-
颂古二首·其二
古诗《颂古二首·其二》宋·释昙莹,百结襕衫破幞头,年年落第出神州。却因一只穿杨箭,临老来封马上侯。
-
南张道中
古诗《南张道中》宋·释昙莹,北山松粉落轻黄,濯雨虾须麦吐芒。槐火石泉寒食后,十分春事属农桑。
-
姚江
古诗《姚江》宋·释昙莹,沙尾鳞鳞水退潮,柳行出没见渔樵。客船自载钟声去,落日残僧立寺桥。
-
宿香积寺
古诗《宿香积寺》宋·释昙莹,拂榻香凝夜,清眠拥衲衣。五更闻唤起,一路听催归。山雨寒仍重,溪云湿不飞。幽花短临水,蜂蝶冷相依。
-
示超然上人
古诗《示超然上人》宋·释昙莹,往事明明是梦中,发霜那有旧形容。客床对卧秋深雨,听得邻僧半夜钟。
-
睡起
古诗《睡起》宋·释昙莹,蕙帐烟凝昼掩关,落花时节雨阑珊。客来惊起还乡梦,绕屋春风绿树寒。
-
颂古二首·其一
古诗《颂古二首·其一》宋·释昙莹,溪山尽处夕阳斜,溪上冬风雪满沙。便是江南旧行路,和烟隔水见梅华。