-
次韵虢国夫人夜游图
古诗《次韵虢国夫人夜游图》宋·李纲,金鞍玉勒连钱骢,车如流水马如龙。遗簪堕珥碎珠翠,蜜炬夜入蓬莱宫。曲江宫殿春蒲柳,玉盘犀箸传纤手。坐中绰约尽天人,锦茵云幕清无尘。赐名大国动光...
-
泗上瞻礼僧伽塔
古诗《泗上瞻礼僧伽塔》宋·李纲,汤汤淮泗滨,实为至人居。至人骨已冷,灵响初不渝。巍然窣堵波,金碧耀云衢。突兀三百尺,势欲凌霄虚。乃知天人师,宜有神明扶。忆昔岁乙未,奉亲由此...
-
陈兴宗和示耳聋诗颇佳再次其韵
古诗《陈兴宗和示耳聋诗颇佳再次其韵》宋·李纲,天公有眸子,犹把明河洗。况我聪与明,听乐而视礼。是心有天游,神用寄双耳。良哉观世音,圆通端自此。世人竭耳力,所听不逾里。闻性含虚空,物蔽乃为...
-
建炎行
古诗《建炎行》宋·李纲,金寇初犯阙,太岁在丙午。殊恩擢枢廷,愧乏涓埃补。两河未奠枕,杖钺出宣抚。乞身缘谤谗,窜谪旅湘溆。明年丁未夏,被命尹天府。颇闻环京畿,四面尽豺...
-
次韵志宏见示寒翠亭之作
古诗《次韵志宏见示寒翠亭之作》宋·李纲,虚亭枕山麓,万籁如笙箫。佳哉松竹林,飒然风露秋。我题亭上名,过客为少留。所嗟结搆小,未称山光浮。缅怀琅琊亭,醉翁昔曾游。今我聊复尔,一洗胸中...
-
望江南·清昼永
古诗《望江南·清昼永》宋·李纲,清昼永,幽致夏来多。远岸参差风扬柳,平湖清浅露翻荷。移棹钓烟波。凉一霎,飞雨洒轻蓑。满眼生涯千顷浪,放怀乐事一声歌。不醉欲如何。
-
游落星寺
古诗《游落星寺》宋·李纲,一气升沉谁所肇,陨星为石古不少。群川会处渺无涯,坠此精坚镇江表。坐令释子开梵宫,栋宇规摹浮玉小。窈窕楼台四面通,汹涌波涛千柱㒟。我来端是好幽...
-
次韵和渊明饮酒诗二十首·其五
古诗《次韵和渊明饮酒诗二十首·其五》宋·李纲,独酌有真趣,何须歌管喧。既醉谢羁束,不知冠屦偏。扶挟烦侍女,颓然倾玉山。方游无何乡,命驾殊未还。醒来念前乐,欲辩诚难言。
-
佛日杲禅师真赞
古诗《佛日杲禅师真赞》宋·李纲,闻佛日之名而未识其面,见佛日之相而不闻其言。心契神交,未识面可也。目击道存,不闻言可也。如水中月,虽非实见,已有清凉之意。如狮子吼,虽未发声...
-
仙掌
古诗《仙掌》宋·李纲,玉指纤纤烟霭中,挥云映日掌微红。只疑华岳留踪后,更向闽山映碧峰。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
船场岩
古诗《船场岩》宋·李纲,仙艇何年插翠微,云篷烟棹尚依依。凌虚欲鼓天边柁,唤取双龙背负飞。
-
王摩诘画渡水罗汉赞
古诗《王摩诘画渡水罗汉赞》宋·李纲,阿罗汉具大神通,飞锡凌空如履实。渺然巨浸与天永,戏蹑一杯能径渡。云何溪涧咫尺间,乃有种种难涉相。前者己济气怡然,后者将涉有难色。老病扶携壮者...
-
食蟹
古诗《食蟹》宋·李纲,平生最爱梁溪居,溪头紫蟹几尺馀。持矛被甲意颇横,霜后直欲陵於菟。端然秉炬可攻取,束缚健者归庖厨。双螯如臂自可饱,满腹膏液凝红酥。每倾新酿为一...
-
志宏以墨戏见遗并贶古风次韵答之且归其画
古诗《志宏以墨戏见遗并贶古风次韵答之且归其画》宋·李纲,老坡墨戏吾最许,雨叶风枝无点土。幽怀寄此管城颖,妙质森然会稽楮。要须胸次竹先成,故使落笔前无古。披图但爱凌云姿,作赞愧乏惊人语。嗟予迂阔与世...
-
再次韵嵩老见和之作时传春秋集传又欲借易说故篇中及之
古诗《再次韵嵩老见和之作时传春秋集传又欲借易说故篇中及之》宋·李纲,胡尘暗中原,河洛皆穹庐。衣冠竞南渡,故国靡复馀。襄陵大岳裔,亦尔困征涂。颠沛不忘道,呻吟曳长裾。如公巨川舟,岂止清庙瑚。愧我正羁束,未能踵汉...
-
瑞芝赞
古诗《瑞芝赞》宋·李纲,太虚磅礴,钟此和气。庆门其昌,而产斯瑞。厥瑞维何,灵芝煌煌。孝诚所致,文字之祥。有开必先,其应以类。力学显亲,孰孝于是。勉修远业,自奋于时。...
-
霜降木落独松柏苍然颜色愈好因和渊明荣木篇以见意
古诗《霜降木落独松柏苍然颜色愈好因和渊明荣木篇以见意》宋·李纲,采采荣木,春华于兹。及尔素秋,风霜瘁之。寒暑代谢,荣枯有时。改柯易叶,翩其陨而。苍苍松柏,擢干蟠根。风霜虽厉,秀色长存。君子进德,以道为门。...
-
观音岩
古诗《观音岩》宋·李纲,铢衣珠珞宝花冠,宴坐翛然山水间。应为武夷泉石好,不殊海岸补陀山。
-
龙眠居士画十六大阿罗汉赞·其八
古诗《龙眠居士画十六大阿罗汉赞·其八》宋·李纲,本无戒持,何尝有破。方便为说,三世因果。服饰炜然,王者之妃。前跪谛听,善思念之。
-
罗汉寺
古诗《罗汉寺》宋·李纲,梵宫台殿古,松桂碧参天。玉涧碎寒石,金池开小莲。循渠穷水脉,策杖到岩巅。渐入庐山境,从参五味禅。