,秀色亦何好。岁寒霜霰苦,独立君子操。如何慷慨士,百虑绕中抱。寸心多感伤,摇摇若旌纛。逝将归江湖,更拜散人...
-
海上得孔雀六鹦鹉十馀携归遗童稚辈戏成二绝句·其二
古诗《海上得孔雀六鹦鹉十馀携归遗童稚辈戏成二绝句·其二》宋·李纲,绿衣绀趾已能飞,学语交交末转时。不是蓬莱花鸟使,携归聊与调群儿。
-
叶梦授送家园梅花且以绝句十五章见示次其韵·其十三
古诗《叶梦授送家园梅花且以绝句十五章见示次其韵·其十三》宋·李纲,云裳缟带步摇冠,谁遣瑶姬下广寒。默侍先生浑不语,风枝时听佩珊珊。
-
茅斋成乾元圭老以拄杖旄牛拂见遗成二绝句以报之·其一
古诗《茅斋成乾元圭老以拄杖旄牛拂见遗成二绝句以报之·其一》宋·李纲,横挑世界鸿毛举,平打虚空冰片消。今日拈来居士手,穿云渡水且逍遥。
-
即事三首·其一
古诗《即事三首·其一》宋·李纲,宾江两岸木绵飞,负郭家家熟荔枝。瘴雨蛮烟已萧瑟,可堪梅子欲黄时。
-
望龟峰
古诗《望龟峰》宋·李纲,饶阳景物犹武夷,岩石崛起多瑰奇。此峰厥状更诡异,举首曳尾如灵龟。穹隆曝甲正霜晓,蹒跚引气当晴晖。故知造化巧凝结,欲问所以良难推。我疑龙伯钓溟...
-
偶题·其一
古诗《偶题·其一》宋·李纲,霜风响枯林,旷野惨寒色。川路阻且长,客子方远适。东吴眇何在,仰羡归飞翼。惟有溪边梅,犹能慰愁寂。
-
泛舟循惠间山水清绝口号四首·其四
古诗《泛舟循惠间山水清绝口号四首·其四》宋·李纲,山下清江匹练横,山头红日半轮明。渔人晚集知多少,静听鸣榔撒网声。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
陈几叟以了翁所作默堂箴见示且求余言拾其遗意作四绝句·其三
古诗《陈几叟以了翁所作默堂箴见示且求余言拾其遗意作四绝句·其三》宋·李纲,言默当时俱是智,可言而默亦非真。君看王导虽贤者,不语犹能杀伯仁。
-
鼠须笔·其二
古诗《鼠须笔·其二》宋·李纲,中山毛颖久中书,鼠辈胡为亦可俱。寝庙穴居真得计,畏人端恐擢其须。
-
十二咏·其五·竹亭
古诗《十二咏·其五·竹亭》宋·李纲,槛外新篁玉笋抽,和烟滴露碧先浮。此君一日难相舍,疑我前身是子猷。
-
兴国璨老浴堂新成以伽佗见示戏成三绝句·其二
古诗《兴国璨老浴堂新成以伽佗见示戏成三绝句·其二》宋·李纲,汤泉海涌气云蒸,垢去心安身倍轻。谁道圆通非外护,却因妙触得宣明。
-
送季言弟还锡山省先垄四首·其二
古诗《送季言弟还锡山省先垄四首·其二》宋·李纲,胡雏南牧浙河空,多幸依然马鬣封。劳汝遥传一掬泪,霜前为洒万株松。
-
泛舟循惠间山水清绝口号四首·其一
古诗《泛舟循惠间山水清绝口号四首·其一》宋·李纲,雨过溪流没旧滩,舟行竟日画图间。重重翠绿相环揖,卧看王维着色山。
-
十二咏·其四·橘亭
古诗《十二咏·其四·橘亭》宋·李纲,雪避繁华叶胜云,野亭秋后露苞新。橘中不减商山乐,留与昂藏四老人。
-
得了翁书并寄石芝云其味初淡中苦已而发甘鲜有此味者感而赋诗
古诗《得了翁书并寄石芝云其味初淡中苦已而发甘鲜有此味者感而赋诗》宋·李纲,海日气射苍崖根,石上生枝乾藓文。构梯采掇资好事,中有至味难为言。岂惟食淡兼攻苦,嚼蜡茹荼多欲吐。清甘徐发齿颊间,漱以寒泉如饮乳。幽人赠我意已...
-
灌溪三咏·其三·清凉境界
古诗《灌溪三咏·其三·清凉境界》宋·李纲,松萝荫翳色苍苍,盛夏南风草木香。普愿众生无热恼,不应身独占清凉。
-
墨戏六首·其四·新叶
古诗《墨戏六首·其四·新叶》宋·李纲,解箨能几日,成阴不待春。天然为谁笑,风露一枝新。