-
散金歌
古诗《散金歌》宋·范致虚,北人半是南朝民,食禄南朝终为君。失意暂时辞汉主,彷徨不忍痛思亲。
-
甑山城
古诗《甑山城》宋·范致虚,朱伺屯兵古战场,甑山城堞久凄凉。閒来搔手高冈上,万里碧天秋思长。
-
泛松江
古诗《泛松江》宋·范致虚,黛泼峰峦安用染,镜澄湖面不须磨。已惊张翰鲈如玉,想见西施髻如螺。目断楼高知水阔,云开山尽见天多。吾家本是烟波主,好律渔翁一曲歌。
-
满庭芳·紫禁寒轻
古诗《满庭芳·紫禁寒轻》宋·范致虚,紫禁寒轻,瑶津冰泮,丽月光射千门。万年枝上,甘露惹祥氛。北阙华灯预赏,嬉游盛、丝管纷纷。东风峭,雪残梅瘦,烟锁凤城春。风光何处好,彩山万仞,...
-
阳台山
古诗《阳台山》宋·范致虚,伤心独立阳台望,暮雨凄凉宋玉情。极目草深云梦泽,连天水阔汉阳城。当年楚国山犹在,千古襄王梦不成。往事悠悠魂已断,高唐今日有虚名。
-
题保禄寺铁龙亭
古诗《题保禄寺铁龙亭》宋·范致虚,数载诗书居保禄,至今常是忆单溪。几偎石瓮凭栏在,静听山禽绕树啼。岩溜潺湲清入骨,林间红白闻行提。吟诗聊写遥相寄,为向铁龙亭上题。
-
雨晴登楼
古诗《雨晴登楼》宋·范致虚,自从南北避胡尘,怀抱衰残不复新。万里家乡常入梦,一帘风雨最关春。红疏绿暗能伤客,江静山明却慰人。老去也知登览倦,闭门僵卧动经旬。
-
和公城
古诗《和公城》宋·范致虚,筑垒山前捍道冲,保全黎庶著仁功。寒鸦也解知恩泽,来往飞鸣古堑中。