宋代
〔宋代〕释妙喜
古诗《和冯济川题枯髅图》宋·释妙喜,只此形骸,即是其人。一灵皮袋,皮袋一灵。
古诗《和觉禅师赋六湛堂》宋·释妙喜,非湛非摇此法源,当机莫厌假名存。直须过量英灵汉,方入无边广大门。万境交罗元不二,六窗昼夜未尝昏。翻思庞老事无别,掷剑挥空岂有痕。
古诗《偈》宋·释妙喜,通身一穿金锁骨,堪与人天为轨则。要识临济小厮儿,便是当年白拈贼。
古诗《偈》宋·释妙喜,万仞悬崖忽放身,起来依旧却惺惺。饥餐渴饮无馀事,那论昔人非昔人。