宋代
〔宋代〕楼淳
古诗《隐居凤山清明寺·其一》宋·楼淳,凤鸟久不至,哲人叹已矣。空留千载名,寂寞残阳里。
古诗《隐居凤山清明寺·其二》宋·楼淳,日上钟未鸣,老僧睡犹熟。谁是山中人,长享清明福。
古诗《清明寺》宋·楼淳,风尘满天下,此地独清明。神州何处是,有泪落新亭。