-
次韵顾子美见示久雨三首·其三
古诗《次韵顾子美见示久雨三首·其三》宋·李纲,中夏犹裌衣,泽国信殊候。连阴不复开,似欲无晴昼。涓涓檐间滴,駃駃渠中溜。苍生环堵完,遑恤吾庐漏。
-
江行十首·其九
古诗《江行十首·其九》宋·李纲,杳杳楚天阔,悠悠江浦清。便风帆腹满,顺水橹腰轻。烟澹山逾碧,云高雨易晴。无心问渔父,浊酒慰平生。
-
赵叔𩅿运判见示宣和御画二轴其一马举足奋迅将起其一兔正面踞地…因赋诗二篇以赞扬宸翰且叙小臣悽愤之情云·其二·兔
古诗《赵叔𩅿运判见示宣和御画二轴其一马举足奋迅将起其一兔正面踞地…因赋诗二篇以赞扬宸翰且叙小臣悽愤之情云·其二·兔》宋·李纲,草枯霜落秋风高,中山之兔初长毫。天姿狡健雅善走,韩卢宋鹊纷腾逃。帝居深沉九重里,何自得此山林意。枯荄咀嚼如有声,缺口长须耸双耳。宣和天子储聪...
-
次韵和归去来集字十首·其八
古诗《次韵和归去来集字十首·其八》宋·李纲,薄责思已厚,听归初不留。昔来聊坎止,今去亦川流。图史自可乐,亲朋相与游。樽中常有酒,此外复何求。
-
读东坡和渊明贫士诗寄诸子侄云重九俯迩樽俎萧然今余亦有此叹因次其韵将录寄梁溪诸弟以发数千里一笑·其二
古诗《读东坡和渊明贫士诗寄诸子侄云重九俯迩樽俎萧然今余亦有此叹因次其韵将录寄梁溪诸弟以发数千里一笑·其二》宋·李纲,凄凉寓僧舍,寂寞坐松轩。虽辞万钟禄,尚未自灌园。仲尼犹在陈,我厨晨有烟。藜羹得一饱,滴露味自研。寒窗写周易,更咏五千言。儒生真可笑,饿隐称其...
-
春词二十首·其十八
古诗《春词二十首·其十八》宋·李纲,桃花零落逐风飞,地上红多枝上稀。春色陡然归艳杏,梢头还欲炫芳菲。
-
初食荔枝四绝句·其二
古诗《初食荔枝四绝句·其二》宋·李纲,平昔传闻十八娘,丰肌秀骨有馀香。今朝亲到芳丛下,应许幽人餍饫尝。
-
吴江五首·其五
古诗《吴江五首·其五》宋·李纲,鲈乡宜旷望,烟霭起层阴。讴轧橹声急,苍茫江色深。归潮寒入浦,宿鸟暝投林。谁识登临意,愁来遽不禁。
-
杂兴四首·其一
古诗《杂兴四首·其一》宋·李纲,邑犬惊行客,林乌啼晓霜。山村云冉冉,泽国水茫茫。移棹轻舟稳,钩帘野兴长。谁知因谪宦,得到水云乡。
-
吴江五首·其四
古诗《吴江五首·其四》宋·李纲,系缆江头日脚沈,鲈肥酒美只孤斟。长桥千步风涛稳,横笛一声烟水深。契阔离亲宁素愿,迂愚报国祗丹心。远游自是男儿事,更把离骚细细寻。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
宿开平寺去剑浦二十里有泉石之胜曩与郡守谢德夫同游今一纪矣溪山草木依然住持犹旧人也感叹有作二首·其一
古诗《宿开平寺去剑浦二十里有泉石之胜曩与郡守谢德夫同游今一纪矣溪山草木依然住持犹旧人也感叹有作二首·其一》宋·李纲,旧游浑似梦,佳处每难忘。地僻溪山秀,春深草木香。世途方梗棘,老景自凄凉。衲子那知此,闲中气味长。
-
冬日闲居遣兴十首·其八
古诗《冬日闲居遣兴十首·其八》宋·李纲,泽国杳何许,雁书初报安。枝间鸟鹊喜,原上鹡鸰难。松菊荒三径,轩裳厌一官。黄粱何日熟,客梦正邯郸。
-
上饶道中杂咏三首·其三
古诗《上饶道中杂咏三首·其三》宋·李纲,漠漠烟村一笛风,溪山都在夕阳中。遥看天色暮云碧,渐见山头野烧红。闽岭风烟知已近,浙江书问恨难通。暝投山寺凭虚阁,隐耳犹听响暮钟。
-
泊晋康横翠亭爱其山水秀丽斐然有作二首·其二
古诗《泊晋康横翠亭爱其山水秀丽斐然有作二首·其二》宋·李纲,环抱大江流,层峦翠霭浮。神明扶王气,文物冠南州。来值炎蒸日,去翻风雨秋。登高望不极,暮角起城楼。
-
春雪·其一
古诗《春雪·其一》宋·李纲,怪底春来暖太深,忽惊雪片堕层阴。廉纤带雨初犹薄,散漫随风遽不禁。光炫峰峦皆玉色,寒侵花木欲灰心。沙阳逐客家何在,拥鼻凄凉但越吟。
-
申伯见和拙句且示七言律诗两章有未肯承当制科之意次韵报之·其二
古诗《申伯见和拙句且示七言律诗两章有未肯承当制科之意次韵报之·其二》宋·李纲,圣朝制举萃高门,文采风流日益新。功德在民尤表表,子孙宜尔又诜诜。策名当学富彦国,避世休同梅子真。响答诗筒逼皇祖,谠言惊世更何人。
-
七峰诗序·凝翠西峰
古诗《七峰诗序·凝翠西峰》宋·李纲,翠峰高阁两相宜,独倚阑干注目时。休问江山非故国,且将爽气慰梁溪。
-
申伯见和拙句且示七言律诗两章有未肯承当制科之意次韵报之·其一
古诗《申伯见和拙句且示七言律诗两章有未肯承当制科之意次韵报之·其一》宋·李纲,才性如君岂易窥,断碑摸索已无遗。百家小说都成诵,一藏魔言总记持。东里多知工润色,西施虽病善颦眉。制科便与承当取,正是逢场作戏时。
-
残腊雪再作二首·其二
古诗《残腊雪再作二首·其二》宋·李纲,萦回作舞下烟霄,满地光铓混凸凹。虚幌夜寒疑月彩,疏林晓粲误梅梢。远怀戴隐终须访,高拥袁门未易敲。好是碧天云散后,银蟾皎洁两相交。
-
题入定僧持法师画像
古诗《题入定僧持法师画像》宋·李纲,形若龙蛇千岁蛰,神如日月四时新。岂知鸡足山中客,元属莲华社里人。岭上祖师提只履,烟中普化露全身。拘拘守定乾皮袋,毕竟如何始是真。