宋初诗人
〔宋代〕王正己
古诗《赠廖融》宋·王正己,湖南虽不就卑官,高卧深云道自安。病起坐当秋阁迥,酒醒吟对夜涛寒。炉中药熟分僧服,榻上琴闲借我弹。幸遇清朝有良鉴,退身争忍似方干。
古诗《赠蕴上人》宋·王正己,佛法诗名谁更继,未闻随分谒侯王。洗盂秋涧日华动,捣药夜堂云气香。苔藓乱青封叠石,杉松浓影过空墙。若非火岳□□地,那得吾师住久长。
古诗《天开图画亭》宋·王正己,夜来残暑鏖西风,秋声摵摵先井桐。纤云四捲天开容,一碧万里磨青铜。使君退食新凉逢,厌看凝寝江云浓。领客欲送孤飞鸿,城隅高亭湿青红。旷望四野开心...