-
春词二十首·其十
古诗《春词二十首·其十》宋·李纲,漠漠轻烟度短墙,春寒料峭怯罗裳。惜春只怕多风雨,云影披离漏日光。
-
九月八日渡淮
古诗《九月八日渡淮》宋·李纲,长淮渺渺烟苍苍,扁舟初脱隋渠黄。平生见此为开眼,况复乞身还故乡。嗟余涉世诚已拙,径步不虞机阱设。空馀方寸炳如丹,北望此时心欲折。楚天清晓作轻...
-
秋思十首·其一
古诗《秋思十首·其一》宋·李纲,朝来秋色高,西山有爽气。开轩远相望,自得静中意。那知宋玉悲,肯洒杨朱泪。逍遥天地间,俯仰可无愧。
-
去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其五
古诗《去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其五》宋·李纲,江湖渺无涯,怅然怀震泽。地分吴楚远,天共云水白。鲈鱼正堪脍,蟹螯亦可擘。何日归去来,秋风思迁客。
-
去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其七
古诗《去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其七》宋·李纲,湖光如镜平,风雨一摇荡。蜿蜒舞翠蛟,汹涌叠银浪。帆樯走阵马,势出霄汉上。吾生幸可惜,何事鱼腹葬。
-
客有馈玉面狸者戏赋此诗
古诗《客有馈玉面狸者戏赋此诗》宋·李纲,山林冬暖草未衰,深岩穴处狸正肥。丰茸斑毳面妆玉,摇曳修尾髦如犛。夜行昼伏彼何罪,失身终堕网与机。庖厨须尔充口腹,几欲断尾同牺鸡。蒸炊包裹付糟...
-
和渊明拟古九首·其一
古诗《和渊明拟古九首·其一》宋·李纲,风霜已摇落,天气犹清和。聊持一樽酒,自饮还自歌。朝心愁不开,暮发白已多。朱颜与绿鬓,飒若霜萎荷。流年不我与,不饮如老何。
-
去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其八
古诗《去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其八》宋·李纲,濯足洞庭波,秋高翠增岳。美人渺何在,使我怀抱恶。悠悠江湖深,坐阻关山邈。采兰亦寄之,终朝不盈握。
-
自武陵舟行至德山
古诗《自武陵舟行至德山》宋·李纲,舍车泛兰舟,摇荡武陵水。憩装古丛林,幽胜冠南纪。当时霹雳手,掣电机在捶。钤锤今得人,宗旨振颓委。何须大雄殿,突兀踞巍址。龙蛇相混杂,衲子聚千...
-
游鼓山灵源洞次周元仲韵
古诗《游鼓山灵源洞次周元仲韵》宋·李纲,碧海吸长江,清波逾练净。我为鼓山游,潮落初放艇。连峰翠崔嵬,倒影涵玉镜。舍舟访招提,木末缭危磴。凌云开宝阁,震谷韵幽磬。乃知大丛林,托栖必深...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
舣舟泊头镇风雨中乘小舟行十馀里遵陆游罗浮山宝积延祥寺
古诗《舣舟泊头镇风雨中乘小舟行十馀里遵陆游罗浮山宝积延祥寺》宋·李纲,神山失凭依,漂泊西南州。连峰蟠秀气,作镇苍溟陬。世传朱明洞,深秘未易求。夜半见赤日,光若金鳌浮。我来夏正中,川涨通行舟。弭棹泊头渚,遂作罗浮...
-
崇阳道中作四首·其一
古诗《崇阳道中作四首·其一》宋·李纲,我行江南春,初见农事作。及兹旅湖外,秋稻半已穫。隔林闻晚舂,稿秸积篱落。童稚亦熙熙,田家有馀乐。
-
自晋康顺流六十里有山巉然临江下有岩洞可容千人轩豁平坦景幽邃石罅间滴泉厥味甘冽因目之曰玉乳岩赋诗以纪其事
古诗《自晋康顺流六十里有山巉然临江下有岩洞可容千人轩豁平坦景幽邃石罅间滴泉厥味甘冽因目之曰玉乳岩赋诗以纪其事》宋·李纲,鼓柁下端溪,停桡登巀嶭。呀然岩洞开,俨若栋宇设。千夫可还揖,放步靡凹凸。玲珑四壁间,一一幢旆列。谁令胚浑初,凝结有罅缺。当年补天手,不顾山石...
-
读东坡和渊明贫士诗寄诸子侄云重九俯迩樽俎萧然今余亦有此叹因次其韵将录寄梁溪诸弟以发数千里一笑·其六
古诗《读东坡和渊明贫士诗寄诸子侄云重九俯迩樽俎萧然今余亦有此叹因次其韵将录寄梁溪诸弟以发数千里一笑·其六》宋·李纲,自我去廊庙,远举如飞蓬。徇道敢怀禄,谋身殊未工。空馀耿耿心,不惭楚两龚。幸然诸季贤,意气与我同。何当恩听归,兵息道路通。却寻惠山路,杖策得相...
-
久不饮酒春日得家问喜甚与宗之对酌调马驿中速饮数觥径醉醉中和东坡醉题四首·其二
古诗《久不饮酒春日得家问喜甚与宗之对酌调马驿中速饮数觥径醉醉中和东坡醉题四首·其二》宋·李纲,畏病不举杯,延客只烹茗。浩然云海间,不醉亦不醒。偶蒙雨露恩,渐脱瘴疠境。曲生粗可人,相对聊酩酊。
-
和渊明归田园居六首·其二
古诗《和渊明归田园居六首·其二》宋·李纲,一为世网婴,未遂税尘鞅。驱驰途路间,空积溪山想。我居今若何,岁月忽已往。三径将荒芜,松菊日应长。泛舟苕霅间,吾意诚已广。时危方艰难,长恐堕渺...
-
著迂论有感
古诗《著迂论有感》宋·李纲,长笑梁溪翁,平生有馀拙。于今欲行古,无乃亦痴绝。施之廊庙间,放步足已跌。下帷更潜思,又复广陈说。从来坐言语,得谤今未歇。曾不少创惩,譊譊祇强...
-
客有出示御制登中和堂诗小臣斐然仰次宸韵二首·其二
古诗《客有出示御制登中和堂诗小臣斐然仰次宸韵二首·其二》宋·李纲,贱子志丘壑,敢怀要路津。偶乘风云会,冀拯凋瘵民。误被圣主知,坐期功业新。飘零继三黜,奔走亦已勤。生还鲸海中,仰荷皇天仁。不然铄金口,何有鸿毛...
-
和渊明拟古九首·其六
古诗《和渊明拟古九首·其六》宋·李纲,吾怜靖节翁,食少衣不完。弃禄缘束带,贵身遂抛冠。箪瓢有馀乐,不惭陋巷颜。成趣园日涉,息交户常关。返观富与贵,一尘集毫端。素琴久无弦,适意自可...
-
初食金橘
古诗《初食金橘》宋·李纲,江湖种橘侔洞庭,于中小者如龙睛。珊瑚枝干碧玉叶,结实璀璨罗繁星。客持赠我意已重,贮以翠笼尤晶荧。气含风露更高洁,色着霜日微红青。匀圆入手讶磊...