-
山中元夕
古诗《山中元夕》宋·吴说,忆昔观灯夜,维舟天汉湾。千官环凤辇,万炬转鳌山。异县方营窟,佳辰独掩关。悲凉追往事,华发坐来斑。
-
题义节夫人传·其一
古诗《题义节夫人传·其一》宋·吴说,国步阽危古所稀,旷无仗节不胜讥。得夫人辈戡多难,拨乱兴衰亦庶几。
-
次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其一
古诗《次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其一》宋·吴说,当代青云士,皆言子独贤。异时犹未遇,多难更堪怜。妙契环中趣,饱参方外禅。海涯孤绝处,谁识孝廉船。
-
酬次李辰甫所寄三首·其二
古诗《酬次李辰甫所寄三首·其二》宋·吴说,桐花竹实几时生,桑野秋枯茧未成。肯信饥寒能累道,唯馀寂寞许寻盟。年颜已愧神仙事,江海难忘故旧情。何日往来同井陉,清谈清坐到天明。
-
题梁王寺清辩大师房
古诗《题梁王寺清辩大师房》宋·吴说,云收雾落天围净,乞与游人眼界宽。独恨不当新雪霁,月明来此倚阑干。
-
避地白岩山中书怀
古诗《避地白岩山中书怀》宋·吴说,胡虏凭陵甚,长驱青海边。携家遭困顿,忧国愤迍邅。不省岁月换,徒惊花草鲜。到头苏息否,洒泪问苍天。
-
酬次李辰甫所寄三首·其一
古诗《酬次李辰甫所寄三首·其一》宋·吴说,近知尽室入烟霞,儿女甘贫惯食鲑。方外何人差可友,岁阑底处定为家。江城潮盛漫秋卤,驿道风高捲霁沙。子拾堕樵归未得,能无借地种桃花。
-
题义节夫人传·其二
古诗《题义节夫人传·其二》宋·吴说,丈夫效死以成人,何事临危反爱身。有腼闺门全节义,伤今思古泪沾巾。
-
次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其三
古诗《次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其三》宋·吴说,栖遁云岩下,无人到此边。阶庭穿蚓穴,窗户蠹蜗涎。寂寞春将老,淹留月再弦。羁愁知几许,素发挽华巅。
-
次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其二
古诗《次廉布书事三首呈郎中机宜诗韵·其二》宋·吴说,区宇半荆棘,干戈犹未休。屡空无计奈,多病不禁愁。农具应须办,朝簪便合投。全家耕谷口,一饱更何忧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
仙都山
古诗《仙都山》宋·吴说,佳住从来说鼎湖,兹游直欲到清都。参天玉笋千寻许,堕地金莲十丈无。江观便思眠一柱,海山今喜识方壶。直须买取鹅溪绢,要画沧洲水墨图。
-
酬次李辰甫所寄三首·其三
古诗《酬次李辰甫所寄三首·其三》宋·吴说,扁舟东下初乘兴,明月南飞竟失群。田父语言时近道,世人嘲笑尚论文。九山敛气横寒野,一坞朝阳聚暖云。胜处借人教暂看,后来何必问灵氛。
-
题清芬阁
古诗《题清芬阁》宋·吴说,乃祖飞英标万古,后来奕叶盛三吴。传家孙达吾何慊,配食子陵德不孤。秀句至今辉简表,故山从昔锁松梧。他年我欲修清供,一盏寒泉一束刍。