北宋宰相
〔宋代〕王曙
古诗《诗一首》宋·王曙,凿龙苍翠照□川,白鸟平芜暮雨閒。一夕尘襟清似水,潺湲声里□□□。
古诗《答子》宋·王曙,疏家子叹挥金后,禦寇妻悲遗粟回。争似吾儿知止足,陶庐容膝早归来。
古诗《偶□》宋·王曙,□倚苍崖次第开,暂停征传一徘徊。人间万事皆如此,偶尔□胜特地来。
古诗《咏牡丹》宋·王曙,枣花至小能成实,桑叶虽柔解吐丝。堪笑牡丹如斗大,不成一事又空枝。