-
志宏以家所生新芝遗予并以诗来次韵报之
古诗《志宏以家所生新芝遗予并以诗来次韵报之》宋·李纲,紫芝多产白玉峰,服食益寿增明聪。人间采茹未易得,怅望古曲来悲风。那知远谪见奇物,子家端是庆所钟。煌煌三秀岂难并,玉干云叶方成丛。嘉祥美瑞不自...
-
春词二十首·其四
古诗《春词二十首·其四》宋·李纲,萧萧槛外翠琅玕,瘦节疏枝特地寒。谁谓幽居太寥闲,此君长此结清欢。
-
画荔枝图
古诗《画荔枝图》宋·李纲,南闽荔枝名四方,非因谪官那得尝。丁香为核玉为叶,绛绡为壳冰为瓤。烱如明珠出老蚌,灿如艳女披红裳。膜凝云母本来薄,液贮甘露初不浆。剖擎颇讶水晶...
-
虎啸岩
古诗《虎啸岩》宋·李纲,昔年雕虎啸幽岩,千里清风皱碧潭。虎去岩空风自远,一林花雨落毵毵。
-
鸣山驿次韵蔡君谟续梦作
古诗《鸣山驿次韵蔡君谟续梦作》宋·李纲,一梦神游紫府天,觉来身寄驿亭眠。何须怅望吹箫女,独跨青鸾入翠烟。
-
自海陵泛江归梁溪作
古诗《自海陵泛江归梁溪作》宋·李纲,清江湛湛波不兴,澄江际天如镜平。火云突兀耸峰岫,倒影万丈摇空明。扁舟归逐落潮急,聒耳但闻双橹声。乃知长江无六月,水气自与风兼清。去年狂寇起歙...
-
次韵顾子美提举许雪中见过之作
古诗《次韵顾子美提举许雪中见过之作》宋·李纲,残腊苦寒情味恶,万里风云欣雪作。夜积端愁坤轴倾,晓望却惊天界扩。玉龙鳞甲卧群山,水海波澜凝巨壑。谢家儿女自多才,笑咏飞花度罗幕。金炉未觉兽炭...
-
和渊明拟古九首·其八
古诗《和渊明拟古九首·其八》宋·李纲,结发慕古人,绝俗期远游。如登太山顶,志气小九州。古今会迁变,万壑无停流。向来富贵者,累累但荒丘。汉唐已磨灭,况复秦与周。惟馀节义士,可向编简...
-
四月六日离容南陆行趋藤山路崎岖然夹道皆松阴山俺田家景物类闽中殊可喜也赋古风一篇
古诗《四月六日离容南陆行趋藤山路崎岖然夹道皆松阴山俺田家景物类闽中殊可喜也赋古风一篇》宋·李纲,孟夏草木长,清阴散扶疏。葱笼竹树间,石磴蟠萦纡。嗟我事行役,弥年困征途。及兹理归鞍,敢复论崎岖。深谷四无景,高岩倚天衢。稍从平川行,遂得田家...
-
龙眠居士画十六大阿罗汉赞·其七
古诗《龙眠居士画十六大阿罗汉赞·其七》宋·李纲,宝珠腾空,光焰璀璨。谛玩无斁,有见皆幻。堂堂风仪,龙象之姿。灵杵宝铎,往将加持。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
余筑室梁溪之上三年而后成手植花木甚众遭值世故未尝得安居其间岁暮羁旅慨然念之因和渊明时运诗以见意
古诗《余筑室梁溪之上三年而后成手植花木甚众遭值世故未尝得安居其间岁暮羁旅慨然念之因和渊明时运诗以见意》宋·李纲,卜宅梁溪,成非一朝。面山枕冈,远市近郊。修竹茂林,翠连烟霄。松桂吐香,杞菊长苗。旁临清流,尘缨可濯。小阁崷然,九峰远瞩。岂无华宇,于我自足。...
-
夜寝梦游泗上观重建僧伽塔才两层塔以今春同普照王寺焚荡殆尽岂大士有意再来此土乎觉而赋诗以纪之
古诗《夜寝梦游泗上观重建僧伽塔才两层塔以今春同普照王寺焚荡殆尽岂大士有意再来此土乎觉而赋诗以纪之》宋·李纲,至人于世何所求,随缘应物初不留。缘合则应散则休,起灭幻境如浮沤。僧伽塔踞淮泗流,火焚水转岁几周。国家崇奉德更优,雍熙所建无与俦。层层金碧巧雕...
-
次韵渊明九日闲居
古诗《次韵渊明九日闲居》宋·李纲,天地一逆旅,于焉寓此生。群阴惨将暮,共爱九日名。气清霜露肃,天朗山川明。月户蔼夜色,风林飒秋声。东篱菊有华,可以延我龄。采采金琐碎,泛此玉觞...
-
叔易得水晶笔格赋诗见寄因次其韵顷与叔易奕而胜得其铜兽炉制度甚古携行常置几案间今此格宜以赠远与炉为伴故卒章及之
古诗《叔易得水晶笔格赋诗见寄因次其韵顷与叔易奕而胜得其铜兽炉制度甚古携行常置几案间今此格宜以赠远与炉为伴故卒章及之》宋·李纲,武夫恶文士,每见辄不喜。排纷须大剑,安用毛锥子。岂知管城翁,功阀著青史。羲之笔阵图,善战固其理。贤哉小谪仙,好古良有以。独怜中书君,飘泊无定...
-
有诏举贤良方正作诗勉钱申伯使继世科
古诗《有诏举贤良方正作诗勉钱申伯使继世科》宋·李纲,中兴天子开贤科,笼络英俊归网罗。此科久废习者少,应诏正恐人未多。君家三世五制举,名与嵩华争嵯峨。玉堂金马皆故物,高文大策垂不磨。今君落笔妙天...
-
次韵志宏见示春雪长句
古诗《次韵志宏见示春雪长句》宋·李纲,百花烂漫如冶容,颇讶陡然春色浓。那知忽作三尺雪,草木洗尽群芳空。六英飘舞片片好,谁与刻削嗟神工。溪山恍在玉壶里,楼观飞出瑶台中。却怜极目皆皓...
-
去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其六
古诗《去岁道巴陵登岳阳楼以望洞庭真天下之壮观也因诵孟浩然气蒸云梦泽波撼岳阳城之句追古今绝唱用以为韵赋诗十篇·其六》宋·李纲,西风木叶脱,洞庭水层波。蘋芷满洲渚,有怀忧思多。眇眇帝子愁,欲降山之阿。兰蒸奠桂酒,浩唱闻九歌。
-
宿黄藤驿
古诗《宿黄藤驿》宋·李纲,古驿号黄藤,休鞍夜已灯。溪寒水清浅,山瘦石棱层。豪客路方阻,岁寒阴始凝。开怀惟仗酒,独酌醉瞢腾。
-
学堂岩
古诗《学堂岩》宋·李纲,仙官读彻蕊珠篇,几案岩中自寂然。昆阆图书藏策府,谁言孤陋解成仙。
-
再用奴字韵呈几叟
古诗《再用奴字韵呈几叟》宋·李纲,平生志尚在丘壑,肯学卫霍追匈奴。绵上之田方欲隐,草堂之灵休谢逋。富贵于人何翅梦,理义悦我真如刍。晚交夫子谈道妙,应笑连叔惊肩吾。