宋代
〔宋代〕楼枎
古诗《沁园春·登候涛山》宋·楼枎,开辟以来,便有此山,独当怒涛。正秋空万里,寒催雁信,尘寰一簇,轻等鸿毛。小可诗情,寻常酒量,到此应须分外豪。难为水,算平生未有,此番登高。飘...
古诗《水龙吟·次清真梨花韵》宋·楼枎,素蛾洗尽繁妆,夜深步月秋千地。轻腮晕玉,柔肌笼粉,缁尘敛避。霁雪留香,晓云同梦,昭阳宫闭。怅仙园路杳,曲栏人寂,疏雨湿、盈盈泪。未放游蜂叶底...
古诗《菩萨蛮·丝丝杨柳莺声近》宋·楼枎,丝丝杨柳莺声近。晚风吹过秋千影。寒色一帘轻。灯残梦不成。耳边消息在。笑指花梢待。又是不归来。满庭花自开。