宋代
〔宋代〕释智才
古诗《颂古二首·其一·沩山百年后,向山前檀越家作一头水牯牛去》宋·释智才,翻手书空字已成,忙忙人向两头争。屈原不是寻渔父,千古谁人论独醒。
古诗《集众付寺事偈》宋·释智才,戊午中秋之日,出家住持事毕。临行自己尚无,有甚虚空可觅。
古诗《偈·舜日重明四海清》宋·释智才,舜日重明四海清,满天和气乐升平。延祥柱杖生欢喜,掷地山呼万岁声。
古诗《颂古二首·其二·玄沙白纸》宋·释智才,踏翻渔艇成家业,笑出芦华月正圆。地阔天长三幅纸,同风千里为重宣。