宋代词人
〔宋代〕周晋
古诗《点绛唇·访牟存叟南漪钓隐》宋·周晋,午梦初回,卷帘尽放春愁去。昼长无侣。自对黄鹂语。絮影蘋香,春在无人处。移舟去。未成新句。一砚梨花雨。
古诗《柳梢春·杨花》宋·周晋,似雾中花,似风前雪,似雨余云。本自无情,点萍成绿,却又多情。西湖南陌东城,甚管定、年年送春。薄幸东风,薄情游子,薄命佳人。
古诗《清平乐·图书一室》宋·周晋,图书一室。香暖垂帘密。花满翠壶熏研席。睡觉满窗晴日。手寒不了残棋。篝香细勘唐碑。无酒无诗情绪,欲梅欲雪天时。